کرزی و 110 مشاور؛ افغانستان غرق در بحران

110 تن از اشخاص نام دار و بی نام به نام مشاورین رئیس جمهور معاش خور حکومت هستند و میلیون ها دالر سالانه برای مصارف این مشاورین اختصاص داده می شود در حالی که اکثر این مشاورین در طول تمام سال حتی موفق به ملاقات با رئیس جمهور هم نمی شوند.
از 110 مشاور حامد کرزی که معاش هر یک ماهوار 5 هزار دالر امریکایی است تنها ده تن شان به صورت دوامدار در نشست ها و مشوره دهی به رئیس جمهور نقش دارند و متباقی انها فقط معاش خوری بیش نیستند. مصارف تمامی این مشاورین رئیس جمهور سالانه به چهار میلیون و دو صد هزار دالر امریکایی می رسد که این رقم در کشوری که فقر دامنگیر بیش از 80% از مردم آن است، مقدار کمی نیست!
موضوع جالب توجه این است که رئیس جمهور حامد کرزی که در عملکردها و سیاست گذاری های خود در مقابل روسای جمهور کشورهای همسایه و منطقه، بسیار ضعیف بوده و در انتهای لیست قرار دارد اما در داشتن مشاورین رتبه اول را به خود گرفته و در صدر لیست قرار دارد.
در گزارش این تلویزیون خصوصی امده است که رئیس جمهور کرزی با داشتن 110 مشاور، بیشترین رقم مشاوران را در میان روسای جمهور جهان دارد. بر بنیاد یافته های این گزارش محمود احمدی نژآد رئیس جمهور ایران 35 مشاور، امام علی رحمان رئیس جمهور تاجیکستان 6 مشاور و آصف علی زرداری رئیس جمهور پاکستان 5 مشاور دارد.
برای برخی از این مشاوری حامد کرزی که شاید در طول سال یک بار هم فشار بر مغز خود نیاورده تا به رئیس جمهور مشوره یی بدهد، امتیازاتی مانند موتر، دو محافظ، سه کارمند خدماتی و مصارف روزانه نیز داده می شود.
همچنان در گزارش گفته شده است که برای 5 تن از مشاورین رئیس جمهور در شیرپور یکی از قیمتی ترین مناطق شهر کابل خانه نیز داده شده است و برای برخی دیگر در شش درک کابل ساختمان هایی با مبلغ ماهانه 12 هزار دالر امریکایی کرایه گرفته شده است.
4200000 دالر امریکایی مبلغی که رئیس جمهور به این مشاورین خود سالانه مصرف می کند، می تواند پول ساخت نزدیک به 50 مکتب در سراسر کشور گردد که این 50 مکتب شاید و به صورت تقریبی زمینه را برای تعلیم پنجاه هزار کودک این مرز و بوم مساعد سازد. این مبلغ می تواند بودجه یی برای ساخت 10 شفاخانه استندرد و مجهز در کشور گردد که متاسفانه امروز اکثر ولایات ما فاقد حتی یک شفاخانه خورد هستند چه بسا که شفاخانه های استندرد و مجهر داشته باشند. اما اینگونه نمی شود و این پول به خورد کسانی می رود که به نام این و آن و به ملحوظات سیاسی به عنوان مشاور گزیده شده اند.

لیست بلند مشاورین ریاست جمهوری در حالی منتشر می گردد که بحران در کشور روز به روز فرا گیرتر می شود و هر روز مشکلات جدید بر شمار مشکلات افغان ها افزود می گردد. ضعف حاکمان کشور در حکومت داری بر همه گان اشکار گردیده و جامعه جهانی نیز از حکومت ضعیف کابل ابراز نگرانی می کند.
رئیس جمهور حامد کرزی با 110 مشاور خویش به جای این که افغانستان را از بحران بیرون آورد، هر روز با عملکردهای خویش کشور را به گودال مشکلات و بحران ها فرو می برد.
در لیست مشاورین رئیس جمهور که به عناوین مختلف منحیث مشاور معاش خور هستند، کسانی وجود دارد که شاید حتی معنی وظیفه خود به عنوان یک مشاور را نداند و اکثر کسانی که به حیث مشاور حامد کرزی پول های مردم افغانستان را به جیب می زنند حتی توانایی تفکر پیرامون اوضاع مملکت را هم ندارند چه بسا که مشوره یی مشکل گشا به رئیس جمهور بدهند.
اگر نگاهی کوتاه به وضع کشور و مردم بیندازیم به خوبی می بینیم که افغانستان در چه حالت بحرانی قرار گرفته است. فقر دامنگیر اکثر مردم گردیده، بی کاری به معضلی بزرگ تبدیل شده، نا امنی ماننده ابری سیاه آسمان سراسر کشور را فرا گرفته و مهمتر از همه آینده سیاسی نامعلوم کشور که همه را به نگرانی کشانده است، همه و همه گرداب مشکلاتی است که افغانستان را کم کم غرق در خود می کند.

ده سال حضور فعال جامعه جهانی در کشور نتوانست یک حکومت پایدار در افغانستان بوجود آورد. پس از مبارزه چندین ساله نیروهای خارجی در افغانستان به جای شکست مخالفین، روز به روز به قدرت شان افزود گردید. امیدی که مردم افغانستان به اینده مملکت خود داشتند روز به روز با عملکردهای ضعیف و اشتباه حکومت و حکومتیان به نا امیدی تبدیل می شود.
رئیس جمهور و حلقه همراهش در ارگ ریاست جمهوری با لیست بلند 110 نفری از مشاورینش تنها دستاوردی که برای افغانستان به ارمغان آورده است افزایش روز افزون بحران، مشکلات و سردرگرمی برای مردم است.
عملکردهای مبهم و سراسر پرسش برانگیز رئیس جمهور و اطرافیانش در ارگ ریاست جمهوری نه تنها این که مردم افغانستان را به یک سردرگرمی بزرگ روبرو کرده است بل سبب روحیه گرفتن مخالفین مسلح در نبرد هرچه بیشتر با دولت افغانستان و حامیان خارجی اش شده است.
جواب هر عمل تروریستی مخالفین از سوی رئیس جمهور "برادر" خطاب کردن بود؛ موضع گیری ضعیف و عاجزانه حامد کرزی در قبال طالبان و دیگر گروه های تروریستی مخالف دولت، به مخالفین روحیه نبرد را تازه کرده و آنها نه تنها که به صداهای صلح طلبانه دولت پاسخ ندادن بلکه بر حملات تروریستی خویش بر مردم افغانستان افزودند.
علاوه بر این، مسئله یی دیگر که لکه ننگ بر پیشانی رئیس جمهور، حکومتش و بلاخره بر افغانستان گردیده است، فساد گسترده در دستگاه حکومت است. معضل فساد اداری که از آوان تشکیل حکومت کرزی تاکنون دامنگیر افغانستان گردیده است نیز یکی مشکلاتی است که رئیس جمهور با لیست بلند بالای مشاورینش نتوانسته است بر ان فایق اید.

البته حضور 110 تن در اطراف رئیس جمهور تحت عنوان مشاور خود یک نمونه بارز از فساد در دستگاه حکومت و در ارگ ریاست جمهوری است. مشاورینی که حتی در سال با حامد کرزی دیدار نمی کنند معاش 5 هزار دالری می گیرد، به این موضوع جز فساد دیگر چه باید نام نهاد؟
لیست بلند مشاورین رئیس جمهور که تاهنوز معلوم نیست به چه معیاری گزینش می شوند نیز نه تنها که نتوانسته است حامد کرزی و در مجموع حکومت افغانستان را از این مشکلات رهایی بخشد بلکه خود سبب و عامل بحران و مشکل در کشور نیز شده اند.
باید گفت که بهتر است رئیس جمهور به جای گزینش 110 مشاور برای خود، 4 یا 5 تن از افراد ورزیده و با تدبیر را منحیث مشاورین خویش برگزیند تا هم خود خیری از مشاورینش ببیند،هم دارایی ملت را به حیف و میل ندهد و همچنان با مشاوره گرفتن از این مشاورین، مردم و کشور را از گرداب مشکلات و چالش ها رهایی بخشد.
110 مشاور که هیچ، اگر 1000 مشاور تمام ارگ ریاست جمهوری را پر کند اما درمیانشان یک ادم صاحب تدبیر و اندیشه وجود نداشته باشد، جز بردن آبروی خودت و بعد هم ابروی تمام افغانستان، مفاد دیگر نخواهد داشت.