درگیری فیزیکی در ارگ ریاست جمهوری؛ کی جاسوس است!

درگیری میان یک دیپلومات ارشد وزارت امور خارجه کشور و رئیس دفتر رییس جمهور حامد کرزی، موضوع تازه ترین گزارشی است که الجزیره نشر نموده است.
الجزیره به نقل از منابع خویش آورده است که به تاریخ 8 مارچ و درست یک روز قبل از اینکه معاهده انتقال مسوولیت زندان بگرام به نیروهای امنیتی افغان، امضا گردد، ارگ ریاست جمهوری صحنه درگیری شدیدی را میان دیپلومات ارشد وزارت امور خارجه و رئیس دفتر رئیس جمهور کرزی شاهد بوده است.
قضیه از چه قرار بوده است؟
شب قبل از امضای معاهده انتقال مسوولیت زندان بگرام، قبل از اینکه حامد کرزی و باراک اوباما از طریق ویدیو کنفرانس با یکدیگر صحبت نمایند؛ جاوید لودین معین سیاسی وزارت امور خارجه و عبدالکریم خرم رئیس دفتر رییس جمهور کرزی با یکدیگر درگیری شدیدی داشته اند.
این دو مقامات بلندپایه حکومت کرزی ظاهراً بر امضا و یا عدم امضای پیمان استراتیژیک با یکدیگر درگیر شده اند.
درگیری این مقام بلندپایه حکومت افغانستان در حضور رایان کراکر سفیر امریکا در کابل و جنرال جان آلن فرمانده کل نیروهای خارجی در کشور صورت گرفته است و این دو مقام غربی میانجی درگیری شده اند.

چند دقیقه قبل از اینکه تماس ویدیویی رییس جمهور امریکا با ارگ ریاست جمهوری کابل وصل شود، رییس جمهور کرزی از اتاق کنفرانس برای استراحت کوتاه بیرون شده است و در همین لحظات، جاوید لودین دیپلمات بلندپایه وزارت امور خارجه و کریم خرم رئیس دفتر کرزی، یکی موافق امضای پیمان و دیگری مخالف امریکا و روابط با امریکا، با یک دیگر درگیر شده اند.
ماجرا از شکایت جان آلن آغاز شد. ظاهراً در این جلسه جان آلن با کنایه به کریم خرم گفته است که مسوولیت زندان ها را برطبق یکی از شرط های کرزی برای امضای پیمان استراتیژیک می توان موفقانه به دولت افغانستان داد اما رسانه های دولت افغانستان باید از شعارها و اعمال ضد امریکایی خود پایین بیاید.
پس از این گفته جنرال جان آلن، جاوید لودین نیز با تایید برای تایید گفته های جان آلن اظهار داشته است که خرم مانع امضای پیمان استراتیژیک با امریکا است.

سپس خرم در پاسخ به این اظهارات خطاب به لودین گفته است که "مرکز رسانه های حکومت افغانستان" تنها مرکز دفاع از منافع افغانستان است و لودین به ما توهین می کند.
کریم خرم وزارت امور خارجه را در روند مذاکره برای امضای پیمان استراتیژیک با امریکا به خیانت متهم نمود.
در جواب لودین گفته است که برای جلوگیری از انتشار بیانیه های ضد امریکایی باید خودم "مرکز رسانه های حکومت" را از تو "کریم خرم" بگیرم.
کریم خرم دوباره و در جواب به لودین بیان نموده است که " حتی پدر تو هم چنین کاری را کرده نمی تواند."
درگیری لفظی به اوج خود رسیده و جاوید لودین طرف مقابل خود کریم خرم را که مخالف امضای پیمان استراتیژیک با امریکا است را "جاسوس پاکستان" خطاب نموده و در مقابل کریم خرم نیز جاوید لودین را به دلیل موافق بودن با امضای پیمان استراتیژیک با امریکا، "جاسوس امریکا" عنوان نموده است.
سپس در گیری لفظی تند میان این دو مقام افغان به درگیری فیزیکی کشیده شده است که سرانجام با میانجی گری رایان کراکر سفیر امریکا و جنرال جان آلن فرمانده کل نیروهای خارجی پایان یافته است.
ظاهراً صحنه درگیری این دو مقام بلندپایه حکومت کرزی صحنه دیدنی را به وجود آورده است که شاید هم تعجب و هم تمسخر مقامات امریکایی حاضر در صحنه را برانگیخته است.
چرا این اتفاق افتاده است؟
طوری که دیده می شود در حال حاضر در حکومت افغانستان دو دسته گی زیادی به میان آمده است که باعث وقوع چنین اتفاقات و صحنه های تاسف بار می گردد.
افزایش روز به روز دایره محافظه کاران در ارگ ریاست جمهوری که ظاهراً به خواست خود حامد کرزی می باشد، دیگر مقامات افغان را به تنگ آورده است.
اکنون ارگ ریاست جمهوری تبدیل شده است به مجتمع طرفداران طالبان و به شمول رییس جمهور تمام کسانی که در پست های بلند و پایین ارگ ریاست جمهوری جمع شده اند، همه طرفدار بازگشت دوباره طالبان هستند و برای دست یافتن به این خوسته خود، تلاش های گسترده یی را نیز آغاز نموده اند.
کریم خرم کسی است که روابط نزدیک با حزب اسلامی گلبدین حکمتیار دارد و عمل کردهای وی در زمان وزارتش در وزارت اطلاعات و فرهنگ به وضاحت نشان داد که چقدر طرفدار طالبان و عقاید طالبانی است.
پس از آنکه عمر داود زی رئیس دفتر کرزی به عنوان سفیر افغانستان در پاکستان تعیین شد و کریم خرم نیز منحیث رییس دفتر رییس جمهور؛ تلاش های عمر داود زی و کریم خرم دو مهره کرزی که با حزب اسلامی روابط خود دارند نتیجه داده و تاکنون چندین بار پای هئیت های حزب اسلامی به ارگ ریاست جمهوری کشیده شده است.
گرچه امد و رفت چندین بار هئیت های حزب اسلامی نتیجه چندانی را در قبال نداشته است اما امروز "چهارشنبه" نیز مقامات شورای عالی صلح از آمدن یک هئیت حزب اسلامی گلبدین حکمتیار به کابل سخن زد.
گلبدین حکمتیار نیز تا کنون چندین بار اعلان نموده است که آماده گفتگو و مذاکره با حکومت کرزی است.
حضور گسترده مهره های طرفدار طالبان ظاهراً شماری از مقامات بلندپایه دیگر حکومت کرزی به مانند جاوید لودین که طرفدار حضور خارجیان و مخالف بازگشت دوباره طالبان است را به تنگ آورده است و دو دسته گی های شدیدی نیز در حال حاضر در حکومت افغانستان بوجود آمده است.
حامد کرزی و اطرافیانش در ارگ ریاست جمهوری در این اواخر در تلاش است تا توجه گروه طالبان را به خود جلب نموده و خواهان این هستند تا طالبان را که سالهاست خون افغان ها را می ریزند با معاملات دوباره به قدرت برسانند و در سایه حکومت طالبان خود نیز منافع خود را به دست آورند.
نخستین حرکت حکومت کرزی تلاش برای یافتن جای پای در مذاکرات قطر بود و در غیر آن اخلال مذاکرات قطر؛ که تلاش های حکومت کرزی با همکاری پاکستان، موفقانه مذاکرات طالبان با امریکا در قطر قطع گردید.
حکومت کرزی با این دست و آن دست کردن ها که یکی آن مخالفت با انتقال زندانیان طالب به قطر بود و دیگری عدم امضای پیمان استراتیژیک با امریکا، سعی نمود تا در روند موفقیت مذاکرات قطر اخلال ایجاد نماید که سرانجام تلاش به ثمر رسید و مذاکرات قطر قطع گردید.
این عملکردهای کرزی و اطرافیانش در ارگ ریاست جمهوری بعضی دیگر از بلندپایه گان حکومت کرزی در بیرون از ارگ را نگران نموده و شدیداً عصبانی که منجر به بمیآن آمدن درگیری فیزیکی یا همان به اصطلاح عامیانه ما مشت به صورت هم زدن کریم خرم با جاوید لودین شده است.
جاسوس کی است؟
به هر حال در این درگیری شرم آور دو مقام بلندپایه حکومت کرزی در حضور مقامات غربی، سخن از جاسوسی و جاسوس بودن زده شد. کریم خرم لودین را جاسوس امریکا خطاب نمود و در مقابل لودین، کریم خرم را جاسوس پاکستان صدا زد.
امضای پیمان های استراتیژیک افغانستان با امریکا از نیازهای افغانستان برای آینده روابط این دو کشور است. باید روابط آینده کابل و واشنگتن در چهارچوب یک سند قانونی مشخص شده تا در یکی از طرفین از روابط دو کشور استفاده سوء نکند و در صورتی که چنین اتفاقی هم بیفتد و یکی از طرفین استفاده سوء نماید باید سندی وجود داشته باشد که برطبق آن طرف مقابل پیگیری قانونی نماید.
پیمان استراتیژیک افغانستان و امریکا می تواند تمام چهار چوب همکاری ها میان این دو کشور را مشخص سازد که خود یک مفاد بزرگ به افغانستان و آینده افغانستان است.
حال دیده می شود که اشخاصی در داخل ارگ ریاست جمهوری هستند که با امضای این پیمان شدیداً مخالفند و با هر ترفندی سعی در به تعویق افتادن این پیمان و یا هم امضا نشدن این پیمان دارند.
حامد کرزی که در ارگ ریاست جمهوری به یک سمبول تبدیل شده است اکنون تمام اختیاراتش در نزد مشاورانش مانند کریم خرم و فاروق وردک که از هواداران اصلی طالبان و حزب اسلامی هستند و مخالف امضای پیمان می باشد.
در حال حاضر هر حرکت رئیس جمهور با مشورهای یا بهتر بگویم اشاره اطرافیانش در ارگ صورت میگیرد که این موضوع خواسته یا ناخواسته حامد کرزی را به صف مخالفان امضای پیمان استراتیژیک با امریکا وارد نموده است که شرط و شروط های اخیر کرزی مانع امضای پیمان استراتیژیک امریکا و افغانستان گردیده است.
پاکستان و ایران دو کشور همسایه افغانستان که از مخالفان اصلی امضای پیمان استراتیژیک امریکا با افغانستان است و این دو کشور از هر راه ممکن استفاده می کنند تا از امضای این پیمان جلوگیری کنند و موفق تر از ایران، پاکستان بوده است که با مهره های خود در ارگ ریاست جمهوری توانسته است تا حد زیادی مانع امضای پیمان استراتیژیک افغانستان و امریکا شود.
پاکستان همواره از وجود یک افغانستان امن، با ثبات و قدرتمند در کنار خود هراس داشته و از هر راه ممکن از امدن امنیت و ثبات در افغانستان جلوگیری می کند. پیمان استراتیژیک امریکا و افغانستان نیز یکی از موارد مهمی است که می تواند افغانستان را تا اندازه زیادی به اقتدار برساند و به همین دلیل پاکستان شدیداً تلاش می کند تا مانع امضای پیمان استراتیژیک افغانستان امریکا شود.
حال با این وجود که پاکستان مخالف پیمان استراتیژیک است می توان گفت کسانی که در ارگ ریاست جمهوری، سر راه امضای پیمان استراتیژیک افغانستان و امریکا مانع تراشی می کنند، گماشته شده گان پاکستان بوده و این افراد در ارگ که تعدادشان هم کم نیست "جاسوسان" پاکستان هستند.
جاسوسان پاکستانی در ارگ ریاست جمهوری به دستور پاکستان چندین هدف را دنبال می کنند. یکی از این اهداف که مهمترین آن نیز می باشد و در این اواخر مانور گسترده یی را نیز جاسوسان پاکستانی در ارگ ریاست جمهوری به راه انداخته اند، همانا آماده ساختن افغانستان به بازگشت دوباره طالبان و همچنین با بازگشت طالبان گسترش دادن نفوذ پاکستان در افغانستان می باشد.