عوامل نفوذی طالبان، پاشنه آشیل نیروهای مسلح افغانستان

دولت افغانستان بارها روی تقویت نیروی پولیس و ارتش تاکید کرده است و خواهان تقویت تسلیحاتی و آموزش بیشتر این نیروها توسط ناتو و ارتش امریکا شده است. همانطوری که طرح تقویت پولیس و ارتش در عراق کارسازبود و طی چند سال با تقویت دو نیروهای یاد شده توانست این دو نیرو مسئولیت ها مهمی را در عراق بردوش گرفته و اکنون تقریبا برتمامی کشور عراق مسلط شد و زمینه را برای خروج نیروهای خارجی از عراق فراهم کرد. ناتو و نیروهای ائتلاف امید اکنون در تلاشند تا ارتش و پولیس افغانستان نیز طی سه سال آینده، توانایی های لازم را برای دفاع از خود و مقابله با طالبان پیدا کنند.

برخی از کارشناسان معتقدند که افسران برجسته ‌ اردوی ملی و پولیس افغانستان به منظور تسلط بر كشور نيازمند 500 هزار نيرو است. شوروي سابق با 100 هزار نيرو به افغانستان حمله كرد، در حالي كه افغانستان تنها 150 هزار سرباز محلي داشت كه به ارتش اين كشور كمك مي‌كردند، اما با اين وجود روسيه شكست خورد.

باتوجه به آماری که وزارت دفاع افغانستان داده است تعداد نیروهای اردوی ملی افغانستان به سرحد 134000 نفر رسیده است و این تعداد باید تا سه سال دیگر دو برابر افزایش پیدا کند.
جنرال وردک ادعا دارد که اردوی ملی هم اکنون 68 فیصد رهبری عملیات خویش را برعهده دارد، اما در عین حال ا وزارت دفاع بر این باور است که تا توانمند شدن نیروهای امنیتی افغان وجود نیروهای خارجی به منظور دوام مبارزه موفقانه علیه تروریزم، تامین ثبات و پاسخ به چالش های منطقوی حتمی است.

در سال جاری تلاش جدی تری نسبت به گذشته توسط جامعه جهانی و ناتو در دست تا اردوی ملی و پولیس بیش از پیش از نظر کیفی و کمی تقویت گردد، آموزش های بهتر و بیشتری ببینند و از تجهیزات و امکانات مدرن تر و قوی تری برخور دار گردد، قرار آمارهایی که از سوی امریکا در رسانه های منتشر شده است، جامعه جهانی و بخصوص امریکا حدود 20 میلیارد دالر را برای تاسیس، تجهیز و آموزش نیروهای مسلح افغانستان به شمول پولیس و اردوی ملی به مصرف رسانده است و قرار 20 میلیارد دیگر رد طی سه سال آینده برای تقویت، آموزش و تجهیز نیروهای مسلح افغا نستان به مصرف برسانند، از این مبلغ قرار است 8 میلیارد آن در سال جاری به تدریج به برای این پروسه در افغانستانت مصرف خواهد شد.
با همه این تلاش ها آنچه به شدت مایه نگرانی جامعه جهانی و برخی از مقامات افغانی گردیده است، رخنه عوامل طالبان در داخل نیروهای مسلح است، جنرال رحیم وردک برای این که این نگرانی های جامعه جهانی را برطرف کند، چند هفته پیش بود که اعلام کرد، ما ترتیبی اتخاذ کرده ایم که امکان ندارد که عوامل نفوذی طالبان در داخل اردوی ملی و پولیس رخنه نمایند، اما از این اظهارت چند روزی نگشذته بود که چندین تن از عومل نفوذی طالبان در داخل اردوی ملی و پولیس دست به انتحار و جنایت زدند و اکنون رخنه ها تا خود وزارت دفاع را هم به پیش رفته است.

روز دوشنبه یکی از عوامل نفوذی طالبان درداخل اردوی ملی با اسناد نظامی که در اختیار داشت، همراه با یک اسکت انتحاری و اسلحه ای که در دست داشت، به راحتی وارد مقر وزارت دفاع گردید، هدف اساسی او انجام یک حمله انتحاری هنگام کنفرانس خبری وزیر دفاع فرانسه همراه با جنرال رحیم وردک از این وزارت خانه بود، اما ظاهرا بخت با وزیر دفاع فرانسه یار بود و انتحار کننده زمان ورود و جزئیات برنامه کنفرانس خبری و زیر دفاع فرانسه را در وزارت دفاع نمی دانست و او از ترس این که شناسایی نشود و دیگر دلایلی که وجود داشت، قبل از آن که وزیر دفاع فرانسه وارد، شود به طرف سربازان وزارت دفاع شروه به تیر اندازی کرد که در نتیجه دو سرباز اردوی ملی کشته و هفت تن دیگر زخمی گردیدند.

گروه طالبان با افتخار در تماس با رسانه ها مسؤلیت این حمله را پذیرفت و اعلام کرد که هدف شان کشتن وزیر دفاع فرانسه بوده است. ذبیح الله مجاهد، سخنگویان طالبان گفت که یکی از حامیان این گروه که در داخل اردوی ملی از مدت ها پیش فعالیت داشت ، این حمله را برنامه ریزی کرده است.

هرچند وزارت دفاع میگوید که مهاجم را پیش از آن که خود ار منفجر کند از پای در آورده است، اما آنچه سئوال بی پاسخ باقی می ماند این است که چرا و چگونه عوامل نفوذی طالبان با واسکت انتحاری وارد مقر وزارت گردید و چرا شناسایی نگردید؟ اگر ناشی گری و عجله و دستپاچگی انتحار کننده نبود، آیا این امکان نمی داشت که وزیر دفاع فرانسه همراه جنرال وردک هردو دیگر زنده نمی بودند و طالبان برزگ ترین دستآورد تروریستی را کسب نمی کرد؟

جالب این است که حمله انتحاری توسط عوامل نفوذی طالبان در ولایت لغمان کمتر از سه روز می گذشت، اما چرا عوامل امنیتی نیروهای مسلح هیچ گونه احساس خطری نسبت به عوامل نفوذی روز شنبه همین هفته حوالی ساعت 9 در قول اردوی 201 سیلاب ولایت لغمان یک حمله انتحاری صورت گرفت که در آن 12 تن کشته و زخمی شدند و ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان بلافاصلهمسئولیت این حمله را به عهده گرفت و گفته است که این حمله توسط شخصی به نام عبدالغنی، صورت گرفته که مشغول خدمت در اردوی ملی بود، چیزی که جالب است، شبه افگنی و ایجاد نفاق میان اقوام کشور توسط سخنگوی طالبان است، او وقتی مسئولیت حمله انتحاری سیلاب را پذیرفت گفت که انتحار کننده از ولایت دایکندی بوده است و هم چنین او انتحار کننده مقر وزارت دفاع را از ولایت پنجشیر خواند. هدف اساسی سخنگوی طالبان از ایجاد چنین شبه افگنی و دروغ پراکنی این است که این گروه سعی دارد به رسانه ها به دورغ القا نمایند که تنها پشتونها دست به انتحار نمی زنند، بلکه ازهزاره ها و تاجیک ها نیز دست به انتحار می زنند. در حالی که چنین ادعایی کاملا پوچ و بی اساس است.

به هرحال حمله انتحاری در مقر وزارت دفاع نشان داد که نفوذ مخالفان دولت در دستگاههای امنیتی کشور برخلاف تصور بیش از آن است پیش بینی می گردید و فعالیت های استخباراتی و عوامل نفوذی طالبان سازمان یافته تر و قوی تر از آن است که نیروهای استخباراتی کشور قادر به کشف آن باشند. طالبان با این حمله‌ خود به وزارت دفاع ملی می خواست بفهماند که رسیدن تا دروازه‌های این وزارت و دیگر وزارت خانه برای آنها کار دشواری نیست.
با توجه به این مسئله تردیدی وجود ندارد یک عامل نفوذی بدون تشکیلات و هماهنگی هرگز نمی تواندف عمل انتحاری را در داخل نیروهای مسلح انجام دهند، اکنون باید دانست که عوامل نفوذی زیادی از طالبان در داخل نیروهای مسلح رخنه کرده اند که با همکاری دسته جمعی آنان چنین جنایتی صورت می گردد.

حال با توجه به این پسمنظر ایا دادن مسئولیت های امنیتی را به نیروهای مسلح افغانستان در ماهها و سال های آینده به مشکل مواجه نمی سازد؟