عدم چاره اندیشی به موارد خودسوزی زنان

افغانستان کشوریست که بیشتر از سی سال جنگ ، بدبختی، فقرو بیچاره گی را تجربه کرده وداشته های مادی و معنوی خود را بصورت نسبی از دست داده است.جنگ در هر کشور،باعث نابودی ارزشهای مادی و معنوی گردیده و مردم آن چه زن و چه مرد، بسیاری ازحقوق وامتیازات اجتماعی خودرا ازدست می دهند.

یکی از فرهنگ های بدی که جنگ،فقر وسنت های ناپسند عوامل اساسی آن دانسته شده است، خود سوزی زنان در کشور است.

هر چند خود سوزی هیچگاهی راه مناسب و عادلانه ای برای رهایی از مشکلات زندگی نیست ،ولی شماری از زنان ،خود سوزی را رهایی از مشکلات و معضلات اجتماعی و خانواده گی توجیه نموده به منظور رهایی از ناملایمت های خانواده گی و اجتماعی، دست به خود سوزی زده وبه زندگی خود پایان می دهند.

اگرچه این پدیده بد در تعدادی از ولایات کشور دیده شده است ،ولی گفته می شود که در ولایت هرات بیشتر از ولایات دیگر زنان و دختران نوجوان دست خودسوزی می زنند .

بر اساس گزارشی که از طریق رسانه ها تصویری به نشر رسیده است ،مسوولین شفاخانه حوزه ای هرات از ثبت 79 واقعه خود سوزی در این شفاخانه خبر میدهد که در این میان تنها سه واقعه از آنها مربوط به مردان می باشد.

براساس این واقعات خودسوزی که در ولایت هرات به ثبت رسیده دیده شده است که این واقعات مربوط به زنان بین سنین 18 تا 25 سال است.

حال سوال اینجاست که عوامل خود سوزی میان زنان جوان در این ولایت چه است؟ و وظیفه سازمانها و نهاد های مدافع حقوق زنان در کشور چیست و بهترین راه برای کاهش خود سوزی زنان چیست؟

با در نظرداشت وضعیت موجود حاکم در جامعه میتوان عوامل خود سوزی را چنین بیان کرد:

1- جنگ

2- فقر و تنگدستی

3- مشکلات خانواده گی

4- ازدواج های اجباری

5- بی سوادی

1- جنگ :

جنگ یکی از عواملیکه ارزشهای مادی و معنوی کشور را از بین برده و نامناسبات اجتماعی را در کشور حاکم نموده است از عوامل خود سوزی زنان بشمار میرود که طی چند دهه جنگ و نابسامانی برعلاوه ی از بین بردن ارزشهای اجتماعی، مردم را درگیر مناسبات ناسالم اجتماعی نموده است وزمینه ساز خشونت ،فقرو تنگدستی،مشکلات خانواده گی ،مجبورساختن به ازدواج های اجباری و دوری از آموزش و پرورش باعث شده است که زنان در کشور دست به عمل خود سوزی بزنند.

2- فقر و تنگدستی :

فقرو تنگدستی هم یکی از دست آورد های چندین دهه جنگ در کشور بوده که اقشار مختلف با این معضله دست و پنجه نرم می کنند.

زنان هم که از اقشار جامعه به شمار می روند از این آفت به دور نبوده همگام با مردان درگیر این مشکل هستند و برای رهایی از آن تلاش می نمایند.

تلاش های غیر مثمر وهمیشگی افراد به ویژه زنان برای رهایی از فقر و بیچاره گی در کشور باعث انجام عمل زشت و نامناسب خود سوزی می گردد.

3- مشکلات خانواده گی:

یکی از مشکلات اساسی برای راه یابی به ارزشهای انسانی و بستر سازی برای جامعه انسانی و مطلوب هم مشکلات خانواده گی در کشور است که تعدادی زیاد از خانواده ها در کشور با این مشکلات دست وگریبان اند.مشکلات خانواده گی هم به نوبه خود عوامل گوناگو چون ازدواج های اجباری ،ازدواج ها قبل از وقت و یاهم میتواند مشکلات اقتصادی باشد که تعدادی از زنان به منظور رهایی از این مشکلات، راه خود سوزی را در پیش می گیرند و خود را آتش می زنند.

4- ازدواج های اجباری :

ازدواج های اجباری در دوران جنگهای داخلی در کشور رواج یافته با ازبین رفتن جنگ هنوز هم دیده می شود که تعدادی از بانوان جوان و نوجوان قربانی ازدواج های اجباری و فرهنگ بد، بد دادن در کشور می شود.

تحمل این اجبار همیشه گی خود زمینه ساز برای خود سوزی زنان در کشور می گردد.

5-بیسوادی:

متاسفانه که بی سوادی هم ثمره چندین دهه جنگ و بیچاره گی مردم ما بوده است که امروزه زنان و مردانی که از نعمت سواد محروم مانده اند با این ناتوانی و جهل و جهالت که در زنده گی شان حکمفرماشده است،نمیتوانند راه مناسب و عادلانه ای را برای رهایی از زندگی شان برگزینند و مرتکب اشتباه می شوند.

بعداز فروپاشی اداره ی طالبان و به میان آمدن حکومت انتخابی در کشور برعلاوه وزارت زنان با ریاست های وِیژه در ولایات مختلف کشور خوشبختانه دیده شده است که نهادهای زیادی به عنوان مدافعین حقوق زنان در کشور با بدست آوردن بودجه های هنگفت مالی از سوی برخی کشورهای حمایه کننده زنان ایجاد شده است وبه منظور دفاع از حقوق زنان فعالیت دارند.

درنهایت وظیفه این نهاد ها و سازمان های مدافع حقوق زنان در کشورحمایت مالی زنان بی بضاعت،زنان ناتوان و همکاری زنان بی سواد در قسمت پیشبرد امور روزمره و شیوه های مناسب زندگی برای آنان است،ولی متاسفانه با افزایش روزافزون زنان نادار و بینوا در کنار جاده ها و دروازه های مساجد دیده می شود که این نهاد ها وظیفه نمادین و غیر مثمر در کشور را دارند وزمینه سازی برای مصرف بودیجه های هنگفت خود می نمایند.

بیشتر از نه سال از سقوط رژیم طالبان در کشور می گذرد ،ولی باوجود اینکه در آمار خودسوزی زنان کاهش رونما نشده است بلکه افزایش یافته است وولایت هرات خود گواه این مدعاست ونشاندهنده ی تلاش های غیر مثمر نهاد های مدافع حقوق زنان در کشور می باشد.

با نظرداشت عوامل خود سوزی نهاد ها و سازمان های مدافع حقوق زنان در کشور باید طرح آگاهی دهی زنان را پیشتر از همه روی دست گرفته شود و برای نابودی این معضل دست به دست هم داده به صورت جدی برای نابودی آن تلاش صورت گیرد.

بهترین راه برای کاهش آمار خود سوزی زنان آگاهی دهی درست در مورد زندگی و شیوه های مناسب زندگی آنان است.

تا زمانیگه نهاد های مدافع حقوق زنان و سازمان هایی که در زمینه ی دفاع ازحقوق زنان در کشور فعالیت دارند برای آگاهی دهی و روشن ساختن افکار عامه تلاش نکنند و برای زندگی بهتر زنان بستر سازی نکنند،نه تنها اینکه خشونت و خود سوزی زنان کم نمی شود، بلکه موارد خودسوزی زنان در کشور بیشتر و بیشتر خواهد شد.