تجلی احساس وطندوستی پشتونها درموسیقی

درکنارصدها ترانه وموسیقی حماسی که من تاکنون شنیده ام مشت نمونه خروار ازسایت یوتوب موسیقی ترانهء میهنی مرحوم استاد اولمیررا بزگزیدم تا جوابی باشد به یک تعداد منکران حقایق تاریخ.

ترانه های وطنی مرحوم استاد اولمیر خصوصا این ترانه مشهور او که ای وطن من ای گنجینهء خزانه های لعل من! ای سازندهء غیرت وهویت پشتونی من وای زادگاه نیاکان من بدان که درهرکوه ودرهء تو نشانه های شمشیرمن باقی مانده است! این ترانه ازمشهورترین ترانه هایست که احساس عمیق وطندوستی پشتونها را درقبال وطن شان منعکس میسازد.

(شاعرنظربه احساس پشتونوالی که در وجودش موج میزند به وطن ندا میزند که ای وطن! اگرتو عزت نداشته باشی من خواب وراحت را چکنم؟ اگرسرت پائین باشد من عزت وشوکت را چه کنم اگرترا بی عزت ببینم وغمازان را چهارطرف مانند گرگان پس بدان ای وطن که بار دیگر خاک را از خون خویش مست مبسازم من آن پشتونی هستم که افسانه ام یادت مانده است).

حماس واحساس که ازسرائیدن این شعر واین موسیقی برای یک پشتون دست میدهد برای یک غیرپشتون بی خبرازفرهنگ پشتونوالی کاملابی مفهوم است

آنهایکه معتقد اند که این غرب است که به افغانستان دموکراسی وپیشرفت را میاورند وباید مفاهیم آنهارا دزدیده وبدون درنظرگرفتن شرایط عینی وذهنی یک جامعه باید آنرا کاپی کرد سخت دراشتباه اند. برای پشتونها قبل از دموکراسی ، حفظ مقدسات دینی ، عزت وشرافت واستقلال وآزادی مهم است بناء هروقتیکه این مفاهیم زیرسوال رفت دیگر نه دموکرایی معنی دارد ونه هم پیشرفت وترقی. اشارهء من به اقایان سلیمان وبابک است که هردو طرفداران نظامهای دموکرات اند که درآن بی دین وبادین ازحقوق یکسان برخوردارباشند. کاپی نمودن مفاهیم غربی درجامعهء قبیلوی افغانستان کاریست بغایت خطا ودرخور سرزنش. اگرچنین پندارهای واهی را در ذهن خویش هرروز پرورش دهیم پس آنروز دور نخواهد بود که سرنوشت دموکراسی وارادتی مانند کمونیزم به موزیم تاریخ سپرده شود.