وای اگر از پس امروز بود فردایی

گفت ان یار کزو گشت سردار بلند / جرمش ان بود که اسرار هویدا می کرد

پرویز کامبخش آزاد شد. ازاد شدن پرویز کامبخش تنها خبر خوشی است که از کشورخبرساز خود در این روزها می شنویم .

نمی خواهم درموردعمل پرویز کامبخش حرف بزنم. چون حتی اگر نویسنده آن مقاله ها خود کامبخش می بود باز هم حق به جانب بود. اینکه آیه های زن ستیز در قرآن وجود دارد نمی شود آن را انکار کرد. اینکه این ایه ها در جامعه مثل افغانستان تاثیر خود را دارد هم نمی شود انکار کرد. اینکه سنت و دین در افغانستان دو چیزی است که همواره همدیگر را به شکلی تقویت می کنند و در ارتباط با هم قرار دارد،هم نمی شود نادیده گرفت. وقتی این آیه ها در قران وجود دارد ،امکان ندارد که تمام آن آیه ها را با بیست سال زندان نمودن یک نفر پنهان کرد.
ازادی پرویز کامبخش با وجود اینکه خبری خوبی است، اما هیچگونه ضمانتی وجود ندارد که بار دیگر کامبخش دیگری را به همین جرم و یا جرم مشابه به این، روانه زندان نکنند ودرآینده ها چنین مشکلی بروز نکند. حمایت ازکامبخش بدون وارد نمودن فشار به دولت به خاطر تعدیل و تصریح نمودن قانون اساسی و قانون نشرات موجب خواهد شد که در آینده ها بار دیگر جامعه روشنفکری افغانستان گرفتار چنین مشکلی گردد. بدبختانه ما در افغانستان هیچگاه دنبال حل یک مشکل از ریشه نیستم بلکه همیشه می خواهم سنگی را که در راه ما قرار دارد برداریم و بعد از گذشتن، دوباره آن را سر جایش اولش بگذاریم. همین است که یک مشکل در زمان های متفاوت به شکل های مختلفی سربرمی آورد. گاهی محقق نسب را به خاطر تعبیرش از حقوق زن در اسلام محاکمه می کنند و گاهی پرویز را به خاطر خواندن و تکثیر چند مقاله از انترنت می خواهند اعدام کنند.

برو ای زاهد خودبین که زچشم من و تو

راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

برای ریشه کن نمودن این مشکل ما نیازبه تصحیح قانون اساسی و قانون نشرات داریم. چون آنهای که کامبخش را می خواستند اعدام کنند چند ملای متعصب نبود که با تکیه بر سنت از یک منبع رسمی حکم قتل و اعدام را صادر کردند بلکه قانونی است که چنین حکم های را در خود دارد. اسلامی نمودن قانون اساسی و قانون نشرات با در نظر داشت اینکه شریعت اسلامی و دین اسلام ,دینی است که می خواهد به همه چیز نفوذ کند و در مورد همه چیز نظر دهد- از جماع کردن سگ و بز گرفته تا اندازه ریش و بروت و هزاران چیزی دیگری که حتی به فکر جن هم نمی رسد - چنین مشکلات را همیشه می تواند خلق کند.

قانون اساسی افغانستان و قانون نشرات در بسیاری از مواردی شفافیت ندارد و هر کسی می تواند از آن تعبیر های خود را داشته باشد. از طرف دیگرما نمی توانیم تمام احکام های صادر شده در مورد پرویز کامبخش و محقق نسب ها را به چند ملا بخیه کنیم و بگویم که این کار چند نفر متعصب است. چون قانون عموما چیزی است که برای مدت زمان طولانی می ماند و ما هم که نمی توانیم منتظر یک آدم بی تعصب بنشینیم و بگذاریم که تا آن وقت این چند ملای متعصب هرکسی راکه از زمزمه بالاتر حرف بزند تکفیر و حکم اعدام بدهد.

قانون اساسی افغانستان و قانون نشرات از همان اول پیش بینی می شد که مشکلات زیادی را فراهم نماید. حتی همین نام جمهوری اسلامی خود نشان دهنده فرداهای نامعلوم و شومی بود که درخوشبینانه ترین تحلیل آن جمهور اسلامی ایران را می شد دید که همین حالا صدها نویسنده و خبرنگار در زندان های آن شکنجه می شوند.
بنا همین حالا که دل اقای کرزی از تقلب های که در انتخابات نموده خوش است استفاده نماید و شاید در کنار امتیاز بخشی های وزارت و چوکی، ازادی بیان را به ما بدهد. چون ازادی کامبخش هیچگاه نمی تواند به معنای باور داشتن کرزی با دمکراسی و ازادی بیان باشد بلکه این هم امتیازی است که به نویسندگان صدقه داده است.

گرخویش زیاران می بین که چه بی خویشم

زاسرار چی می پرسی چون شهره و اظهارم

حلاج اشارت گواز خلق به دار آمد

وز تندی اسرارم حلاج زند دارم