یک توصیهء دوستانه به خانم فرزانه فارانی

یک رسانه خصوصا یک رسانهء رادیوئی زمانیکه یک برنامه را به شکل دیالوگ وسوال وجواب تقدیم میکند باید تمام جوانب مسأله را درنظرگرفته وسوالهای را که در ذهن شنونده میباشد باید آنرا درک نموده و بامهارت خاص آنهارا بیرون آورده وازمهمان برنامه بخواهد تا به آنها پاسخ بدهد. این را میگویند تعهد مسلکی وحرفوی نسبت به شنونده ویا خواننده.

یک مجری برنامهء رادیوئی قبل ازهمه باید بیطرف ولا اقل با انصاف باشد تا بتواند مسؤولیت وجدانی وایمانی خویش را که همانا رساندن معلومات دقیق به شنونده ویا بیننده ویاخواننده است به شکل درست وامانت دارانه آن آنرا ادا نماید. متاسفانه چنین خصلتی را دراکثراین رسانه ها نمیتوان یافت زمانیکه با خواندن یک انانس بالای یک برنامه ازقبل ضبط شده چیزی برای شنیدن باتمام اشتیاق میخواهی آنرا بشنوی اما درآخر پشیمان ونادم ازعمل خویش دوباره آن را رها کرده وتصمیم میگیری تا که زنده هستی باید سراغ این انانس های بی سر وپا را نگیری تا بار دیگر وقت گرانبهایت ضایع نشود

خانم فرزانه فارانی ژورنالیست آماتور

بهرترتیب سخن را کوتاه نموده وارد اصل مطلب می شوم: حرف بالای استاد روستار است همان روستاریکه هم قبیله ای نورمحمد خان تره کی قاتل هزارها انسان بیگناه این سرزمین است اما او سرسختانه ولجوجانه با افتخار تمام همان تخلص را درعقب نام خویش یدک میکشد . هرچند داشتن تخلص یک امر خصوصی است اما گاه گاهی همین تخلص ها آئینهء تمام نمای شخصیت و وجدان یک انسان میباشد. روستار نه تنها اینکه ازاستعمال این تخلص کوچکترین شرم وحیا ندارد بلکه برای توجیه نظام خلقی که گویا برخاسته از لایه های پایینی اجتماع پشتون بود آنرا توجیه نموده وجهت مقابل آنرا که کارمل باشد متهم به مزدوری وچاکرمنشی میکند. به نظر این موجود تره کی با آنهمه جنایاتش بخاطر پشتون بودنش برائت دارد زیرا او به واسطه ای تانک وتوپ شوروی سابق بقدرت نرسید این کارمل بود که به زور قوای شوروی براریکهء قدرت تکیه زد. ازنظر روستار وگلبدین حکمتیار واسماعیل یون پشتونها بحیث اکثریت قومی !!!!!!!؟ با زور بازوی خود حکومت کرده اند وقوای خارجی همیشه به استشاره واستمداد به اصطلاح اقلیت ها وارد افغانستان شده اند. این منطق استاد روستار است او باهمین دید وباهمین زاویه فکری همین اکنون حوادث جاری را مورد تحلیل وتجزیه قرار میدهد. او با چنین منطقی حالا هم بخش بزرگی ازمردم را تحت نام تجزیه طلب وغیره به باد ناسزا میگیرد. اگر صدای تجزیه طلبی را سفیر سابق امریکا درهندوستان بالاکرده است اما ازنظرروستار این اقوام غیر پشتون استند که باید آماج دشنامها وتوهین های او قرار گرفته ومتهم به داشتن داعیه تجزیه طلبی شودند

هیولای وحشت وبربریت که قبیله گرائی را تیوریزه میکند
بهرترتیب ازروستار وافکار فرون وسطائی او بحد کافی سخن رفته است هیچ حاجت تکرار نیست اما چیزیکه درمقاله ای من تازه گی دارد این است که یک زنی که دعوای علمیت وکمال دارد ودریک کشور آزاد اروپا زنده گی میکند چرا به خود سانسوری رو آورده و وجدان خویش را زیر پا میکند یا اینکه اگر توانائی مسلکی لازم را ندارد چرا این سنگ را بالا میکند؟
یک ژورنالیست که تا به این حد بی معلومات باشد که تمام قلقله های یک شخص مریض ومالیخولیائی را بشنود ولا اقل از چرند وپرندیکه درزبانش جاری میشود علامت ایست را داده نمیتواند چرا به چنین کاری از اول دست میزند؟

زمانیکه روستار تره کی دربرابر فرزانه فارانی با دیده درآئی طالبان را مقاومت مسلح مشروغ خطاب میکند مگر وجدان فرزانه جان لا اقل بحرکت نمیاید که بپرسد : استاد شما چی میگوئید آیا اینجا طبیله است یا رادیو؟ آیا شما با یک خر رو برو استید یا با یک انسان وآنهم زن؟

اما متاسفانه که هیچ سوالی مطرح نمیشود و این موضوع غیرمستقیم می فهماند که مجری برنامه نیز با نظرات میهمان همنوا است. درغیر آن اگر روستار تره کی همان است که با مجیب رحمن رحیمی درچینل فارسی تلویزیون بی بی سی مناظره کرده برای همه منطق وقوهء استدلال او معلوم گردیده است وبرای فرزانه جان ضرور نبود که بوی مرداری را بار دیگرشور داده وبینی ها وگوشها را بیازارد. اما اگر واقعا خانم فرزانه درمقام یک مجری برنامه با احساس وآگاه از تره کی سوال میکند خیلی مسایلی بود که باید از وی پرسیده میشد که نشد پس توصیه من به خانم فرزانه فارانی این است که : سنگی را که زورتان نمیرسد بالا نکنید!