کمبود ورق های رای دهی در محل های هزاره نشین افغانستان

جای تعجب این جاست که کمبود ورق های رای دهی، اکثر در محل های هزاره نشین افغانستان اتفاق می افتد. با آن که به این کمبود ورق های رای دهی، به عنوان یک غفلت اتفاقی نگریسته می شود اما این غفلت به دلیل این که به طور کلی در محل های هزاره نشین اتفاق افتاده است، می تواند نگرانی های بیشتر از یک اتفاق و یک غفلت را به وجود آورد؛ این که، این کمبود ورق های رای دهی یک عمل مهندسی شده نباشد!

کمبود ورق های رای دهی در بخشی های از ولایت بامیان، در ولایت غزنی آنهم در ولسوالی های هزاره نشین آن: جاغوری، ناهور، مالستان، در بخشی های از ولایت دایکندی، در ولایت وردک آنهم در یک محل هزاره نشین آن: بهسود، عجیب تر از همه این که در غرب کابل، اتفاق می افتد. از این محل های که نام برده شد، همه محل های هزاره نشین در افغانستان است بنابراین این کمبود ورق های رای دهی به طور گسترده و چشمگیر در این محل ها اتفاق می افتد که تقریبا دوصد هزار نفر بنا به این اتفاق، غفلت یا هر امر دیگر، از حقوق رای دادن محروم می شوند.

بنا به کمبود ورق های رای دهی، در محل های ذکر شده، سایت های رای دهی در برخی جاها از ساعت ده و نیم و در برخی جا ها از ساعت یک و نیم به بعد بسته می شوند.

غرب کابل که یک بخش عمده ای از شهرکابل است، ورق رای دهی در چندین سایت این محل نیز کمبود می کند. کمیسیون هیچ گونه اقدامی را برای رساندن ورق رای دهی به این سایت ها انجام نمی دهد. سایت ها به خیلی سادگی در برابر صفی دراز از رای دهندگان به خیلی سادگی و با هیچ اعتنای به حقوق سیاسی رای دهندگان بسته می شود که عملا اعتراض رای دهندگان را رسانه های تصویری به خصوص تلویزیون راه فراد، نشان داد.

این اتفاق را در محل های خاص و در بین قوم خاص، چگونه می توان یک غفلت و یک اتفاق تلقی کرد. انگار که این یک اتفاق باشد اما این اتفاق با این گستردگی و با این خصوصیت، می تواند سوال برانگیز باشد.

در حالی که محل های هزاره نشین افغانستان، پس از سقوط طالبان از جمله محل های امن افغانستان می باشد که هیچ موانع و مشکل امنیتی در محل های هزاره نشین، از نظر امنیتی مشاهد نشده است. با این امنیتی که در محل های هزاره نشین وجود دارد، نمی توان عنوان کرد که بنا به مشکل امنیتی کمیسیون نتوانسته باشد، ورق رای دهی به این محل ها برساند.

در بدامن ترین ولایت های افغانستان ورق رای دهی به طور لازم می رسد اما در محل های امن ورق رای دهی کمبود می کند. این موارد می تواند، احتمال یک خلاف را در برابر حقوق شهروندی و حقوق سیاسی رای دهندگان به وجود آورد. اما خدا نکند چنین احتمالی وجود داشته باشد. امید که مردم شریف و شکیبای افغانستان که بنا به غفلت کمیسیون انتخابات و کمبود ورق رای دهی از حقوق سیاسی شان که به کاربردن رای است، محروم شده اند مایوس نشوند، جدای از هر امر دیگر به نفس برگزاری انتخابات ارج بگذارند. در این کشور، محرومیت ها بی سابقه نبوده، اگرچه هیچ الزامی وجود ندارد که محرومیت را از هر نوعی که باشد توجیه کرد اما برای برگزاری انتخابات که یک امر ملی است و در آن منافع ملی مورد نظر است می شود به طور استثنا آن هم یک بار بنا به این برداشت که اتفاق است، از این محروم ماندن رای افراد چشمپوشی کرد.

برای دولت افغانستان و کمیسیون انتخابات خیلی مهم است تا جلو هر گونه اتفاقی را که سبب شک و تردید در حقوق شهروندی و حقوق برابر افراد و در کل باعث براندازی ارزش های دموکراتیک می شود، بگیرد. زیرا برای نهادینه شدن دموکراسی نوپاه و نسج گرفتن قانون اساسی به طور جدی تلاش نماید. در صورت غفلت مکرر و اتفاق افتادن از این دست اتفاق ها، خیلی به سادگی، این دموکراسی کم توان از دست خواهد رفت.

بهتر است برای هرچه شفافیت انتخابات و حرمت گذاشتن به حقوق سیاسی شهروندان این کشور، این اتفاق کمبود ورق رای دهی، بررسی شود که آیا یک اتفاق بود یا علتی دیگر در کار بوده است! بررسی این اتفاق می تواند سبب دلجویی محرومیت شهروندان شود، شفافیت انتخابات را تضمین کند، کم و کاست مدیریت در کمیسیون انتخابات را رفع کند و برای مدیریت مناسب انتخابات بعدی کارا تمام شود، مهم تر از همه تعهدی دولت را در قبال حقوق سیاسی شهروندان و ارزش های دموکراسی، نمایان می کند.