صفحه نخست > دیدگاه > نامه ای با منطق جنایتکار ملا عمر به کابل پرس

نامه ای با منطق جنایتکار ملا عمر به کابل پرس

هزاره گانو ته یوڅو مشوری
کریم نور
دوشنبه 16 آگوست 2010

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

اشاره: جنایتکاران طالب در رژيم تاریک شان دقیقا با منطقی شبیه آنچه در زیر آمده دست به کشتار سیستماتیک شهروندان افغانستان در نقاط مختلف زدند. در گزارش پروژه ی عدالت برای افغانستان چنین آمده است: تقريباً بلافاصله بعد از اينكه طالبان كنترل شهر را گرفتند، والي جديد طالبان بنام ملا منان نيازي خطبه هايي را در تمام مساجد شهر ايراد كرده و تهديد به خشونت عليه هزاره ها به انتقام كشتار زندانيان طالب در سال 1997 نموده و به آنها اخطار داده كه بايد به مذهب سني حنفي روي آورده و يا شهر را ترك كرده و يا با پيامدهاي آن مواجه شوند و هر كسي كه از هزاره ها حمايت كند را تهديد به مجازات كرد. طبق گزارش در يك سخنراني ديگر وي بيان داشت: "هزاره ها مسلمان نيستند. آنها كافر هستند. هزاره ها نيروهاي ما را اينجا كشتند و اكنون ما بايد هزاره ها را بكشيم." نوشته ی زیر بخوبی نشان می دهد هنوز منطق جنایتکاران طالب در افغانستان طرفدارانی دارد و صاحبان همین منطق هستند که قرن ها افغانستان را به جهنمی برای شهروندانش تبدیل کرده اند. این نوشته را بدون کم و کاست در کابل پرس? می آوریم تا مردم افغانستان بدانند راه های اساسی را باید برای ریشه کردن آن که کشتار، نسل کشی ، کوچ اجباری و چپاول را با خود دارد، جستجو کنند./ کابل پرس

هزاره گانو ته یوڅو مشوری

لیکونکی: کریم نور

هزاره ګانو د تل په څېر خپله ناپوهي او ايرانی لمسون ومنه او يو ځل بيا يې په کوچيانو يرغل وکړ، د دوی خېمې يې وروسېځلې او څو تنه يې ورټپيان کړل . هزاره ګان په دې اند دي چې ګواکي د بهسودو د پېښي په څېر يې يوه بله بريا په برخه کړه، خو له بده مرغه چې اوږدمهاله پايلو ته يې پام نه دی چې ځانونه په خپله بدمرغوي .

د تېرې پېړۍ پېښې به تېرو وختونو ته پرېږدو، خو نهه کاله کېږي چې د نړۍ دري څلوېښتو ملکونو يو څو په چړو سمبال پښتانه راکابو نه کړل، بلکې نور يې هم ځانونه پې برباد کړل . اوسمهال يې ځينې په تېښته او ځينې د تېښتې لاره لټوي . په همدې توګه يې د شمالي ټلوالې غلامان په ځغاسته دي او همداسې به د هزاره ګانو منافق، مفسېد او لار ورکي مشران يا خپل ايراني آخور ته ور ودانګي يا هم اروپا او امريکا ته .

نو که پاتې هزاره ګان په دې اند وي چې ګواکي سربېره پر دومره ظلم چې له پښتنو سره يې کوي، بيا هم له دوی سره ښه ګاونډيتوب ولري، نو ځان غولوي . او که په دې اند وي چې ګواکي دوی به له پښتنو سره ډغرې ووهلای شي، يوازې شيطان عليه العنه به يې ورسره ومني . نو د راتلونکې بد مرغۍ د مخنيوي او سوله ييز ګډ ژوند لپاره بايد هزاره ګان څو ټکي د زړه په غوږو واوري :
● له خپل شخصي ملکيت، کور، پټي او خندک څخه پرته، هېڅوک د نور څه شي حق نه لري، هغه که پښتون وي که هزاره، تاجک وي که اوزبک .

● غر، ورشوګانې او څړځايونه د افغانستان د اسلامي دولت ملکيت دی . دغه څړځايونه افغان دولت له سلګونو کلونو راهيسي کوچيانو ته د څړ لپاره ورکړي دي . نو ځکه تاسې د دوی داوه نه شئ کولی او نه به دا حق څوک درکړي .

● په افغانستان کې د يوه مېشت توکم په توګه، د پښتنو د ورور په توګه، د ايران سيطاني وسوسې او لمسون رد کړئ . ستاسې سوله ييز ژوند او امنيت له پښتنو سره بل څوک نه شي ډاډمنولی، بلکې تاسې په خپله په خپل سليم او انساني عقل سره .

● د خپلو لار ورکيو، منافقو او غلام مشرانو څخه مخ واړوئ . هغوی له صليبي تاړاکګرو څخه لا مخکې د تېښتې پلان او پنډه جوړ کړي دي . هغوی له نورو توکمونو سره ستاسې د ورورۍ او ګډ سوله ييز ژوند پروا نه لري، بلکې د خپل جېب په غم کې دي .

● ستاسې مشران له خپل بادار سره، ستاسې له غليم او د سولې له غليم سره خواخوږي دي، نه له تاسې سره . ستاسې ډوډۍ، کاسه، چای او چاينکه، ناسته او ولاړه له پښتنو او نورو ورو توکمونو سره وه او همداسې به پاتې شي . نو خپل کور، کوڅه او کلی په خپله مه سېځئ .

● که چېرې تاسې هم د صليبي تاړاکګر په څېر د نورو توکمونو په تېره د پښتنو په وړاندې له ظلم او ځناورتوب څخه کار واخلئ، په دوی هر وخت يرغل وکړئ او د دوی حريم ته په سپکه سترګه وګورئ، نو ستاسې او د صليبي ځناورو او مجرمينو توپير به ورک شي . دوی به وتښتي، خو تاسې چېرته ځئ؟؟؟؟؟؟

نو آيا دا به ښه نه وي چې له مخلصو او په عقل پخو سپين ږيرو سره مو مشوره وکړئ، له خپل جهالت او ظلم څخه لاس واخلئ او د خپلې نابودۍ مخه په خپله ونيسئ؟
ټيټ مې مه بوله يرغل راباندې مه کړه
زه په دې افتاده ګۍ کې لوی کړنګ يم

آنلاین :
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • درود و سلام خدمت دست اندرکاران سایت کابل پرس? و در راس آن کامران میرهزار!
    آقای میر هزار! اینجانب میخواستم در ارتباط با بعضی گذارشاتی که درحال حاضر در سایت کابل پرس از جمله عناوین مهم خبری روز قرار دارد پیامی بنگارم.اما متاسفانه امکان تحریر و ارسال نظریات در حال حاضر مختل گردیده واحتمال تماس حد اقل برای من ممکن به نظر نمیرسد.آیا کدام مشکل تخنیکی میباشد؟آیا موضوع سانسور در میان است؟ ایا از اظهار نظریاتی که ممکن با پالیسی "کابل پرس" سازش نداشته باشد در هراس هستید؟ آیا از جانب کسی کدام تهدیدی و یا حد اقل کدام محدودیدی در کار شما ایجاد گردیده است؟من نمیتوانم بدون اسناد در زمینه قضاوت نمایم.نمیدانم مشکل شما چه میباشد.اگر از مشکلات تخنیکی رنج میبرید لطفآ سایر خوانندگان را در جریان قرار بدهید.اما اگر هراسی شما را در بر گرفته باز هم خوانندگان را در جریان قرار بدهید.اگر تهدیدی در میان باشد باید ما را از آن آگاه سازید.اگر سانسوری از جانب خود شما اهمال شده باشد، لطفآ این جمله ذیل تان را از کابل پرس حذف نمائید:"اینجا را کلیک کنید و نقد و نظر خود را آزادانه بنویسید..........تا اخیر"
    دوست گرامی آقای میر هزار! شما شهامت نشر نظریات خوانندگان را بدون سانسور داشته و به آن پابندبوده اید.به این راه تان ادامه بدهید.همچنان من حق شما میدانم که در صورتی که به پیامهای حاوی کلمات رکیک و دشنام برخوردید ،میتوانید مورد سانسور قرار بدهید.در غیر آن اجازه بدهید تا خوانندگان به تحریر نظریات شان ادامه بدهند.با کمال سپاس

    • سلام بر شما محترم،

      حق با شماست. مدتی ست که در برخی مواقع، بويژه هنگام انتشار، ارتباط خوانندگان با سایت قطع می شود و پس از چند لحظه یا چند دقیقه ای باز خوانندگان می توانند سایت را باز کرده و صفحات را مرور کنند. این مشکل به دلیل حجم بالای بازدید از کابل پرس? است. اگر به پایین هر نوشته یا عکس و کارتون بنگرید، آمار بازدیدکنندگان که در همان لحظه در سایت هستند دیده می شود. در مجموع سایت کابل پرس ماهانه بیش از دو میلیون بازدید دارد. برای مهیا کردن فضایی مناسب برای این حجم بازدید و نیز افزایش احتمالی آن، نیاز به یک سرور اختصاصی ست که هزینه ی آن ماهانه 200 تا 300 دالر آمریکایی ست. در حال حاضر نمی توانم چنین هزینه ای را پرداخت کنم و بنابراین از این دست مشکلات خواهیم داشت.

      با احترام

  • از مدتی بدینسو جرو بحث هایی در مورد مسایلی از جمله در باره اقوام ساکن افغانستان ، زبانهای رایج در کشور و مناسبات پیچیده در بین اینها، در سایت کابل پرس? در جریان میباشد که گاهی نظریات خوب و گاهی هم نظریات زننده و غیر واقعی به قلم دوستان تحریر میگردد.پرداختن به مسئله اقوام و زبانهای افغانستان و حقوق شانرا که به تشریح و تعریف جامع تری نیازمند میباشد به نوشته و یا نوشته های بعدی ماکول مینمایم.اما در حال حاضر با اجازه دوستان واقعه روز جمعه گذشته رامیخواهم از دید بیطرفانه مورد ارزیابی قرار بدهم.تلاش اینجانب حفظ برابری حقوق و مساوات بین تمام انسانها از جمله اقوام و ساکنین افغانستان بوده و میخواهم با کمک دوستان واقعبین یکبار موضوع را زیر ذره بین حقوقی قرار بدهم.به این منظور از تمام دوستانی که اذهان شان از بردگی قومیت وقوم پرستی و یا به عبارت دیگراشکال منفی ناسیونالیزم و یا از تعلقات و تعصبات نا مطبوع مذهبی آزاد باشند تقاضا مینمایم تا مرا در این راستا یاری برسانند.
    ارزیابی ذیل من بر اساس گذارشات مطبوعاتی و یا نظریات دوستان در سایت های خبری و یا گفت و شنود های شخصی استوار میباشد.چون اکثر این گذارشات از منابعیدر اختیار ما قرار میگیرد که موضوع را مطابق میل و طبع و مفاد خود گذارش وتفسیر مینمایند امکان دارد که نتیجه گیری های ما را که به آن اساس استوار میباشد ، دچار بی ثباتی بسازد.اما در هر صورت تا واضح شدن جزئیات واقعه به این تفسیر قناعت مینمائیم.اگر تا لحظه دریافت گذارش واقعی و بیطرفانه حوادث مرتکب اشتباهی گردم، طلب پوزش مینمایم.اما قبل از آن لحظه برمیگردم به بررسی مسله:

    اما قبل از همه سوال من از همه دوستان این است که : آیا کسی است که ادعا نماید که حق یک انسان که متعلق به قوم پشتون است، بیشتر از حق و حقوق کسی که متعلق به قوم هزاره است میباشد؟ طرف سوال من برادران و خواهران هزاره من هستند.لطفآ پاسخ برایم پاسخ بدهید" آیا حق و حقوق یک جوان هزاره بیشتر از حق و حقوق یک جوان پشتون میباشد؟و یا برعکس و یا اینکه همه انسانها و همه ساکنین افغانستان دارای حقوق برابر بوده و در مقابل قانون مسئولیت مساویانه را دارا میباشند؟چه این شخص یک پشتون باشد و یا یک تاجک و یا یک هزاره و یا یک نورستانی وغیره.یک مسلمان باشد یا یک سیک و یا دارای هر اعتقاد مذهبی دیگر.خوب حالا که این پرسش را پاسخ گفتید بر میگردیم بر ادعای مالکیت هزاره ها و کوچی ها بر زمین های مورد منازعه.برای روشن شدن قضیه برمیگردیم به بررسی پرسش های ذیل:
    آیا هزاره ها مالک زمین های مورد منازعه هستند؟
    این سوال مرا هر هموطن هزاره من که معتقد است که زمین های مورد منازعه در اطراف کوه قروغ جزء مالکیت هزاره هاست پاسخ بدهد.این سوال را باید به من و هر هموطن دیگر پاسخ بگوید که بر کدام اساس حقوقی ،هزاره ها خود شانرا مالک زمینهای این منطقه میدانند؟آیا کدام سند خرید قانونی در اختیار دارند؟ آیا کدام قباله ای در دست دارند؟اگر دارند کدام سند است؟ بفرمائید در معرض قضاوت دوستان قرار بدهید.لطفآ من و سایر علاقمندان موضوع را از جریان آگاه بسازند.تا من نیز در قطار شما ،با جرئت اخلاقی از حقوق شما هموطنان عزیز دفاع نمائیم.من مطمئن هستم که هیچ کدام از شما هموطنان هزاره من کدام سند حقوقی که مرجع صدور حکم قضایی را شده بتواند در اختیار ندارید.پس اگر کدام سندی است صرف نام ببرید و اگر کدام سندی نیست ، در آنصورت من شما را مالکین نه بلکه غاصبین ملکیت عامه خواهم نامید.از خرف من ناراحت نشوید.شما برادران و خواهران من هستید اما عدالت ،عاطفه ندارد.
    ببینید! تا جایی که من معلومات کرده ام (البته این معلومات چون شفاهی است و متکی بر افواهات ممکن است دقیق نباشند اما در هر صورت) زمین های مذکور بنابر احکام کریم خلیلی معاون دوم ریس جمهور و یا بنابر شایعه دوم بنابر حکم کرزی ریس جمهور، در اختیار هموطنان تشیع ما قرار گرفته است تا از آن به حیث محل تدفین میت خویش استفاده نمایند.آیا این موضوع واقعیت دارد؟سوال من از هموطنان ذیربط قضیه همین موضوع میباشد.آیا این واقعیت دارد که این زمین ها برای استفاده به حیث قبرستان در اختیار هموطنان هزاره ما قرار گرفته است؟اگر پاسخ بلی است ،پس چرا به ساخت و ساز خانه و مسکن پرداخته اید؟ایا این دروغ و خیانت و جعلکاری نمیباشد که شما اختیار قطعه زمینی را بنام قبرستان بدست میاورید و بعدآ به اعمار منازل مسکونی میپردازید؟پس عدالت و شرافت تان کجاست؟
    دوستان گرامی من ! یک زمینی که برای اعمار منازل مسکونی مد نظر قرار داده میشود باید در قدم اول به این منظورتوسط دولت (شهر داری) استملاک گردیده و تحت مالکیت شاروالی کابل قرار بگیرد.البته بعد از طی مراحل قانونی آن ،بعدآ مطابق نقشه و تقسیماتی که شاروالی مینماید ،بر اساس قانون در اختیارمتقاضیان قرار داده میشود تا مطابق نقشه های لازم دیده شهر داری با تطبیق نقشه های داده شده در آنها ساختمان اعمار گردد.
    دوستان گرامی! آیا این زمین ها مراحل قانونی خود را جهت اعمار مسکن طی کرده بود یا خیر؟این سوال را همان هموطن من که سنگ هزاره و هزاره پرستی را به سر و سینه خود میکوبد پاسخ بدهد.آیا هر کسی حق دارد در هر زمینی در هر جایی و با هر نقشه ای که دلش بخواهد برای خود مطابق دلخواهش خانه اعمار نماید؟ و یا اینکه در این رابطه قوانین موجود کشور را مراعات نماید؟
    دوستان ! زمینی که جهت استفاده دفن میت در اختیار یک عده هموطنان قرار میگیرد نیز باید مطابق نقشه شاروالی یا شهرداری بوده، حدود اربعه آن معلوم بوده و صرف به همین منظور مورد استفاده قرار بگیرد و بس.اگر کسی دست به سئو استفاده و جعلکاری زده باشد ،باید مورد باز پرس قانونی قرار بگیرد.اگر یک هزاره باشد و یا یک کوچی و یا یک تاجک.تعلقات قومی در زمینه هیچ امتیازی محسوب نمیگردد.همه ساکنین افغانستان در برابر قانون مسئولیت برابر دارند.

    • حق مالکیت کوچی های بر این زمینها!
      مطابق قانون اساسی افغانستان ، چه امروز و چه در قوانین سابقه از عهد امان الله تا داود و نجیب ،این موضوع مورد توافق همه است که:منابع طبیعی مثل :
      معادن، جنگلات ، چراگاهها و مراتع ،و یا آثار باستانی و هر نوع ثروت طبیع و تاریخی وغیره همه ملکیت عامه یعنی ملکیت دولت میباشد.کوچی ها به هیچ صورت مالک زمین هایی نمیباشند که دامهایشان در آن میچرند.آنها صرف مجوز استفاده از این چراگاهها را دارا میباشند.اما در مقابل باید نظر به تعداد مواشی شان به دولت مالیه بپردازند.دولت هر زمان میتواند که کوچی ها را از استفاده یک علفچر محروم نماید.وزارت زراعت در این قسمت رهنمود های خاص خود را داراست.باید هر فرد کشور اخلاقآ در راه تطبیق این قوانین همکار باشند.
      اگر طور مشخص تر موضوع زمینهای اطراف ارتفاعات" قروغ" را بنگریم که کوچی ها ادعای بازگشت و حق استفاده مجدد بعد از سی سال را دارند باید عرض کنم که .اول اینکه کوچی ها از ابتدا و در اصل مالک این زمینها نمیباشند و صرف حق استفاده به عنوان علفچر را داراستند و از جانب دیگراگر فرضآ مالک هم باشند،به اساس کدام سند؟و اگر طور عرفی بنابر موافقت وزارت زراعت وقت از این علفچر ها استفاده نیز نموده باشند، بعد از مرور سی سال حق ادعای استفاده در سی سال قبل خود را نیز از دست میدهند.چون در طول سی سال گذشته آنها ذوالید نبوده و نمیباشند.و مرور سی سال حق ادعای ذوالیدی را حتی اگر مالک اصلی هم باشند از آنها ساقط مینماید چه رسد به حق استجاره و یا استفاده.پس اگر کوچی ها نیز خواسته باشند در این زمینها منازل اعمار نمایند مخالف با قانون است.دلیل آنرا در فوق عرض نموده ام.کوچی ها باید در مرحله نخست اینرا ثابت بسازند که آیا حق اعمار منزل در زمین های غیر را دارند یا خیر؟اگر سی سال قبل اجداد شان از این زمینهای دولتی به حیث چراگاه استفاده مینموند، آیا حق دارند که امروز بالای آن منزل اعمار نمایند؟ کوچی خو منزل نمیداشته باشد.باور کنید که این ادعا جهل مطلق این افراد میباشد و بس.

      پس تا جایی که مشاهده میگردد، نه هزاره ها حق تصرف بر این زمینها را دارند و نه کوچی ها.این زمینها متعلق به دولت بوده و مربوط حقوق عامه یا ملکیت عام میباشد.این دولت است که مطابق قانون و مطابق نقشه های مورد نظر اگر موجود باشد ،میتواند زمین های مذکور را مورد استفاده قرار بدهد.اگر در نظر بود این زمین ها به خاطر استفاده و اعمار مساکن مورد بهره برداری قرار بگیردباید از طریق شاروالی توزیع گردد.اگر مورد استفاده قبرستان عمومی قرار میگیرد باید مطابق قانون طی مراحل گردد. اگر مورد استفاده کوچی ها به حیث علفچر قرار میگیرد نیز باید معلوم گردد.
      حال اگر قرار باشد کریم خلیلی به حیث معاون دوم ریس جمهورنیز حکمی در مورد این زمینها صادر نموده باشد ناقص و غیر قانونی بوده از نظر من و از نگاه حقوقی فاقد اعتبار است.چون از یک جانب افرادی مثل آقای خلیلی آگاهی بر صلاحیت و کار شان از نگاه حقوقی و قانونی ندارند.و دوم اینکه باید این قطعه زمین اگرفرضآ به منظور قبرستان هم مد نظر گرفته شده باشد باید شامل ملکیت عامه بوده که در آن صرف حق تدفین اموات هموطنان موجود باشد و نه حق تصرف .و در ضمن تمام حدود و اربعه آن با سایر جزئیات آن معلوم و مشخص باشد.و در اخیر اینکه هر کسی میتی را در آنجا دفن مینماید باید برای شاروالی یک مقدار پول را به عنوان حق استفاده بپردازد.پس صدور احکام اینگونه افراد که فاقد سواد سیاسی و حقوقی میباشند نیز مدار اعتبار نمیباشد.
      آیا کوچی ها بر زمین های هزاره ها حمله نموده اند؟
      همان قسمی که در فوق شرح دادم چون هزاره ها مالک زمین های مورد منازعه نمیباشند پس در این صورت اصطلاح تجاوز بر حقوق ایشان نیز فاقد معنی میباشد.همان قسمی که در فوق عرض کردم کوچی ها نیز مالک این زمین ها نمیباشند.آنها صرف حق استفاده از این علفچر ها را در صورت موافقه دولت میداشته باشند.حق استفاده از علفچر به معنی مالکیت و حق تصرف نمیباشد.هر زمانی که دولت بخواهد ،میتواند حق استفاده از علفچر را فسخ نماید.پس جنگ و منازعه بین دو طرف نا حق میباشد.مالک اصلی این زمینها دولت بوده و جزء ملکیت عامه میباشد.تصرف غیر قانونی هزاره ها و یا کوچی ها به معنی تعرض در ملکیت عامه تلقی میگردد.هر دو طرف غیر حق بوده و هر دو طرف باید مورد محاکمه قرار بگیرند.

    • آیا جنگ بین این دو گروه به معنی جنگ قومی میباشد؟
      البته قراریکه فوقآ هم عرض کردم ، موضوعات مختلف را به صورت مجزا مورد مطالعه و ارزیابی قرار خواهیم داد.و اگر صرف در همین مورد بحث نمایم باید عرض کنم که جنگ بین این دو گروه به معنی جنگ قومی و یا لسانی نمیباشد.منازعه بر روی تصرف بر زمینهایی است که نه به این و نه به آن گروه تعلق دارد.از بدی روزگار اینکه این دو طرف درگیری متعلق به دو قوم مختلف میباشند.جنگ اصلی بالای مالکیت نا حق هر دو طرف بر زمینهای غیر میباشد.و گرنه در ولایت خوست و جلال آباد نیز زد و خورد های بین کوچی ها و ساکنین ولایات متذکره به وقوع پیوسته است.در حالیکه هر دو طرف در گیری متعلق به یک قوم بوده و به یک لسان خاصی تکلم مینمایند.به نظر من مشکل بر روی منافع مادی و جهت استفاده از زمین ها و یا محصولات آن در محل خاصی میباشد و بس.در بعضی نقاط تفاوت های لسانی و قومی موضوع را باز هم پیچیده تر نموده و بر آن رنگ و بوی قومی میدهد که در واقعیت صد در صد قومی و زبانی نمیباشد.
      طرز زیست کوچی گری که مربوط به شیوه زیست خیلی قدیمی بشر و حتی قبل از کشف زراعت میباشد نزد بشر مروج بوده است.در این طرز زیست انسانها برای دامداری و پرورش حیوانات تابع محیط زیست ، درجه حرارت بوده و نظر به فصل سال و درجه حرات و مواد غذایی از یک نقطه به نقطه دیگری میرفتند.این شیوه زندگی در زمان قدیم نه تنها در کشور ما بلکه در آسیای میانه ، سرزمین حجاز ، عراق، فلسطین واروپا و دهها منطقه دیگر به شمول افریقا رواج داشته است.با پیشرفت بشر و رشد فکری و تمدن بشری ،انسانها از این شیوه به شیوه های بهتری رو آوردند.اما یک تعداد انسانها نتوانستند شرایط محیطی را مطابق خواست خویش عیار نماید و تا هنوز از این شیوه زندگی کوچی گری تابعیت مینمایند.کوچی های وطن ما نیز از این جمله میباشند.آنها نتوانستند برای دامهای خود در یک محل مشخص ، در فصل های مختلف سال غذا و محل بود و باش آماده نمایند.پس در فصول مختلف سال در محلاتی که علوفه مورد نیاز موجود بوده رحل اقامت می افگندند.یکی از دلائیل آن موجودیت تفاوت زیاد حرارتی بین مناطق جنوب هندوکش و اطراف کوههای سلیمان میباشد.از همین سبب کوچی ها نه در محل اقامت بهاری و نه زمستانی خویش مالک زمین گردیدند . و یا به عبارت دیگر از یک جانب مالک هیچکدام از مناطق مورد زیست شان نگردیدند و از جانب دیگر،صرف خود را مستحق استفاده از علفچر های هر دو فصل در هر دو نقطه مختلف زیست خود شان میدانستند و بس.این موضوع در گذشته نظر به کمبود نفوس انسانها و وسعت علفچر ها مشکلات زیادی را بوجود نمیاورد.اما با ازدیاد نفوس باشندگان بومی مناطق بهاری و یا زمستانی، کوچی ها و یا عشایر ،بصورت ناگهانی به کمبود مواد غذایی دامداری مواجه گردیدند.این موضوع، مشکلاتی را بین کوچی ها و باشندگان بومی مناطق مختلف ایجاد نموده است.اگر زمین و علفچر و مواد غذایی بقدر کافی باشد ، هرگز بین این دو گروه مخاصمت ایجاد نمیگردید.پس جنگ بین این اقوام جنگ زبانی و یا مذهبی و یا قومی و یا حاکمیتی نمیباشد.کوچی ها برای دامهای خود به آب و علوفه نیاز دارند.به همین ترتیب به استثنای زمینهای اطراف کوه قروغ،مردمان بومی هم برای پرورش دامهای خود به علوفه و آب نیازمند میباشند.چون مواد غذایی تکافوی هر دو طرف را نمیکند ،موضوع به جنگ و منازعه میرسد.

      آیا پولیس ملی در مهار خشونت ها به طور درست عمل کرده است؟
      واضحآ نه.با وجود آنکه ما امروز و در آینده به موجودیت یک ارگان کاملآ سالم و خدمتگار به منظور حفظ امنیت عامه نیاز داریم و با وجود آنکه مصارف گرانی در قسمت تعلیم و تربیه کارمندان پولس ملی به مصرف رسیده است، با تاسف تا هنوزاین ارگان نتوانسته است اعتماد مردم را به خود جلب نماید.این ارگان در همین قضیه ، در قدم نخست باید از هر نوع خشونت جلوگیری مینمود. و از جانب دیگر باید هر هموطن ما در مجموع و در این قضیه هموطنان هزاره ما به صورت خاص این اعتماد را بر پولیس شان میداشتند که پولیس در خدمت عام قرار داشته و بیطرفانه در تامین نظم عامه مصروف بوده و حقوق انسانی هر شهروند را مراعات مینماید.که متاسفانه قضیه کاملآ معکوس میباشد و ضمنآ به نظر من هنوز آنزمان که واقعآ کشور ما دارای یک اداره سالم امنیتی گردد خیلی دور به نظر میرسد.در هر حال اگر دور نرویم و اعتراف کنیم ،خواهیم دید که پولیس ملی نیز بخشی از کتله همین جامعه امروزی ما میباشد.عملکرد پولیس ما بیگانه از عملکرد نا صالح سایر هموطنان ما نمیباشد.در کشوری که اکثریت شهروندانش خشن هستند،راست نمیگویند،بر حقوق دیگران تجاوز مینمایند،رشوه خورده و خیانت میکنند، بر زمین غیر تجاوز مینمایند،تظاهر و خودنمایی نموده و خود را از دیگران بهتر میدانند.قوم پرستی و خویش پرستی مینمایند، بر اموال یتیم دست درازی مینمایند، قسم به ناحق میخورند و شهادت به ناحق میدهند.بینی و گوش انسانها را میبرند.افراد بیگناه را منفجر نموده ویا سنگسار نموده به قتل میرسانند.بیسواد و خرافاتی باشند .آیا پولیسش بهتر از دیگران باشد؟؟ البته که نمیباشد.پس با در نظر داشت همه ای مطالب به این نتیجه میرسیم که پولیس ملی نه تنها قضیه را آرام نه نموده است، بلکه مسبب اصلی عمیقتر شدن حادثه نه چندان بزرگ میباشد.افراد خاطی و کسانی که از موقف اداره پولیس مرتکب خطا و تعدی شده اند باید جهت تامین عدالت و عبرت سایرین مورد محاکمه و بازخواست قرار بگیرند.باید قتل فرد فرد هموطنان ما که توسط پولیس صورت گرفته مورد تحقیق قرار بگیرد.تا سایر کارمندان این ارگان بیاموزند که میتوان موضوعاتی از این قبیل را با تدبیر و سنجش بهتر با کمترین تلفات مادی و انسانی حل نمود.

      آیا هزاره ها با تعرض بر پولیس کار خوبی نموده اند؟
      اینکه با ناحق مبارزه نمود کار و امر حتمی است.اما نه به شیوه ای که هموطنان هزاره ما اجرا نموده اند.تعرض به ساختمان های حوزه های امنیتی کار درستی نبوده و نمیباشد.این تاسیسات متعلق به چند پولیس نادان و بیسواد نه بلکه متعلق به مردم این کشور به شمول هزاره ها میباشد.تاسیسات حوزه های امنیتی متعلق به مردم هزاره بوده پس تخریب و حریق این تاسیسات خیانت ملی به حساب میاید.کسانی که مرتکب این کار شده اند باید مورد بازخواست قرار گرفته و خسارات ناشی ار تعرض شان بصورت مادی از نزد شان به شکل جریمه اخذ گردد و در ضمن باید مجازات نیز گردند تا سبب عبرت دیگرانی که در تخریب ملکیت عامه دست میزنند بگردد.من شخصآ به این نظر هستم تا هر کسی و هر گروهی به شمول طالب و یا هر کسی که باشد در صورت تخریب اماکن عامه،باید بدون ترحم مورد محاکمه قرار بگیرند.اگر این تخریب در جریان یک انفجار باشد و یا در جریان تظاهرات و غیره
      نتیجه :
      نباید هر موضوعی را شکل قومی و لسانی داد.هموطنان آگاه ما نباید اینقدر منفی بافی نموده و غیر حق مطالب را تحریف و سانسور نمایند.من شخصآ معتقد به برابری صد در صد حقوقی انسانها بدور از قومیت ، زبان، نژاد ویا عقاید شان میباشم.کشور افغانستان کشوریست چندین قومی و چندین زبانی که هیچکس بر کس دیگر امتیاز و برتری ندارد.هر کدام ما بحیث یک انسان آگاه، صادق ،عادل و متمدن وظیفه داریم تا بخاطر برابری حقوقی انسانها مخصوصآ در کشور خود مبارزه نمائیم و در این راستا هر نوع نظریاتی که منجر به تعصبات قومی و لسانی و یا برتری های قومی ویا تعرض بر حقوق انسانی سایر انسانها گردد جلوگیری نمائیم.هزاره ها باشندگان مساوی الحقوق این سرزمین میباشند.هیچکس حق ندارد تا خود را برتر از هزاره ها بداند و در مقابل هیچ هزاره یی هم حق بر تر دانستن خود را بر دیگران و توهین سایر اقوام به شمول پشتونها و کوچی ها را ندارند.البته در اینده در این باره با دوستان گرامی خویش بیشتر خواهم پرداخت. در حال حاضر همینقدر کفایت میکند.سعادت تان آرزوی من است.
      با احترام روشنضمیر

    • Salam Brother,

      Thanks for clearing our minds. you are 100%right.

      Tashakor brother Rawshan zamir. shoma 100% drost megen. boyad Hazra ha kami feker konan wa ham kochi ha.

      Tashakor.

    • دوست ارجمند آقای روشنضمیر درود و احترامات این دین حقیرمذهب فقیر را پذیرا شوید . نهایت خورسندم که باز پیام و نظری را از قلم شیوا ونظر رسای شما خواندم و لذت بردم از عمق تفکر و اوج پندارانسان پذیری شخصیت بی بدیل شما . در واقعیت و اصل امر هم باید قانونمندی و روابط انسانها در یک جامعه بشری متمدن چنین میبود و باشد که شما فرموده اید که با شما درین راستا موافقم . ولی با کمال تأسف که این نظرانسانی شما صرف در یک جامعه انسانی متمدن میتواند جامه عمل بپوشد . صد ها سال شده که در وطن ما از علم ، دانش ، تفاهم ، برادری ، برابری ( که چنین واژۀ تا حال شناسایی نشده ) ، گذشت ، صمیمیت و دوستی و غیره سجایای آدمیت خبری نیست چگونه میتوان نظریات انسانی و تفکر آدم پذیری شما را درین گوشه و آنگوشه این فغان ستان اوغان نشان گوشزد کرد و احتمال برقراری قانون آدمگری را انتظار داشت ؟

      دوست انسان نشانم آقای بابک ! این سرزمین سالهای درازی را در تله بدنامی گذشتانده بود و اینک دارد در گودال نابودی بگفتۀ مزاری ها کله ملاق است . چنان زهری بما خورانده اند که جز مرگ تدریجی و جنگ خونریزی هیچ علاجی را سراغ نمی بینم . هیچ قومی درین باطلاق ملامت نیست و انکه ملامت است وجدان اوغانی ماست که خوابیده و خیال بهشت موعود زده که آنهم رسیم یا نرسیم .

      ما همه مستانیم که محتسبی گریبان ما گرفته و کشان کشان بدر قاضیی میبرد که غرق در خانۀ خمار افتیده . شما دوست عزیزرا به شنیدن دکلمه این شعر زیبای پروین اعتصامی دعوت مینمایم تا بدانیدکه جرم راه رفتن ماست یا ره نا هموار . سعادتمند باشید . اردتمند شما احمد خلیل نبیل (مزاری)

      http://www.youtube.com/watch?v...

    • دوست عزیز وگرامی آقای خلیل جان مزاری سلام و احترامات مرا بپذیرید.امیدوارم صحتمند باشید.از لطف تان سپاسگذارم.شما از جمله عزیزانی هستید که لطف و محبت تان همیشه شامل حال من بوده و من از این بابت از شما متشکر میباشم.دوست عزیز ! دیدن جوان مقتول روز جمعه که عکسش درهمین سایت موجود است خواب و خوراک را بر من حرام کرد.لازم دیدم که در زمینه چیزی و یا چیز هایی بنویسم.بلی دوست عزیز خشم ، احساسات و تعصب ،تنگنظری ،سطحی نگری و...است که تا هنوز از هموطنان ما قربانی میگیرد.از حال و اوضاع کشورم اطلاع دقیق دارم.میترسم به لبه پرتگاه نزدیکتر و نزدیکتر نشویم.من از این سقوط هراس دارم.مثل همین جوانی که در فوق از عکسش صحبت کردم،خون هزاران هزار جوان دیگر در استانه ریختن قرارگرفته و قرار خواهد گرفت.نباید بدبختی های ملت ما با خون های جوانان شسته گردد.این وظیفه فرد فرد ما است تا از ریخته شدن این خونها جلوگیری نمائیم.من آرزو ندارم کشورم یوگوسلاویای دوم گردد.من نمیخواهم حوادث "سربریثا "در کشورم تکرار گردد.نباید اجازه داد تا حواث افشار، مزار و یکاولنگ و شمالی تکرار گردند.باید به فکر یک تدبیری شویم.ما برای رسیدن به خوشبختی و سعادت راههای زیادی داریم.هنوز انتخاب این راه ها در اختیار ما میباشند.اما مهمتر از همه اینکه در حال حاضر دست از لجاجت برداریم.ما باید توان اینرا داشته باشیم تا حرفهای خود را بدور از میله تفنگ و ریختاندن خون به همدیگر اظهار نمائیم.دوست گرامی ! من در گذشته در مطالبی که در مورد مشکلات قومی و زبانی مطرح میشد دخالت نداشتم.اما در حال حاضر لازم میبینم که گاهی آرزوها و درد دلهای خود را با سایر هموطنان و افرادی مثل شما شریک بسازم.در آینده اگر وقت داشتم باز هم در باره این مسائیل خواهم نوشت.ازشنواندن شعر اعتصامی ممنون.دیوان این شاعر را وقتی صنف چهارم مکتب بودم از پدرم دریافت کرده بودم .مرا بیاد آنزمان بردید.به آرزوی سعادت شما و سایر دوستان گرامی!
      ضمنآ از دوست عزیز " ترو" نیز اظهار سپاس مینمایم.دوست گرامی چیزی را که در فوق تحریر نموده ام با اخلاص و صداقت بوده و بدون آلایش از صمیم قلب میباشد.حال قضاوت را میگذاریم به خوانندگان آنکه میپسندد و یا نه مربوط به خودشان میباشد.در هر حال باز هم از شما تشکر.
      خانم و یا آقای شمالی سلام.امیدوارم صحتمند باشید.دوست عزیز من از حرفها و قضاوتهای تان هرگز ناراحت نمیشوم.تمنای من از شما اینست تا خیلی زود در هر جا از اصطلاح " فاشیست" و امثالهم استفاده نکنید.چونکه من و یا ممکن سایرین به این فکر خواهیم شد که شاید تعریف شما و برداشت شما از این واژه زیاد دقیق نباشد.اما اگر فرض مثال بگوئیم که تعریف تان کامل است،حال برای یکبار هم که باشد، افکار و اعتقادات و نوشته هایتان را با تعریف خود تان از" فاشیسم -فاشیزم" مورد ارزیابی بیطرفانه قرار بدهید.شاید از نتایج بدست آمده متعجب گردید.مهم نیست اگر شما ارزیابی نکردید ،من برای یکبار هم که شده اینکار را برایتان خواهم نمود.خودتان متیقن خواهید شد که متعصب تر از افرادی مثل آقای یون و دوستانش خواهید بود.در هر حال من برای جر و بحث و واضح شدن واقعیت ها به موجودیت و کمک افرادی مثل شما نیاز دارم.من ادعا ندارم که صد در صد همه حرفهای شما نادرست و یا درست اند.حرفهای خوبی هم دارید.اما شیوه اظهار شان عالی نیستند.در مطالبی که از نوشته های دیگران در متن نظریات تان کاپی کرده اید مطالب واقعی و قابل بحث و نتیجه گیری بعضآ غیر واقعی و نادرست مخلوط میباشند.مرا از بابت نظریاتم عفو کنید.من انسان مستقلی از شما هستم.و افکار مربوط به خودم را دارم.اجازه بدهید آنها را در آینده برای شما دوستان مطرح نمایم.اگر با کدام نظر من موافق نباشید میتوانید نادرستی آنها را ثابت کنید.من هرگز با شما خصومت نخواهم داشت.
      به امید سعادت همه هموطنان گرامی!

      وطن ! سربلندت میخواهم

  • شهادت برادران هزاره را تسلیت عرض میکنم در جواب اوغان ضمیر باید گفت اگر شما فاشیست نباشید چرا فقت ازهزاره ها سوال ؟ اوغانستان تــجــزیـــه شود یا نــــابــــود ؟!
    از زمانی که قبایل اوغان بر یک بخش خراسان بزرگ تسلط یافتند و پسان ها نام ساختگی اوغانستان را بر ساحه تحت تسلط خود نهادند ، این سرزمین روی خوشی و آرامی درست را ندیده است . دو صد و شصت سال فاجعه
    پشت فاجعه و مصیبت دنبال مصیبت از چهار سو بر سر مردم ما ریخته است . کشتار ، غارتگری ، جنگ های مداوم ، ظلم ، استبداد ، ستمگری ، بی عدالتی ، فقر ، پسمانده گی و هزاران سیاهروزی و بدبختی دیگر دامنگیر مردم بوده است . از برکت حاکمیت دوصد شصت ساله ای پشتونسالار ، اوغانستان امروز یک کشوری است که در میان همه کشور های جهان مقام اول را در همه بدی های قابل تصور کمایی کرده است . اوغانستان مقام اول را در تولید و قاچاق هیروئین و چرس دارد ، مقام اول را در فقر و مرض دارد ، مقام اول را در فساد اداری دارد ، مقام اول را مافیا سالاری دارد ، مقام اول را در بی نظمی و بی قانونی و بی ثباتی دارد .

    سخنگوی وزارت خارجۀ اسرائیل به روز جمعه 15 جنوری 2010 به روزنامۀ لوفیگاروی فرانسه گفته است: دولت اسرائیل تحقیقات گستردۀ را جهت شناسائی قبایل پتان در افغانستان و پاکستان که یکی از ده قبیلۀ گمشدۀ یهودی اند از طریق تمویل مرکز تحقیقات ملی ممبی در هند رسماً آغاز نموده است.

    وی می افزاید از اینکه در شرائط کنونی گشایش چنین مرکز تحقیقاتی در افغانستان و پاکستان امکان نداشت، ما تصمیم گرفتیم که این تحقیقات را در هندوستان که اکثراً میزبان پشتونها می باشد راه اندازی نماییم. قرار است که این تحقیقات از سه ماه الی یک سال کامل را در بر بگیرد... تحقیقات ما قبلا در بخشهای (ریشه یابی تاریخی، رسوم و عنعنات و تقارب در زبان) تکمیل گردیده است. بناً این مرکز این بار نتائج تحقیقات خویش را از آزمایشات خون (دی ان ای) به دست خواهد آورد. تا کنون هزاران سی سی خون از قبایل پشتون افغانستان در منطقۀ مالهباد ولایت اتوراپردیش در شمال هند جهت آزمایشات جمع آوری شده است...

    بنا بر اظهارات سخنگوی وزارت خارجۀ اسرائیل، از لحاظ بیولوژی کارشناسان بیولوژیک اسرائیل تمام تلاش خودشان را به کار بسته اند تا ارتباط ژنتیکی میان پشتونها و یهودیان را به اثبات برسانند تا اینکه به این طریق مؤرخان اسرائیلی را یاری کنند که گویا پشتونها در اصل از ریشۀ یهودیان واسرائیلی ها اند. در این باره کارشناسان بیولوژی اسرائیلی در مرکز تحقیقات ملی ممبی از لحاظ ژنتیکی میان اسرائیلی ها و افرادی از قبایل پشتون آزمایشاتی را انجام خواهند داد و با توجه به نتایج این آزمایشات که گویا پشتونها از لحاظ ژنتیکی نزدیکترین ملت به یهودیهای سفاردیم (یهودیهای شرقی) می باشند و به این طریق می خواهند ثابت کنند که پشتون و یهودیان از یک نژاد هستند.

    روزنامۀ لوفیگارو در ادامۀ گزارش خود می افزاید: از مدتها قبل واضح بود که قبایل پشتون که در جنوب و جنوب شرقی افغانستان و در غرب و شمال غربی پاکستان زندگی میکنند همه از یک نسل اند و مربوط به قبایل گمشدۀ یهودی میباشند. این روزنامه می افزاید: همنوای کامل در رسوم و عنعنات، نحوۀ پوشیدن لباس، عادتهای خوانوادگی و امورات فرهنگی وجود دارد که این همه بیانگر این است که پشتونها این همه را از اجداد یهودی شان به ارث برده اند.

  • وقتی که اوغان ها وحشی دشمن انسان ها میشه همچی کتاب گمراکونینده را خوانده

    ( دویمه سقوی ) حاصل کار دسته جمعی یک گروه از پشتونیست های تند رو اوغانستان ، کسانی مانند اسماعیل یون ، انزور گل سور خلقی ، انورالحق احدی ، حسن کاکر ، عثمان روستار تره کی ، سلیمان لایق و چند نفر دیگر از فاشیست های دکتورا دار و پروفیسوری دار شان ، اما در روی جلد آن تنها یک نام مستعار " سمسور اوغان " درج شده است !کتاب دویمه سقوی ، به زبان پشتو ، بار نخست به سال 1377 هجری - خورشیدی از طرف " د اوغانستان کلتوری ودی تولنی " در پشاور چاپ شد و با شتاب فراوان به هر سو فرستاده شد و در دسترس پشتون ها قرار گرفت . به مدت بسیار کوتاه ، بار بار و در چندین کشور ، باز چاپ شد و پخش گردید. کتاب مقدس دویمه سقوی ، در زمان حاکمیت باند پشتونیست و ضد بشری طالبان ، به هزاران هزار نسخه چاپ و باز چاپ گردید و در پشاور و دیگر بخش های پشتون نشین پاکستان و اوغانستان مفت و رایگان تقسیم شد . از زمانی که زبان قبیله یی پشتو ، صاحب دبیره ( رسم الخط ) گردیده است ، هیچ کتاب پشتو به اندازه ی کتاب مقدس دویمه سقوی پرشمار چاپ و باز چاپ نشده است . استقبال گرم و خروشان تمام پشتون ها و پشتونیست ها از این کتاب ، در تاریخ زبان پشتو ، کم نظیر می باشد. در مقدمه ای که برای چاپ دوم کتاب دویمه سقوی ، نوشته اند میخوانیم : " زمانی که این کتاب پخش شد ، شمار زیاد از موافقین و مخالفین پیدا کرد ، هر دو جناح خواهان چاپ بیشتر این کتاب شدند . از این رو ، بدون اجازه ی ناشر اصلی ، این کتاب در پشاور چندین بار بازچاپ گردید که شمارش از ده ها هزار هم بیشتر می رسید . در ماسکو هم دو هزار نسخه اش چاپ و پخش شد . در برخی جای های دیگر هم چاپ شد . ... و به نقاط مختلف جهان رسانیده شد . .... اینکه چرا این کتاب این همه دوستدار پیدا کرده است .... باید گفت که این کتاب به همان آرزو و آرمان ملی که نوشته شده بود ، به همان هدف خود رسیده است . اوغان های ملت پرست از چاپ این کتاب خوشحال شده اند ..... " ( نگاه کنید: سمسور اوغان ، کتاب دویمه سقوی ، چاپ دوم ، 1379 هجری – خورشیدی ، صفحه پنجم ). در ذهن کسانی که کتاب مقدس فاشیست های اوغانستان ( دویمه سقوی ) را هنوز نخوانده اند ، این پرسش پیدا خواهد شد که در کتاب دویمه سقوی چه چیزی نگاشته شده است که در میان پشتون ها و پشتونیست ها و فاشیست های اوغانستان این همه محبوبیت و مقبولیت پیدا کرده است ؟ آن کتاب چه چیزی دارد که سورخلقی ها ، اوغان ذلتی ها ، گلبدینی ها ، طالبان و دیگر پشتونیست های چپ و راست و میانه ، همه به آن چنگ می زنند و در پی عملی ساختن دستوراتش می باشند ؟ برای یافتن پاسخ مناسب ، بهتر است هرکس خودش کتاب را مطالعه کند . اما ، بسیار کوتاه می توان نوشت که کتاب مقدس فاشیست های اوغانستان ( دویمه سقوی ) ، نخستین بار ، همه آن سخنان دل و همه آن حرفهای نهان هر پشتونیست و فاشیست اوغانستان را، بدون هراس از کسی و بدون تشویش از چیزی ، روشن و آشکارا نوشته است و برای عملی شدن آرمان های تمامیت خواهی و عظمت طلبانه پشتونی در اوغانستان رهنمود های مشخص و قطعی پیشکش کرده است . افزون بر حرفهای بسیار دیگر ،از خواندن و مطالعه کتاب مقدس فاشیست های اوغانستان( دویمه سقوی ) به این نتیجه گیری ها می رسیم که : * پشتون ها یک قوم اکثریت در اوغانستان استند که نفوس شان دو برابر بیشتر از نفوس جمعی تمام اقوام دیگر در آن کشور می باشد . یعنی تاجیک ها ، اوزبیک ها ، هزاره ها ، ترکمن ها ، بلوچ ها ، پشه یی ها ، ایماق ها ، عرب ها و همه اقوام بزرگ و کوچک دیگر را که در اوغانستان در کنار هم بگذارید و جمع کنید ، برابر نصف نفوس پشتون ها هم نمی شوند ! * پشتون ها ، بنیانگذاران ، به وجود آوردنده گان ، نگهبانان و پاسداران آزادی ، استقلال و تمامیت ارضی اوغانستان در طول تاریخ اش بوده اند و همیشه پیش تر و بیش تر از هر قوم دیگر قربانی داده اند . همین پشتون ها بودند که سه بار پوز تجاوزگران انگلیس را به خاک مالیدند و آزادی و استقلال اوغانستان را بدست آوردند. همین پشتون ها بودند که در مقابل تجاوزگران شوروی ( روس ها ) مردانه وار ایستادند و جهاد کردند و با قبول قربانی های بیشمار اوغانستان را از چنگ ارتش سرخ آزاد ساختند و باعث شکست و نابودی شوروی شدند. اقلیت های قومی در جنگ های آزادیبخش هیچ سهم شایسته نداشته اند و تاجایی که دست شان رسیده است خیانت کرده اند و خواسته اند که نام اوغانستان را از نقشه جهان پاک سازند . * پشتون ها ، از هر نظر و جهتی که نگاه کنید ، سزاوار ، مستحق و شایسته ی حاکمیت و رهبری کشور می باشند و باید قدرت سیاسی در اوغانستان در دست پشتون ها باشد . * پشتون ها ، یگانه قومی استند که توانایی و تجربه و مشروعیت حکومت کردن در اوغانستان را دارند . * اما ، با وصف اینکه پشتون ها اکثریت مطلق و دو برابر بیشتر از نفوس جمعی همه اقوام دیگر استند و با وصف آنکه به ظاهر حاکمیت سیاسی در دست شان بوده است ، از سال ها به این سو در جایگاه یک اقلیت قومی قرار داده شده و از هر نگاه از حقوق خود محروم بوده است . در حقیقت همه قدرت و امتیازات و حقوق به اقوام کوچک داده شده و با پشتون ها برخورد درست صورت نگرفته است . * زبان پشتو که زبان اکثریت مطلق باشنده گان اوغانستان است ، مورد تبغیض و بی مهری شاهان و حاکمان به اصطلاح پشتون قرار گرفته است . * پشتو باید زبان اصلی ، رسمی و ملی اوغانستان می بود ، اما هیچ کس به این مساله توجه نکرده است و در عوض ، زبان فارسی را که یک زبان خارجی و زبان یک اقلیت کوچک و ناچیز در اوغانستان است بالای تمام ملت اوغانستان تحمیل کرده اند و مخصوصا مردم بیچاره و محروم پشتون را مجبور ساخته اند که به فارسی صحبت کنند . این یک جنایت بزرگ و فراموش ناشدنی است .* شاهان و حاکمانی که در جهت تحکیم و گسترش زبان پشتو کار کرده اند و خواسته اند که زبان پشتو را به زبان همگانی تمام باشنده گان اوغانستان تبدیل کنند و پشتون ها را به عنوان اکثریت مطلق در جایگاه واقعی و شایسته شان در نظر داشته اند ، شاهان و حاکمان خوب بودند ، اما آن هایش که به زبان پشتو التفات و توجه لازم را نداشته و حتا خود شان و خانواده ی شان به زبان پشتو گپ زده نمی توانستند ، بد و نابکار بودند.* گل محمد خان مومند بابا یک قهرمان پشتون بود که برای حاکمیت همه جانبه ی ملت پشتون و اعتلا و تسلط زبان پشتو کوشش می کرد . تمام کسانی که در همان خط فکری " مومند بابا " حرکت می کنند و برای حاکمیت مطلق پشتون ها و مسلط ساختن زبان پشتو و فرهنگ پشتونی در تمام ساحات اوغانستان میکوشند ، اوغان راستین و پشتون واقعی می باشند. * هر کسی که پشتون هست ، هرکسی که پشتو را یاد دارد و میتواند گپ بزند ، هرکسی که برتری پشتون ها و زبان پشتو را می پذیرد ، خوب هست ، انسان هست ، قابل اعتماد هست ، وطن دوست هست ، باغیرت هست ، از اوغانستان هست ، اما هر کسی که پشتون نیست و پشتو را یاد ندارد و برتری پشتون ها و زبان پشتو را قبول نمی کند ، از اوغانستان نیست ، قابل اعتماد نمی باشد ، حتما خائن و نوکر خارجی هست ، مهم نیست که در کدام حزب و گروه و تنظیم مذهبی و سیاسی حضور دارد .* فارسیوان ها همگی شان " ستمی " استند . طاهر بدخشی ، ببرک کارمل ، برهان الدین ربانی ، احمد شاه مسعود و خیلی دیگر از فارسیوان های مشهور، با وجودی که اندیشه های متفاوت و متضاد حزبی و تنظیمی و عقیدتی داشتند ،همگی شان ستمی بودند و به دستور دستگاه های جاسوسی کشور های خارجی در داخل حزب ها و جریان های سیاسی و فکری مختلف جای گرفته بودند .همگی شان خائن و دشمن پشتون ها و زبان پشتو و دشمن اوغانستان بودند و میخواستند کشور را تجزیه کنند و اوغانستان را نابود سازند .* تاجیک ها و اوزبیک ها و هزاره ها و غیره اقوام ساکن در اوغانستان،همیشه به کشور خیانت کرده اند و آله دست دشمنان بیگانه قرار گرفته اند و وطنفروش استند . آنها از کشور های همسایه ، از تاجیکستان ، اوزبیکستان و ترکمنستان و غیره جا ها وارد خاک اوغانستان شده اند و کدام علاقه ی واقعی به آن کشور ندارند . تمام علایق قلبی و احساسی و فرهنگی و زبانی و مذهبی شان به کشورهای همکیش و همنژاد و همزبان شان می باشد . از همین خاطر است که آنها همیشه به ساده گی و آسانی در خدمت دولت های همسایه قرار میگیرند و بر ضد منافع ملی کشور میزبان ( اوغانستان ) عمل می کنند . از این خاطر است که مرز های شمالی و غربی کشور ما همواره به مثابه نقاط ضعف و بخش های زخم پذیر پیکر اوغانستان بوده است . هرگاه همسایه میل کرده اند که دولت مرکزی را در اوغانستان زیر فشار قراردهند و آنرا بی ثبات و مختل سازند ، از ساکنین مرز های شمال و غرب کشور ما ، از تاجیک ها ، اوزبیک ها ، ترکمن ها و شیعه ها ، حد اکثر استفاده را کرده اند و آنها را بر علیه دولت مرکزی تحریک کرده اند و باعث شورش ها و درد سر های مداوم شده اند. * هر گاه قدرت به دست پشتون ها که مالکان اصلی اوغانستان استند نباشد ، کشور به طرف تشنج و بی ثباتی و نابودی سوق می یابد . حاکمیت سیاسی باید به صورت مطلق و اساسی به دست پشتون ها باشد

  • این حق مشروع پشتون ها در اوغانستان باید هرگز مورد سوال و تهدید قرار نگیرد . اقلیت ها باید به این واقعیت گردن نهند که وارثان راستین و مالکان حقیقی اوغانستان پشتون ها استند و قدرت و حاکمیت سیاسی هم تنها حق آنهاست .* حقوق اقوام اقلیت باید از طرف پشتون ها و با در نظر داشت برتری منافع و حقوق پشتون ها ، مشخص و تعیین شود . هر حق و امتیازی را که پشتون ها لازم می دانند به اقلیت ها می دهند و اقلیت ها باید از مهربانی و اعطای بزرگانه ی پشتون ها خوش و راضی و ممنون باشند و دیگر دعوای حق و حقوق بیشتر نکنند .* اقلیت ها حق ندارند که خود را با اکثریت برابر بدانند و دعوای حقوق مساوی کنند. حقوق اقلیت ها معدود است و از طرف اکثریت تعیین می شود. کسانی که گپ حقوق برابر را می زنند و اکثریت را با اقلیت مساوی می سازند ، ستمی و تجزیه طلب و مزدور خارجی استند . * قدرت سیاسی و حاکمیت پشتون ها در دو صد شصت سال اخیر دو بار از طرف تاجیک ها مورد دستبرد قرار گرفته است ، یکبار توسط " بچه سقاو" و بار دیگر توسط برهان الدین ربانی و احمد شاه مسعود . * دولت حبیب الله کلکانی ، دولت سقوی اول بود . دولت ربانی – مسعود ، دولت سقوی دوم . هر دو دوره و هر دو دولت ، ضد پشتون ها و ضد منافع ملی اوغانستان بودند و توسط بیگانه ها بر ملت اوغان تحمیل شدند و کشور در هر دو دوره در معرض تباهی و نابودی قرار گرفته بود . * اوغانستان همیشه از طرف همسایگانی که از مناطق پشتون ها دور استند ، یعنی از طرف شمال و غرب ، مورد تجاوز قرار گرفته است و همسایه های شمالی و غربی همیشه در امور داخلی کشور ما مداخله می کنند . ایران ، تاجیکستان ، اوزبیکستان ، ترکمنستان و روسیه دشمنان اصلی کشور ما استند که باید در برابر شان اقدامات دفاعی جدی و ریشه یی را روی دست بگیریم . * تا زمانی که ما یک برنامه درست و اساسی برای جلوگیری از تجاوز سقوی ها نداشته باشیم و تا زمانی که یک پروگرام بسیار روشن برای محکم بندی و قایم سازی حاکمیت پشتون در اوغانستان روی دست نگیریم ، هیچگاهی یک حکومت مرکزی مقتدر و توانا و موفق پشتون نخواهیم داشت و پس از هر چند وقت همین گونه کشور ما دچار هرج و مرج و نابسامانی خواهد شد و حاکمیت پشتون ها دچار اختلال و گسستگی خواهد گشت . در این نوشتار ، از نقد و بررسی تمامی برگ های کتاب مقدس فاشیست های اوغانستان ( دویمه سقاوی ) پرهیز می کنم و به تحلیل ها و نظریه های عجیب و غریب آن کاری ندارم . اما برای روشن شدن جوهر اصلی و ماهیت خبیثه ی کتاب دویمه سقاوی ، تنها بخش پایانی کتاب را که در برگیرنده ی پشنهاد ها و رهنمود های عملی فاشیزم پشتونی می باشد ، اینجا نقل می کنم . البته لازم به گفتن است که آنچه در زیر می خوانید از متن اصلی کتاب که به زبان پشتو نگارش یافته است به پارسی دری ، به سبک آزاد ، برگردان شده است . انتقال معنای محتوا و اصل پیام متن در نظر می باشد ، نه ترجمه ی کلمه به کلمه ی آن . افزون بر این ، باید بنویسم که کتاب دویمه سقاوی چندین بار و در کشور های مختلف نشر شده است و از قراری که دیده می شود ، در چاپ دوم تغییراتی وارد کرده اند . به ویژه در بخش اصلی و بسیار مهم کتاب دویمه سقاوی که همان بخش پیشنهاد ها در پایان کتاب است ، میان چاپ اول و چاپ دوم تفاوت های زیاد وجود دارد . پیشنهاد ها در چاپ اول سیزده فقره است ، اما در چاپ دوم کمتر می باشد . همچنان جمله بندی چند فقره از پیشنهادات در هر دو چاپ بکلی فرق دارند . من برای آسان شدن کار و خاصه به خاطر ساده سازی مطالعه این متن برای خواننده گان عزیز ، از مقایسه و مقابله متن های متفاوت چاپ اول و چاپ دوم پرهیز کرده ام و تنها کوشیده ام که به اصطلاح شیره و شربت رهنمود ها و پیشنهادات سمسور اوغان را با در نظرداشت هردو چاپ در همان سیزده فقره و ماده ای که در اصل طرح شده بود بگنجانم و به تغییرات محیلانه ای فاشیست ها که برای فریب مردم و کاستن وحشتناکی چاپ اولی و اصلی در چاپ دوم وارد کرده اند اهمیتی قایل نشوم . در سیزده فقره ی پیشنهادی ، گفته های تغییر یافته را هم با گفته های اصل درهم آمیخته ام تا به این صورت تغییراتی که فاشیست ها در چاپ دوم وارد کرده اند ، نتواند وحشتناکی متن اولی و اصلی را بپوشاند . از این رو ، باید بنویسم که به تعداد دو یا سه فقره های پیشنهادی که در این متن آمده است با همان دو یا سه فقره های هیچ یک از دو چاپ متفاوت کتاب دویمه سقاوی به تنهایی مطابقت ندارد ، بلکه همان دو یا سه فقره از درهم آمیختگی اظهارات ناهمگون چاپ اول و چاپ دوم باز آفرینی شده اند . البته بازهم باید تاکید کرد که آنچه می خوانید از متن کتاب دویمه سقاوی با حفظ امانت داری به شکل آزاد ترجمه شده است. از بس که طرح ها و رهنمود های این متن وحشتناک و دور از تصور انسان است ، شاید بعضی عزیزان باور نکنند که کسانی همچو حرف ها و طرح هایی را واقعا به نشرسپرده باشند . پس از خواندن این متن ، لطفا کوشش کنید که کتاب دویمه سقاوی را به دست آورید و با دقت مطالعه نمایید تا به ماهیت افکار و برنامه های فاشیست های اوغانستان بیشتر و بهتر پی ببرید . این هم اصل متن بخش آخر کتاب دویمه سقاوی که خدمت شما پیشکش می گردد : " پیشنهاد هایی برای جلوگیری از سقاوی سوم و پاسداری از یگانگی ملی و تمامیت ارضی اوغانستان " علم جامعه شناسی ، فراز و نشیب زنده گی عملی روزمره و شرایط سیاسی ، نظامی و اقتصادی و افزون بر آن مداخله گری های خارجی ، روشن می سازد که اقلیت های قومی و مدعیان حقوق آنها ، تاب تحمل شرایط بحرانی و توان مبارزه با آن را ندارند . بعضی اوقات این گونه هم می شود که اقلیت ها و مدعیان حقوق ایشان فرصت طلبی می کنند و هرطرفی که یک روشنایی را ببینند و منافع شان ایجاب کند به همان سو خود را پرتاب می کنند و منافع شخصی و گروه اقلیت قومی خود را بر منافع ملی ترجیع می دهند . هر زمانی که بالای یک جامعه از خارج تجاوز صورت می گیرد ، فشار و خطر زیاد متوجه قوم اصلی و اساسی آن جامعه می باشد. قوم اکثریت در هر جامعه و هر کشور حیثیت مرکز ثقل و سرچشمه اساسی حاکمیت آن جامعه و کشور را می داشته باشد . هنگامی که مرکز ثقل یک اجتماع انسانی ازبین برود ، آن اجتماع نظم و هماهنگی خویش را از دست می دهد . یکی از هدف های بزرگ قدرت های خارجی همین است که یک جامعه یی را که میخواهند مورد تجاوز قرار دهند ، باید بی ثبات و کم توان سازند و هرج و مرج عمومی را در آن حاکم گردانند ، چون آنگاه می توانند دام فریبنده ی خویش را پهن نمایند . هرگاه در یک جامعه به جای و مقام عنصر طبیعی ، حقوقی و قانونی حاکمیت اجتماعی ، عنصر مصنوعی و ساختگی نصب شود ، در آن جامعه خود حاکمیت اجتماعی دچار بحران و تشتت و از هم پاشیده گی می گردد . در تاریخ معاصر کشور ما ، سه بار به شکل غیر طبیعی و به همکاری و کومک بیگانگان برای جدا ساختن حاکمیت سیاسی از سرچشمه های اصلی آن و سپردن آن به یک سرچشمه ی مصنوعی و ساختگی تلاش و کوشش شده است . هرچند که آن کوشش ها هرسه بار به ناکامی انجامید ، اما هر بار آن فاجعه های برای کشور ما چنان زیان های رساند که جبران آن کار و تلاش توانفرسا را طلب می کرد و طلب می کند. هر باری که آن فاجعه ها روی داد ، کشور ما دهها و صد ها سال از کشور های دیگر و از تمدن جهانی به عقب انداخته شد و به حیثیت و شخصیت حقوقی اوغانستان عزیر در جهان صدمه های بزرگ وارد کرد

  • نظر بنده راجع به وضع فعلي افغانستان و شرايط را که دست هاي مرموز بوجود اورده اند فقط ميخواهم بگويم که افغان در طول تاريخ افغانستان غلامي نکرده و نخوتهد کرد فقط اين ملا عمر و دنباله روان ميباشند که با انداختن حلقه غلامي پاکستان در کجراه تار يخ روان استند لعنت به دنباله روان تجزيه افغانستان.

  • دوستان عزیز؛

    با کمال معذرت، خواهشمندم کسی این نامه آقای ملاعمر را به دری ترجمه نماید، چونکه متأسفانه به زبان پشتو بلدیت کافی نداشته ولی آرزو دارم از محتویات این مطلب بصورت درست آگاه شوم.

    تشکر.

  • شیلا جان

    اگر شما واقعا ً از طالبان نفرت دارید پس قبل از همه احمق شاه مسعود آن جنایتکار، خائین ملی، رهزن و منحرف اخلاقی را لعنت و نفرین کنید که آنها را تا دروازه های کابل کمک کرد.

  • بخش های دیگر از کتاب دگرجنرال عبدالروف بیگی:

    http://i189.photobucket.com/al...

    http://i189.photobucket.com/al...

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس