تداوی مردم فقیر ما در کشور وحشت پاکستان

خدمت شما بزرگواران عرض ادب دارم وسلامتی شما همیشه مایه افتخار ما است این بار دوم است که یک موضوع خیلی مهم را که چشم دید خود بنده است باشما درمیان می گذارم. دلیلی که این را به شما چرا ارسال کردم اینست که شما همیشه چشم امید ما هستید و هر اقدام که به فایده مردم ما باشد انجام می دهید.
به خاطری که مادرم مریض بود مجبور شدم که از پاریس به کشوری که ازش نفرت دارم سفر کنم وتمام واقیعاتی را که سرم رد شد به شما توضیح دهم. در بندر تورخم ازدریوری پرسیدم که روزانه چند نفر در مجموع از افغانستان به پاکستان سفر می کنند؟ گفت که تنها از چارصد به بالا مریض بایک یا دو اعضای خانواده اش عبور می کنند. به چشم دید خودم هر مریض مظلوم و فقیر ما بیش از یکصدهزار کلدار بالا مصرف می کند. شما این رقم را به ماه و یا سالانه ضرب بزیند که چند میشود.

موضوع اصلی این است که ملت مظلوم ما سالانه این مبلغ را می پردازد و در مقابل رفتار وحشیانه پولیس و سربازان وحشی این کشوراسرایل صفت راتجربه می کند.

در بازرسی پولیس تورخم هر چقدر پول در نزدت بیابد میگیرد، برایش حلال است و در این فکر نیست که تو مریض داری یا نداری حرف هم بزنی با سیلی محکم در صورتت می زند. یکی ازوطندارمان به خاطری تداوی پسرش که سرطان داشت خانه اش را گرو داده با پسرش میاید به سرمرز که وارد پاکستان می شود، پولیس مرزی این کشور یک صدهزار کلدارش را از جیب اش می گیرد. این مرد بدبخت زبان را یاد ندارد به دادفریادش کسی گوش نمی دهد بر می گردد کابل سه ماه بعدش پسرش می میرد.

فکر کن این قضیه سر خودت یا اعضایی فامیلی ات بیاید چی کار می کنی؟ یکی از فامیلی ام با پسر ده ساله اش که پایش را قطع کرده بود داشت به کابل بر می گشت و آن پایی قطع شده را نیز با خود آورده بود که به کابل دفن اش کند. پولس کشور خبیث آنها را به بازرسی استاده کرده و از شان پول می خواهد ۹۰۰ کلدار را از جیب اش می گیرد با وجودی که
آن پا قطع شده را در ترموز دیده بود. باور به خدا کن روزانه صدها مورد مشابه رخ می دهد که به دریورهای دو طرف معلوم است هیچ کسی نیست که به صدایی این مردم مظلوم گوش کند.

این قضیه را من هم تجربه کردم تمام پول ام را در نزد مادرم پنهان کرده بودم. می دانستم که این وحشی ها رحم نداره مرا استاده کرده تمام بدنم را بازرسی کرده ۱۲۰۰ کلدار را یافتند و آن را گرفتند. من برایشان گفتم مگر اینجا کشور اسلامی نیست. گفت راهت را بیگیر برو اگر تمام پولهایم را میگرفتند من ناراحت نمی شدم چونکه خدا را شکر دارم اما درد من این است اگر از کسی که نداره پولهایش را بیگره چی کار کند آن مظلوم؟ خیلی راه حل ساده داریم اگر کسی همت کند به خصوص مقامات بلند پایه دولت ، کشور هندوستان دوست همیشه گی و مرکز دنیای طب و متخصص طبی میب اشد اگر دولت تاسیس چند شفاخانه را در کابل برای این کشور پیشنهاد کند و امنیت آن را تضمین کند دیگر شاهد بدبختی مردم خود نمی باشیم.

با ایجاد چند مراکز صحی پیشرفته می توانیم چند سود ببریم:

1: بهبود سیستم طبی
2: کم هزینه بودن برای مردم فقیر ما

3: ضربه شدید بر پیکر کشور اسرایل صفت

4: عدم مصرف پول در کشور وحشت

با راه اندازی این برنامه می توان دعای خیر مردم را نصیب خود و اولادتان کنید. اگر جلوی این که مردم ما برای تداوی به پاکستان می رود گرفته نشود نواقصش را خودتان می دانید که چی است. چرا پول در کشور خود ما مصرف نشود. .شما که مقامات عالی کشور هستید راه حل و چاره این بحران را می توانید بیابید.

با ایجاد چند مراکز صحی میتوانیم سلامتی را برای مردم خود بیاوریم و نگذاریم دشمن ما تواناتر شود.من یقین دارم که از شما بر می آید که این اقدام را انجام دهید، شک ندارم.
یا اینکه مثل بعضی از مقامات ما می گویید= تورا چی و یا به من چی؟
با معذرت که وقت گرانبهای تان را گرفتم .