پاتو و میلان در سال آرزوها

در زندگی چیزهایی هستند که انتظار کشیدن برای آنها ارزش دارد و برای هواداران تیم آث میلان، دیدن پاتو برای اولین بار در لباس تیمشان نیز در این زمره محسوب می شد. استقبال بزرگی از این بازیکن 18 ساله برزیلی صورت گرفت و او نیز در همان اوایل کار با میلان توانست در 13 ژانویه در پیروزی 5 بر 2 میلان مقابل ناپولی در گلزنی سهیم باشد. برزیلی جدید میلانیها در 18 بازی فصل گذشته برای تیم میلان توانست 8 گل به ثمر برساند که در نوع خود عملکرد قابل قبولی به شمار می آید.

میلانیها به یاد شوچنکو می افتند!
نابغه کوچک میلان با کفشهای نارنجی رنگش در حالی که به سمت جلو پیش می رفت و با ایجاد فضا از فاصله 25 متری شوتی را به سمت دروازه فرستاد که در کنج دروازه حریف نشست، برای هواداران میلان یادآور آندری شوچنکوی اوکراینی در دوران اوجش در سان سیرو بود. مسلم است که این دو مهاجم تفاوتهای قابل ملاحظه ای از نظر توان بدنی و سبک بازی کردنشان دارند اما اکنون که پاتو شماره 7 کاپیتان تیم ملی اوکراین را در باشگاه میلان به ارث برده است، امید بسیاری را در میان میلانیها زنده کرده است مبنی بر اینکه او حتی می تواند از بازیکن اسبق میلان پیشی نیز بگیرد.

انتظارات بالا = افزایش انگیزه
آث میلان پاتو را در تابستان سال گذشته از باشگاه اینترناسیونال برزیل به خدمت گرفته بود ولی طبق مقررات داخلی ایتالیا این بازیکن تا ماه ژانویه که به سن 18 سالگی نمی رسید نمی توانست در فوتبال ایتالیا بطور رسمی فعالیت نماید. با این وجود تا زمانی که او در سان سیرو رسماً فعالیتش را شروع کرد انتظارات در حد فزاینده ای بالا رفته بود. برای برخی بازیکنان جوان که با چنین پیشامدهایی روبرو هستند شاید این فشار فزاینده نتیجه منفی داشته باشد ولی بنظر می رسد برای پاتوی جوان اینگونه نبوده است و سبب شده است تا انگیزه های او برای ادامه کار بیشتر شود. او در گفتگو با سایت یوفا می گوید: من از اینکه اخبار روزنامه را بخوانم و بشنوم که مردم می گویند که من یک بازیکن بزرگ هستم خیلی راضی بودم. من از آنها برای توجه به خودم تشکر می کنم چه در داخل و چه در خارج میدان. این کارها سبب می شود تا شما بهترین عملکردتان را برای آنها انجام دهید.

درک فوتبالی بالا
بلوغی که در فوتبال پاتو دیده می شود همانند گلهای او تاثیر خود را بر روی کارلو آنچلوتی مربی روسونری گذاشته است. پاتو در این باره می گوید: من زمانی که یازده ساله بودم خانه ام را برای بازی کردن برای تیم اینترناسیونال ترک کردم، در حالی که کاملا نوجوان بودم. بعد از آن وقتی که من 17 ساله بودم، من برزیل را به مقصد ایتالیا ترک کردم. من کاملا خوشحال بودم از اینکه به باشگاه بزرگی همچون میلان می پیوندم که با آغوش باز به من خوشامد می گوید. قلبم به من گفت بهترین کارهایت را انجام بده زیرا که آنها دوستان تو هستند و می خواهند تا به تو کمک کنند.

با وجود برزیلی های زیاد در تیم آث میلان، پاتو بسرعت در محیط روسونری جا افتاد. برزیلی جوان در این باره می گوید: بعلاوه من هشت بازیکن برزیلی اینجا هستند و آنها از همان ابتدا از من حمایت کرده اند. آنها هنوز هم این کار را انجام می دهند، چه در داخل و چه خارج میدان، چون آنها خیلی باتجربه تر از من هستند.

کاکا: کار خودت را بکن
کاکا یکی از آن برزیلی هایی است که در میلان بسیار هوای پاتو را دارد. برزیلی صاحب نامی که در فصل گذشته توانست صاحب توپ طلای جهان فوتبال نیز شود می گوید: پاتو بعنوان یک جوان 18 ساله که فقط در ابتدای کار خود در یک باشگاه بزرگ اروپایی است به طور فوق العاده ای کار می کند. او آینده بزرگی دارد. من هیچ نصیحت شخصی به او نگفته ام و فقط گفتم که او باید از آنچه در ذهنش دارد پیروی کند. مردم خیلی چیزها به شما می گویند اما شما باید از غریزه خود پیروی کنید و راه خودتان را بروید. من فکر می کنم که شما از آنچه که مردم به شما می گویند چیزهای زیادی یاد می گیرید ولی شما بیشتر از آن، از تجربه خودتان درس می گیرید.

در آغوش بزرگان میلان
برای پاتو، حمایت کاکا و دیگر بزرگان میلان مایه شگفتی او شده است. او می گوید: بازیکنان بزرگی اینجا هستند که من با آنها در پلی استیشن بازی کرده ام یا آنها را در تلویزیون دیده بودم. آنها همه مرا شگفت زده کردند هنگامی که من به اینجا آمدم چون آنها همه متواضع بودند و دوستان با من رفتار کردند، آنها از من حمایت کردند که من به آن نیاز داشتم. اکنون من می خواهم تا بهترین عملکردم را انجام دهم و بیشتر و بیشتر به آنها کمک کنم.

بدشانسی در لیگ قهرمانان
پاتو در مورد بازی با ناپولی که اوج کار او در ابتدای حضورش در سان سیرو می باشد می گوید: من خوشحال بودم چون کاری کردم تا بهترین نقشم را ایفا کنم و گلزنی هم بکنم. من همچنین خوشحال بودم چرا که با ستارگان بزرگی بازی می کردم و همچنین الگوی خودم رونالدو.

جدا از بازی فوق الذکر که مسلماً خاطره انگیز خواهد بود، میلان انتظار داشت که در اولین مرحله از بازیهای حذفی به همراه پاتو بتواند در مقابل تیم جوان آرسنال در لیگ قهرمانان نتیجه لازم را بدست آورد و به مرحله بعد صعود کند، ولی خوش شانسی میلانیها نتیجه نداد و آنها در کمال ناباوری در بازی برگشت در سان سیرو و مقابل چشم هوادارانشان از صعود بازماندند. تاسف بارتر اینکه تیم میلان تا به انتهای رقابتهای کالچیو هر چه تلاش کرد تا بتواند جواز حضور در رقابتهای لیگ قهرمانان 2009 ـ 2008 را بدست آورد موفق نشد و پاتو تا زمان حضور دوباره در لیگ قهرمانان باید با همان خاطره تلخ حذف از لیگ قهرمانان در ابتدای حضورش همچنان سر کند.

آرزوهای اردک نابغه
آرزوهای این بازیکن نسبتا ریزاندام میلانیها اینچنین است: بازی کردن در لیگ قهرمانان همیشه یکی از آرزوهایم بوده است. دوستان من به بازی کردن در لیگ قهرمانان عادت داشته اند. هدف من در حال حاضر این است که سخت کار کنم و به همراه میلان قهرمانی ها را کسب کنم. من می خواهم تا بزرگترین بازیکن در ایتالیا بشوم و در سرتاسر جهان شناخته بشوم.