دزد فرهنگی با پشتاره ء بی ننگی !

مدتی بود که متوجه نوشته های بسیار طولانی و دنباله دار و پی درپی کسی به نام " زیمیرو اسکاری " شده بودم که در سایت های افغان جرمن ، سایت گفتمان و چند سایت دیگر نشر میشود . بعضی وقت ها در یک روز چند نوشته اش با عنوان های مختلف زیر همدیگر ردیف شده به نظر می رسد . البته برای اینکه نشان بدهد همه نوشته ها مال یک نفر نیست ، نام های اول را تغییر میدهد، زیمیرو، خجسته ، صوفیا ، نبرد و غیره می نویسد اما نام فامیلی یا تخلص اسکاری را در همه نوشته ها حفظ می کند .

وقتی به نوشته های اسکاری دقت کردم ، دیدم که همه سبک متفاوت دارند . به این فکر شدم که خجسته جان و صوفیاجان و نبرد جان و زیمیروجان ، همه از یک فامیل تحصیل یافته و دانشمند می باشند و همه سر در تحقیق و دست در قلم دارند و می نویسند . اما با کمی جستجو در شبکه ء انترنت دریافتم که اسکاری جان یک دزد چراغ بدست فرهنگی است که چند نوشته اش بدون کم و کاست از آغاز تا انجام از صفحات مختلف ایرانی دزدی شده و به نام اسکاری در سایت افغان جرمن و چند سایت دیگر نشر گردیده است .

هنوز در کار پیگیری دزدی های زیمیرو اسکاری بودم و میخواستم تا چند روز دیگر آنرا نشر کنم که یک روز قبل در سایت خاوران یک نوشته از آقای شکرالله شیون تحت عنوان (( سایت افغان جرمن یا گدام اموال مسروقه ؟)) نظرم را جلب کرد که به شکل مستند به همین موضوع دزدی های زیمیرو اسکاری پرداخته و چندین دزدی اش را همراه با منابع اصلی نوشته ها افشاء ساخته است و این افشاء سازی را در آینده ادامه میدهد. خوانندگان عزیز میتوانند نوشته ء آقای شکرالله شیون را در سایت خاوران به خوانش گیرند و با زیمیرو اسکاری ، این دزد فرهنگی با پشتارهء بی ننگی ، بیشتر آشنا شوند .

به یکی از دزدی های اسکاری که در سایت های یاد شده موجود است (( هنر در روند تاریخ )) نام دارد می پردازم که در نوشته ء افشاگرانه آقای شکرالله شیون به آن تا حال اشاره نشده است . این مقاله از شروع تا پایان ، از یک وبسایت وابسته به صدا و سیمای ایران دزدی شده است . عنوان مقاله در سایت ایرانی (( سیر هنر در تاریخ )) می باشد .

آدرس وبسایت ایرانی

http://www2.irib.ir/amouzesh/d...

کاپی مقاله اصلی از وبسایت ایرانی را در ختم این نوشته می آورم که شماخوانندگان عزیز آن را ببینید و بعد به سراغ دزدی زیمیرو اسکاری در وبسایت افغان جرمن بروئید و این دزد فرهنگی را با پشتاره ء بی ننگی اش تماشا کنید.

قابل یاد آوری است که چند تن دیگر از (( نویسندگان!! )) سایت افغان جرمن نیز به مرض دزدی فرهنگی مبتلا می باشند که به موقع اش افشاء خواهند شد . سایت افغان جرمن که (( نویسندگانش !! )) آنرا بزرگترین و با عظمت ترین وبسایت میدانند در تقلب کاری و زیر پای کردن موازین مطبوعاتی یک وبسایت بی نظیر می باشد. گند و کثافات وبسایت افغان جرمن هر روز بیشتر برملا می شود اما گردانندگانش به روی خود نمی آورند و بعد از هر رسوایی هزار ادعای جدید بر ادعای های خود می افزایند. افغان جرمن لانه ء شاه پرست ها و قبیله گرایانی است که سیاه ترین سوابق را دارند و دشمن زبان فارسی و دشمن نویسندگان فارسی زبان افغانستان می باشند.

از سایت افغان جرمن توقع کار شایسته و انسانی نداریم ، ولی از وبسایت گفتمان که یکی از وبسایت های خوب و مربوط به روشنفکران افغانستان می باشد توقع میرود که دزد فرهنگی ( زیمیرو اسکاری ) را با پشتاره ء بی ننگی اش به دور اندازد و اگر هویت اصلی اسکاری را می شناسد آنرا افشاء سازد تا این درس عبرت باشد برای همه کسانی که به مرض زشت دزدی فرهنگی مبتلا هستند . این دزدان و غداران فرهنگی باعث بی اعتباری و بدنامی همه فرهنگی های افغانستان می شوند و آبروی همه را می برند . ترحم بر اسکاری و دیگر دزدان فرهنگی دشمنی با کاراصیل فرهنگی است و مشوق دزدی ها و تقلب کاری های فرهنگی بیشتر خواهد بود.
مقاله ء اصلی که در وبسایت ایرانی نشر شده است ، در ذیل بخوانید ، برای خواندن دزدی شده ای همین مقاله به سایت افغان جرمن و سایت گفتمان مراجعه شود .

http://www.goftaman.com/daten/...

آدرس مقاله ء اصلی :

http://www2.irib.ir/amouzesh/d...

مقاله اصلی :

سير هنر در تاريخ (1) دوره پيش دانشگاهي – رشته هنر

فصل اول :اهميت مطالعه ي هنر پيش از تاريخ الإنشاء

نقش هنر در اعتلاي بشري ، هنر انسان غارنشین و ...

مقدمه :

آشنايي با هنر تمدن هاي باستاني و حوزه هاي فرهنگي كهن شايد از ضروري ترين دانش هاي بشري محسوب مي شود، چرا كه هنر آيينه تمام نماي هويت فرهنگي انسان ها در هر جامعه و هر عصر است و انسان براي شناخت خود آگاهي به تحولاتي كه از ابتدايي ترين نوع زيست تاكنون سيرمي نموده نياز به اين دانش دارد.
امروزه ما در كشورهاي متعدد و جوامع بي شمار با فرهنگ ها و آداب و رسوم متنوع و گسترده اي روبرو هستيم. كه هر يك از اين فرهنگ ها بر پايه ي يك يا چند تمدن كهن استوار است. شناخت اين تمدن ها تنها از راه مطالعه ي آثار هنري به جاي مانده از آنها ميسر است.

در اين كتاب به معرفي چند تمدن شاخص و بحث پيرامون آثار هنري، و نحوه ي شكل گيري آنها پرداخته شده است.

هدف كلي كتاب :
آشنايي با انعكاس ابعاد مختلف فردي و اجتماعي انسان در آثار هنري و در يافتن ذاتي بودن هنر در انسان .
فصل اول : اهميت مطالعه ي هنر پيش از تاريخ الإنشاء
‏2007‏/04‏/17‏ 03:43:00 ب.ظ عبارت هنر پيش از تاريخ در عين سادگي داراي ابهام است. چرا كه از سويي تعريف هنر مورد بحث متفكران است و از سوي ديگر، در معناي تاريخ نيز نظري قطعي و همه پسند وجود ندارد. در باب تاريخ بايد به اين پرسش پاسخ گفت كه اساساً پيش يا پس از تاريخ به چه معناست.

به عبارت ديگر تاريخ از كجا و در چه زمان آغاز مي شود و اينكه تفاوت ميان رخدادهاي پيش يا پس از تاريخ چيست؟
در پاسخ به اين پرسش بايد بگوئيم كه بشر براي آگاهي از ويژگي هاي هر دوره همواره به نوشته هاي به جاي مانده از آن عهد رجوع مي كرده و بر اساس آن، تاريخ و پيشينه خود را مدون مي نموده است.

در فرآيند تدوين تاريخ هر قدر به عقب تر باز مي گرديم از حجم منابع مكتوب كاسته مي شود و سرانجام به ادواري مي رسيم كه از آنها هيچگونه اطلاعات نوشتاري بدست نيامده است.

طبيعي است براي ذهن هايي كه مكتوبات را ملاك دانش خود قرار مي دهد اين ادوار بسيار تيره و تار و غباري از ابهام و جهل باقي مي ماند. از همين جاست كه مفهوم تاريخ شكل مي گيرد. تا زماني عبارت پيش از تاريخ صرفاً به ادواري گفته مي شد كه از آنها منابع مكتوب قابل ملاحظه اي بدست نيامده بود. بعدها كه هنر به عنوان پديده اي گويا و واسطه انتقال مفاهيم و اطلاعات مورد وثوق قرار گرفت پيش از تاريخ شامل دوره هايي گشت كه آثار مكتوب و آثار هنري قابل توجهي از آنها به جاي نمانده است.
نقش هنر در اعتلاي بشري

علم باستان شناسي روزنه اي است كه انسان توانست از طريق آن نقبي به گذشته خويش بزند و بر آن بخش از تاريخ، كه در زير خروارها خاك يا در عمق غارهاي تاريك پنهان گشته بود نظر افكند.

آنچه باستان شناسان كشف مي كنند از ابنيه، ابزار، ظروف و ديگر مصنوعات بشري، به حلقه هاي زنجيري مي ماند، كه مي تواند از يك سو ، انسان امروزي را با گذشته دورش مرتبط سازد و از سوي ديگر پرده از وجود ارتباط ميان اقوام مختلف بشري در گذشته هاي دور بردارد، اقوامي كه ممكن است در طول تاريخ چنان از يكديگر جدا شده باشند كه امروز تصور هر نوع قرابت و انس ديرينه اي را در ميان خود باور نداشته باشد.

هنرانسان نخستين زبان حال طفوليت بشري است. همانطور كه تمام كودكان، از هر نژاد و مليت و دين به تبع داشتن فطرت پاك مشترك ، داراي هويتي واحد هستند و اين هويت واحد را در تشابه به آثار نقاشي كودكان مي توان مشاهده كرد.
هنر انسان هاي نخستين نيز كه در موقعيت هاي جغرافيايي كشف شده و متعلق به اقوام متفاوت است. داراي تشابهات ساختاري و محتوايي مي باشد. در تصاوير (1-1) و (2-1) دو نقاشي ديواري را متعلق به دو زمان و در موقعيت جغرافيايي مشاهده مي كنيد كه هم از لحاظ مضمون و هم به جهت شيوه ي كار تشابهات بسياري دارند.
هنر انسان غارنشين :

ابتدايي ترين آثار هنري كه انسان آن را خلق كرده و تاكنون يافت شده به حدود سي هزار سال قبل مربوط مي شود. اين آثار نقاشي بيشتر در كشورهاي فرانسه و اسپانيا يافت شده اند و شامل تصاوير حيواناتي چون گاو كوهاندار، گاو وحشي ، گوزن و اسب است. محل اين نقاشي ها در عمق غارها، دور از نور طبيعي روز و در مكاني مجزا از مكان زيست انسان هاي نخستين بوده است. مسلم است كه آثار هنري مردم غارنشين جنبه اي تزئيني و مبناي زيبايي شناختي نداشته است چرا كه اين آثار، همانطور كه گفتيم در عمق غارها، دور از نور طبيعي و همچنين جدا از محل زندگي آنها ترسيم شده اند. تأمل بيشتر در اين موضوع، بر اين واقعيت تأكيد مي كند كه اولين نقاشي هاي آفريده شده دست انسان نه تنها جنبه ي نمايشي نداشته ، بلكه به طريق اسرار آميزي دور از ديد عموم مردم قرار داشته است. حال اگر اين نقاشي ها، براي زيبا تر كردن محيط ، به منظور نمايش و ايجاد لذت بعدي خلق نشده اند. چرا انسان غار نشين با ابزارها و وسايل بسيار ابتدايي و مشكلات عديده ي طبيعي كه همواره زندگي او را به مخاطره مي افكند. گفتيم كه تصوير جانوران موضوع اكثر نقاشي هاي ديوار و سقف غارها بوده است و مي دانيم كه اين جانوران نقش مهمي در بقاي انسان اوليه ( به عنوان غذا) داشته اند. البته شكار جانوران عظيم الجثه و خطرناكي چون گاو وحشي ، گوزن و ... براي بشر نخستين كاري بس دشوار و خطرناك بوده و چه بسا جان خود را در اين شكارهاي متهورانه از دست مي داده است.

قرايني در دست است كه شكارچيان غارنشين در عمق غارها، از اين تصاوير به عنوان هدف نشانه گيري و تيراندازي استفاده مي كنند، در برخي از موارد نيز شكار، شكارچي و ردگيري اين دو نيرو موضوع نقاشي بوده است. پس اين نقاشي ها نه تنها با زندگي روزمره ي نياكان ما ارتباط موضوعي داشته اند، بلكه از جنبه كاربردي نيز حائز اهميت بوده اند.
اما آيا مي توان گفت كه تمام كوشش و مشقت در تصوير كردن دقيق اين حيوانات با تناسبات دقيق و آگاهانه، صرف تهيه تابلوي نشانه گيري بوده است؟ آيا يك شكل ساده ي هندسي راه آسان تري براي تمرين تيراندازي نيست؟
تعمق در اين سؤالات است كه ما را به پاسخ هاي صحيح، عميق و واقع بينانه رهنمون مي سازد. حقيقت اين است كه تصوير يك گاو وحشي بسيار مهمتر و ارزنده تر از يك تابلوي نشانه گيري بوده است. انسان نخستين با دقت در شكل، حركات و رفتار و تناسبات جسمي يك جانور، به شناختي جامع از حريف قدرتمند خود دست يافته و با آفرينش دوباره آن جانور در قالب تصوير بر ديوار و سقف غارگويي كه بخشي از وجود آن جانور را به تسخير در مي آورد، سپس با تيراندازي به سوي آن، نه تنها بر مهارت تيراندازي خود مي افزوده، بلكه از اين راه، آن بخش از وجود شكار را كه در تسخير داشته مغلوب مي كرده است. لذا هنگامي كه به شكار مي رفته با اعتماد به نفس و مهارت بيشتري با شكار روبرو مي شده است.

به همين علت است كه اين نقاشي ها براي او از اهميت اسرار آميزي برخوردار بوده و شايد از اين رو آنها را چو طلسم هاي جادويي دور از دسترس، در اعماق غارها نگاه مي داشته اند. بدين ترتيب شايد بتوان گفت كه ابزار نقاشي براي او به همان اندازه اهميت داشته كه آلات شكار و چه بسا بيشتر.

اهميت دادن به آثار هنري و مقدم دانستن آن به امور روزمره در دوره هاي بعدي نيز به همان قوت ديده مي شود. مثلاً زماني كه انسان از غارنشيني و شكار به مرتبه متكاملتري از زندگي اجتماعي رسيد. توانائي هاي خاك را شناخت. به كشاورزي پرداخت و به شيوه ي استخراج سنگ فلزات در معادن پي برد، مي بينيم كه «هنر» هنوز نقشي كليدي و مهم در شيوه ي زيست و باورهاي او ايفا مي كند.

هنگامي كه انسان سنگ آهن را كشف كرد . با كمال حيرت مشاهده مي كنيم كه اولين بهره برداري او ازاين كشف، ساختن ابزارهاي نو نبوده، بلكه از آن به عنوان ماده ي رنگي در نقاشي ديواري و ترسيم نقوش بر روي تن خود، و رنگ آميزي گيسوانش بهره گرفت.

كشف مس ، پي بردن به قدرت چكش خوري اين فلز و امكان ساخت اشيا با آن نيز بيش از اينكه به ساخت ظروف آشپزي بينجامد در شكل مهره هاي گردنبند ظاهر شد.

آلياژهاي فلزي و فن جوشكاري نيز ابتدا براي جواهرسازي بكار رفت و بعدها به منظور ابزار سازي و ساخت اشياي كاربردي، مورد بهره برداري قرار گرفت. موارد فوق و بسياري استدلال هاي ديگر حاكي از اين واقعيت است كه آفرينش هنري و اصلي ترين و ابتدايي ترين مرحله ، پاسخگوي نياز روحي انسان بوده است. و از آغاز آفرينش هاي بشر به عنوان يك بعد روحاني و پاسخگوي يك نداي دروني، جزيي از ذات او به شمار مي رفته است. اين نياز ذاتي در هر دوره رشد، تكامل و قطور بشر جلوه هاي متنوعي داشته، همواره به عنوان يكي از ابعاد والاي انساني كه او را از ديگر جانداران متمايز مي نموده مورد توجه بوده است. اين ويژگي والاي انساني در طول تاريخ و عرض جغرافيا منشأ ظهور آثار ارزشمندي گشت كه امروزه محققان تاريخ جامعه شناسان و .... اين آثار را به عنوان قراين شكوه، جلال، عظمت و برتري فرهنگ ها و تمدن ها، مورد دقت و تأكيد قرار مي دهند.

پرسش هاي فصل 1 :

1 – منظور از هنر پيش از تاريخ چيست؟ توضيح دهيد.

بشر براي آگاهي از ويژگي هاي هر دوره همواره به نوشته هاي به جاي مانده از آن عهد رجوع كرده و براساس آن، تاريخ و پيشينيه خود را مدون مي نموده است. در فرآيند تدوين تاريخ هر قدر هم به عقب باز گرديم از حجم منابع مكتوب كاسته مي شود و سرانجام به ادواري مي رسيم كه از آنها هيچگونه اطلاعات نوشتاري بدست نيامده است.
تا زماني عبارت پيش از تاريخ، صرفاً به ادواري گفته مي شد كه از آنها منابع مكتوب قابل ملاحظه اي بدست نيامده بود، بعدها كه هنر به عنوان پديده اي گويا و واسطه انتقال مفاهيم و اطلاعات مورد وثوق قرار گرفت، پيش از تاريخ شامل دوره هايي گشت كه آثار مكتوب و آثار هنري قابل توجهي از آنها به جاي نمانده است.

2 – قدمت آثار هنري انسان غارنشين چقدر است؟ شرح دهيد.

ابتدايي ترين آثار هنري كه انسان آنرا خلق كرده و تاكنون يافت شده است به حدود سي هزار سال قبل مربوط مي شود. اين آثار نقاشي بيشتر در كشورهاي فرانسه و اسپانيا يافت شده اند و شامل تصاوير حيواناتي چون گاو كوهاندار، گاو وحشي ، گوزن و اسب است. حمل اين نقاشي ها در عمق غارها،دور از نور طبيعي روز و در مكاني مجزا از مكان زيست انسان هاي نخستين بوده است.

3 – انگيزه آفرينش اين آثار چه بوده است ؟ توضيح دهيد؟

قرايني در دست است كه نشان مي دهد كه شكارچيان غارنشين در عمق غارها، از اين تصاوير، عنوان هدف نشانه گيري و تيرانداز استفاده مي كرده اند. در برخي از موارد نيز شكار و شكارچي و درگيري اين دو موضوع نقاشي بوده است.
حقيقت اين است كه تصوير يك گاو وحشي بسار مهمتر و ارزنده تر از يك تابلوي نشانه گيري بوده است. انسان نخستين با دقت در شكل، حركات و رفتار و تناسبات جسمي يك جانور، به شناختي جامع از حريف قدرتمند خود دست يافته و با آفرينش دوباره آن جانور در قالب تصوير بر ديوار و سقف غارگويي كه بخشي از وجود آن جانور را به تسخير در مي آورده ، سپس با تيرانداز به سوي آن نه تنها بر مهارت تيراندازي خود مي افزوده بلكه از اين راه بخشي از وجود شكار را كه در تسخير داشته مغلوب مي كرده است. لذا هنگامي كه به شكار مي رفته با اعتماد به نفس بيشتري با شكار روبرو مي شده است.
آفرينش هنري در ابتدايي ترين و اصلي ترين مرحله، پاسخگوي نياز روحي انسان بوده است و از آغاز آفرينش بشر به عنوان يك بعد روحاني و پاسخگوي يك نداي دروني، جزيي از ذات او به شمار مي رفته است.

4 – آيا مي توان استدلال كرد كه خلق آثار هنري از نيازهاي اصلي بوده و بر توليدات كاربردي اولويت داشته است ؟ چطور؟

بله ، اهميت دادن به آثار هنري و مقدم دانستن آن به امور روزمره در دوره هاي بعد نيز با همان قوت ديده مي شود. مثلاً زماني كه انسان غارنشين و شكار به مرتبه متكاملتري از زندگي اجتماعي مي رسد، توانايي هاي خاك را شناخت به كشاورزي پرداخت و به شيوه ي استخراج سنگ فلزات در معادن پي برد.