زاویه دیگر افشای نام‌های غاصبان زمین

غصب زمین، سرطان که مدت‌ها است دامن‌گیر افغانستان است، و خطر مرگ هرچه زود تر این کشور را افزایش می‌دهد. این سرطان اما گستره فراتر از انتظار مردم کشور را دارا است. کمیسیون که مسوول بررسی این مرض واگیر بود، بالاخره پرده از این خیانت برداشته است. و نام‌های بعضی از غاصبان زمین را افشا کرده است. این لیست در مجلس نماینده گان توسط زلمی مجددی رییس کمیسیون نظارت بر عمل کرد حکومت قرائت شد. رقم به دست آمده از این تحقیق واقعا تکان دهنده است. بیش از پانزده هزار نفر متهم به غضب زیادتر از یک‌و‌نیم میلیون جریب زمین در سطح کشور شناخته شده است. این تعداد افراد اکثرا کسانی هستند که در رأس قدرت قرار دارند و خیلی‌های شان متنفذین قومی و رهبران محلی هستند. این طیف افراد که تعداد کثیر شان، شامل در حکومت است، نام خیلی‌های شان اما شامل در لیست افشا شده نمی‌باشد. و این چزی است که شک و تردید‌های را در رابطه با غرض و مرض این افشا سازی بیشتر می‌سازد. زلمی رسول رییس کمیسیون نظارت بر عمل کرد حکومت گفته است، آنان با تحقیق جدی که طی مدت هشت ماه انجام داده اند، این نتیجه را بدست آورده است. وی همچنان از عدم همکاری وزارت شهر سازی و وزارت زراعت و مالداری برای افشا سازی نام‌های غاصبان بزرگ خبر داده است.

این اظهارات زلمی مجددی بر تردید‌های به وجود آمده مهر تأیید می‌زند، و این باور را که گویا هدف از این افشا گری در این مقطع حساس استفاده‎ی سیاسی و ابزاری است تفویه می‌کند. بیانات رییس کمیسیون نظارت بر اعمال حکومت خود روشن تر از آفتاب است و هیچ کسی نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد. وی گفته است برای اینکه نهادهای مربوطه یعنی وازرت شهر سازی و زراعت همکاری‌های لازم را برای افشا سازی نام‌های غاصبان بزرگ انجام نداده است، بناء آنها در این پروسه ناکام شده است. خوب این حرف یعنی اینکه هر آنچه را حکومت خواسته است به این کمیسیون دیکته کرده است و هر آنچه را نخواسته است مبهم مانده است. سوال که این جا مطرح می‌شود این است که وقتی این کمیسیون گوش به دهان مبارک حکومت بوده و حال هم بلند گوی برای تبلیغ گفته‌های حکومت در پارلمان شده است، اعضای این کمیسیون برای هیچ دور هم جمع شده اند؟ و اینکه گفته است این کمیسیون هشت ماه تحقیق کرده است، هم جای تأمل است. خوب همه می‌داند که از تشکیل این کمیسیون مدت مدید می‌گذرد اما آنچه مبهم است، این است که در این مدت دست آورد این کمیسیون چه بود است؟ نام‌های افشا شده از طرف حکومت برای این کمیسیون داده شده است، و این نگون بختان با اراده‌ی حکومت برای داوری به مردم معرفی شده است، حضور این کمیسیون در این میان برای چه بود است؟ حکومت می‌توانست خود این اسناد را توسط یک فرد، تنها یک فرد برای پارلمان بفرستد و آن را در اختیار رسانه‌ها قرار دهد. گزارش‌های مبنی بر خشم بعضی وکلا در باره این افشا سازی وجود دارد، و این گزارش‌ها میرساند که گویا برخی از وکلا از عدم موجودیت نام های افراد بلند رتبه دولتی در این لیست راضی نبوده، و این افشا گری را سیاسی و مغرضانه خوانده است.

غاصبان که داری زور و زر بوده اند، کسانی که از قدرت بالا برخوردار بوده اند و یا هم کسانی که افشای نام آن‌ها به مصلحت فعلی کشور نیست در این میان جای شان خالی است. افشا سازی این تعداد افراد که حالا به دست رس، رسانه قرار گرفته است، کاری است بزرگ اما نه به بزرگی که قناعت مردم را به دست بیاورد. افغانستان کشوری است که هر گوشه‌ی آن متنفذ قومی و قبیله‌ی وجود دارد وچه بخواهیم، یا نخواهیم این متنفذین از این قبیل کارنامه‌ها بسیار دارند. افشا سازی و به داوری گذاشتن این طیف افراد ستودنی است، ولی برخورد دو گانه‎ی که در این میان صورت گرفته است، جای نقد است. انتظار می‌رفت بدون در نظر داشت موقیعیت شخصی فرد این پروسه به انجام بی‌رسد، و هیچ گونه لحاظ در این میان صورت نگیرد، و اشخاص بر اساس موقیعیت شان به قضاوت سپرده نشوند که متئسفانه این گونه شد، و آنکه در چوکی بالاتر قرار داشت به خوبی توانست از خودش محافظت کند، و کسی هم یخن گیرش نشد. این خود لکه‌ی سیاهی است که دامن این کمیسیون را به راحتی واگذار نخواهد کرد. به امید روزی که بدون در نظر داشت منصب و چوکی افراد، قضاوت صورت بیگیرد.