له ښاغلو صلاح الدین سعیدی سعید افغانی؛ سیستانی صیب او عزیز جرأت سره د زړه خواله

آری! متاسفانه که فضای انترنتی خصوصا سایتهای سانسورچی اوغانی را چنین اشخاص پُر کرده اند، یکی دیگرشان را با القاب علمی ومبالغه آمیز می نوازند، همان ضرب المثل پشتو که:" ته ماته حاجی صیب ووایه او زه تاته ملا صاحب" اینجا صدق میکند؛ یکی نویسندهء ملی گرا لقب میگیرد، دیگر پژوهشگر علوم سیاسی میشود، یک بیسواد مزخرف وسارق ادبی دیگر شاعر درد آشنا لقب میگیرد؛ ( اشاره به یکی ازبرادران دیگر صلاح الدین جان بنام سمیع الدین سعیدی سعید افغانی که اشعار دیگران را سرقت نموده وبنام خودش منتشر می سازد که درآخر یکی از نمونه های سرقت ادبی اش را اینجا معرفی می نمایم) اما برای یک لحظه این همه مسؤولان قبیله اندیش اوغان از دعوت گرفته تا لر وبر وبینوا وتول اوغان واوغان جرمن باخودشان فکر نمی کنند که با این حاتم بخشی ها آیندهء خود وخواننده های امروزی و نسلهای آیندهء شان را بکدام طرف سوق میدهند؟
فکرنکنم که تولید نمودن جهالت ونشر نمودن چرندیات وچتیات وسرقتهای ادبی به بهانه غنی ساختن زبان وادبیات پشتو؛ وهمچنان نهادینه ساختن فرهنگ مزخرف جاهل پروری وبیسواد نوازی آنهم ازجنس بیسوادهای نوع صلاح الدین جان سعیدی سعید افغانی به نفع پشتونها ( اوغانها) بیانجامد. اگر سایتهای اوغانی میخواهند؛ درزنده گی اوغانها تغیرات مثبت رونما گردد وقبایل اوغانی اززنده گی ایلی وقبایلی قرون وسطایی بیرون شوند وزبان اوغانی جایگاه انسانی خودش را دراجتماع اوغانها وغیر اوغانها در افغانستان کنونی ومناطق سرحد پاکستان بیابد؛ باید دست ازچنین جاهل پروریها وبیسواد نوازیهای احمقانه بخاطر پشتونوالی وحمیت های جاهلانهء قرون وسطایی برداشته ودرعوض بسوی نقد وانتقاد وانتقاد ازخود گام بردارند.
با ذکر این مقدمه حال می پردازم به محتوای مقالهء جناب صلاح الدین سعیدی سعید افغانی:
جناب سعیدی سعید افغانی درمقالهء شان اصلا خواسته اند با عبارات گَُنگ و نامفهوم ، مخالفت شانرا با نظریات جناب محترم کاندید اکادمیسن محمد اعظم سیستانی راجع به مقدمهء کتاب 31 شان درپورتال افغان جرمن انلاین ابرازنمایند.
بازهم بخاطر جلوگیری از اطلال کلام، خدمت خواننده گان عزیز فقط همین قدر یاد آور میشوم که جناب کاندید اکادمیسن محمداعظم سیستانی در مقدمهء کتاب سی ویکم شان نوشته اند که جز؛ ایل جلیل افغان درین کشور دیگر هیچ شمشیرزنی درتاریخ وجود ندارد؛ موجودیت افغانستان کنونی؛ همه ازبرکت مزد شمشیرزنیهای پشتونها می باشد. البته استفادهء جناب کاندید اکادمیسن سیستانی ازین اصطلاحات و واژه های تحریک کننده حالا آنقدر بی مزه وبی رمق گردیده که حالا خود پشتونها نیز به صداقت وپاکی نیات کاندید اکادمیسن شک دارند وآنرا به اندازهء دو دانه جو هم ارزش نمیدهند. زیرا پشتونهای بیچاره درعصر حاضر درک کرده اند که درحقیقت دشمن حقیقی آنها همین کسانی اند که ازنام آنها استفاده نموده وآنها را به نام ملت شجاع وشمشیرزن وغیور وباشهامت علیه ملیتهای دیگر تحریک نموده وسرانجام با همین ترفندهای مکارانه ؛ آن پشتون بیچاره را به هلاکت می اندازد. اول انگلیسها وبعدا روسها وحالا پنجابی ها ازهمین ترفند استفاده کردند ومیکنند شعارهای چون:
ای قوم شجاع! این قوم شمشیرزن! ای قوم سرفراز گیتی! جز تو ونیاکان تو دیگر درین جهان کسی نبوده ونیست هرچه هست توهستی، اگر مسلمانی باشد مسلمان حقیقی تواستی؛ اگر ننگ وغیرت باشد تنها تو ازآن برخوردار استی؛ مگذار! برخیز! این هم پول ؛ این هم امکانات یاالله. بعد همین پشتون است که درهرجا به عملیات خودمرداری رو آورده علیه وطن اش وسرزمین اش ومیراثهای کهن وطن وخاک اش؛ شمشیرگرفته وبرای کشتن خود واقارب ونزدیکان وهموطنان خود به نفع بیگانه ازهیچ دنائت وپستی دریغ نمی ورزد. حالا سیستانی صاحب نیز میخواهد این احساسات قبیله گرایانه را به نفع خودش کانالیزه نماید که گویا سیستانی صاحب مدافع وحامی ارزشهای قبیلوی است؛ درحالیکه همین سیستانی صاحب بزرگوار آنطوریکه درسایت یوتیوب ازآن درکابل پرس کاپی نموده ام؛ آشکارا پشتونهای شهرمالموی سوید را فاقد داشتن استعداد برای متمدن شدن معرفی میکند.
اما طوریکه دربالا عرض شد براساس یک سلسله قراین ودلایل ؛ حالا پشتونها نیز بیدار شده اند وبه سخنان چرب ونرم ازنوع جناب سیستانی بازی نمیخورند.
شاید یک ناسیونالیست پشتون ازجناب سیستانی بزرگوار ساده ترین پرسش اش این باشد : اگر شما اینقدر به ارزشهای پشتونوالی محبت دارید چرا خودتان واولادتان به زبان گهربار پشتو؛ حرف نمی زنید ونمی نویسید؟ اگر این فرهنگ وزبان خیلی عالی وگهروبار و شیرین است شما چرا ازآن بیزار استید واگر نیست چرا ازمن تعریف وتمجید میکنید؟
جناب سلیمان لایق در همین ارتباط شعری دارد که بازهم بخاطر جلوگیری از إطالهء کلام ازنقل آن میگذرم ولی محتوای کلی آن دربارهء بیدارشدن قبایل پشتون است که قبایل اوغانی درقرن بیست ویک میخواهند ازخواب گران وسنگین تاریخ بیدارشوند ومیان دوست ودشمن فرق قایل شوند؛ خانهء دوستان خودرا خراب واز دشمنان خویش را آباد نسازند که خدا کند این آرزوی شاعر درآیندهء قریب جامهء عمل بپوشد ودیگر قبایل اوغانی؛ فریب سخنان چرب ونرم مکاران تاریخ را نخورند. ( شعرسلیمان لایق: زه یو آواره یو سرگردان اویو پشتون یمه)

البته جناب صلاح الدین سعیدی سعید افغانی؛ نیز بحیث یک پشتون هرچند بازبان نا روشن؛ به آقای سیستانی فهمانده اند که دیگر وقت این حرفهای مزخرف گذشته است؛ واگر شما میخواهید با این تعریف های تحریک کننده؛ پشتونها را علیه ملیتهای دیگر بجنگانید؛ این کار درعصر حاضر امکان پذیر نیست زیرا ما پشتونها نه ترا بحیث نمایندهء پشتون می شناسیم ونه هم آقای < سنگ شکن> را نمایندهء تاجیکان؛ درین مورد خاص ؛ حق بجانب جناب صلاح الدین سعیدی سعید افغانی می باشد ومن نیز با صراحت تمام از موقف اش دربرابر جناب کاندید اکادمیسن پشتیبانی میکنم.
اما حرف جناب سیستانی چیست؟
جناب کاندید اکادمیسن سیستانی درمقدمهء کتاب خویش مدعی اند که:علت تالیف کتاب سی ویکم درمورد سلطنت پشتونها درهند؛ بخاطر انکار شخصی بنام استاد صباح ازتاریخ پر غرور پشتونها می باشد.
البته ماجرای جنگ قلمی جناب کاندید اکادمیسن محمد اعظم سیستانی واستاد صباح طبق نوشتهء جناب آقای سیستانی به اوایل سال 2004 برمیگردد که درآن سالها یعنی 2004 تا 2005 جناب استاد صباح زیرنام مستعار ( سنگ شکن) مقالات تحقیقی شان را درمورد ارقام واعداد پشتونهای لر وبر به سردبیر هزار چهرهء سایت آریایی بنام عزیز جرأت ارسال می نمودند.
البته اینجا مجالی برای نقد کتاب سی ویکم جناب آقای سیستانی نیست؛ ولی میخواهم بصورت مختصر خدمت جناب سیستانی ودیگر استفاده جویان وتیکه داران پشتو وپشتونوالی عرض نمایم که مقالات جناب ( سنگ شکن) آنقدر گرانسنگ وعلمی اند که رد نمودن آن نه تنها با کتاب سی ویکم جناب سیستانی امکان پذیرنیست بلکه اگر صد ها جلد کتاب دیگررا جناب سیستانی هیجانی درین مورد برشتهء تحریر بیاورند، از اهمیت وابهت مقالات جناب ( سنگ شکن) کاسته نمی شود.
زیرا؛ جناب ( سنگ شکن) بوضوح ثابت کرده است: درتاریخ چیزی بنام امپراطوری ویا سلطنت پشتونی یا افغانی مستقل وجدا و خاص برای پشتونها در آسیا به استثنای همین صد سال اخیر که آنهم به شکل تدریجی نام افغانستان را بخود گرفت دیگر درهیچ جای تاریخ وجود ندارد؛ که این گفته حقیقت دارد. جناب آقای سیستانی تاکید بیشتر شان را روی قیام هوتکی ها وصفوی ها وحملات احمدخان ملتانی به هند نموده اند که به هیچ صورت حوادث وقیامها وحملات مذکور به معنای سلطهء ملی پشتونها به معنا ومفهوم معاصر دولت وملت امروزی که ما از آن برداشت داریم نیست. پشتونها مانند سایر مردمان این حوزهء جغرافیایی، وجود فزیکی داشته اند؛ بیشترینه این مردمان فصل گرد بوده وزنده گی ایلی وقبایلی داشته اند ودارند، درمیان قبایل اوغانی؛ بسا نژادها وتیره های تورک تبار خصوصا تورکان جغتایی نیز راه یافته وبمرور زمان رنگ وبوی پشتونی بخود گرفته اند که یک مثال روشن آن تازه ترین اسناد علمی است که ثابت میکند : میرویس خان نیز اصالت تورکی داشته است که متاسفانه مجال طرح آن درینجا نیست. بناء خلط شدن بعضی ازتیره ها وتبارها با پشتونها ویا ظهور وزوال بعضی ازشخصیتها ی پشتون درصحنهء قدرت سیاسی در سرزمین های هند وخراسان وفارس هرگز به معنای مجزا بودن پشتون ازسایر باشنده گان قومی این سرزمین ها نبوده ویک امپراطوری مشخص بنام پشتون ویا افغان را هرگز در اذهان تداعی نمیکند. آنچه درتاریخ این حوزهء جغرافیوی یعنی: افغانستان امروزی وکشورهای شمال افغانستان وترکستان شرقی وایران امروزی ؛ پاکستان وهندوستان امروزی آمده بنامهای سلطنت هخامنشی وساسانی و مغولها ، غزنویان غوری ها؛ سوریها؛ لودی ها؛ سلاجقه، صفویها ؛ هوتکی ها؛ وافشاریها وابدالی ها وامثالهم ثبت گردیده نه به نام افغانها بحیث یک کتلهء واحد قومی.
جناب اقای سیستانی اگر هزاران کتاب دیگر نیز چاپ بفرمایند؛ شاید همین قدر قادر شوند که کشف نمایند یکی ازشاهان این حوزهء جغرافیوی مثلا درفلان روز یک چهاربیتی را به زبان پشتو به سبیل تفنن سروده اند؛ درحالیکه کشف آن چهار بیتی یا دوبیتی بزبان پشتو هرگز دلالت به حکمرانی وسلطهء یک قوم مانند سلطهء اعراب ویا تورکهای عثمانی بالای یک قلمرو جغرافیوی مشخص نمیکند. بناء این همه کوششهای جناب محمد اعظم سیستانی شنا نمودن درمسیر مقابل جریان آب است. زیرا درتمام این امپراطوریها موجودیت تمام گروه های قومی فعلی این حوزه به نحوی نمودار است؛ سلطان غزنین هرگز پشتون بوده نمیتواند ولی چرا اینهمه اوغانهای لر وبر با ذکر نامش به وجد آمده و بعضا به رقص وبایکوبی می پردازند؟ این بخاطر این است که آنها دراصل ازنژاد همین تورکهای غزنوی اند که به مرور زمان پشتون شده اند.
مسأله دوم موضوع ارقام واعداد نفوس پشتونها می باشد که جناب ( سنگ شکن) نظر به دلایل مقنع ازاکثریت خیالی و وهمی پشتونها نیز پرده براشته اند؛ درحالیکه جناب کاندید اکادمیسن محمد اعظم سیستانی؛ بر جعلیات یک موسسهء خیالی بنام < انعام واک> تاکید می ورزند که: این موسسه تحت ریاست جناب انعام خان واک ازسال 91 میلادی تا سال 98 میلادی که دقیقا سالهای پرتب وتاب ازنظر قومی و دست بدست شدن دولت به شکل قومی آن برای بار دوم درتاریخ معاصر افغانستان می باشد احصایئه گیری یا آمارگیری نفوس را بدستور مقامات سازمان ملل متحد؟ انجام داده اند. یعنی اینکه: درآن سالهای پرازآشوب جناب محترم انعام واک گویا به مقامات سازمان ملل متحد میگوید مرا فعلا به این جنگها کاری نیست ؛ برای من بودجه بدهید تا از رقم اصلی ساکنان پشتون تبار سرزمینهای افغانستان وپاکستان برایتان یک گزارش علمی ؟ تهیه کنم ؛ بعدا این عالی جناب یا بعضی ازماموران موسسسه اش نظر به ادعای جناب سیستانی صاحب وغمخورصاحب روستا به روستا وشهر به شهر سفر میکنند میگردد؛ کوه به کوه صحرا به صحرا فقط پشتون می پالند واز هر پشتون می پرسد که درخانه چند نفراستید؛ که بعدا نتایج این احصائیهء علمی وتحقیقات علمی در دوران امارت طالبان به منصهء ظهور می رسد وآن هم به این ترتیب که: در پاکستان ازمجموع دوصد ملیون نفوس؛ سی ملیون آنها پشتون ودر افغانستان ازمجموع بیست وهفت ملیون جمعیت آن، هژده ملیون آن را تنها پشتونها تشکیل داده وباقی میان تاجیکها وهزاره ها وازبیکها تقسیم میگردد. به عبارت عامیانه تر اینکه: من عدد هژده ملیون را ازمجموع بیست وهفت ملیون ازآن خودم ساخته ام ، گور پدر دیگران که چقدر آن تاجیک وچقدر آن هزاره وچقدر دیگر آن قزلباش وبیات وایماق نورستانی وپشه ایی وُگُجر ویا ازبیک تشریف دارد بمن چی ؟< زه پشتون یم زه اتلس ملیون یم>. به این میگویند: نفوس شماری اوغانی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!
جناب محترم کاندید اکادمیسن سیستانی صاحب درخلال نوشتهء شان ازچگونگی کشف چهرهء آقای ( سنگ شکن) نیز پرده برداشته اند که گویا به مدد وهمکاری جناب محترم عزیز جرأت به این توفیق دست یافته اند که هویت اصلی جناب ( سنگ شکن) را کشف نمایند.
من شخصا با سر دبیر محترم سایت وزین آریایی معرفت حضوری ندارم ومراجعهء من به آن سایت نیز خیلی اندک است؛ ولی اخلاقا اگر ایشان چنین عمل سخیف را مرتکب شده باشند؛ این کار درعرف واخلاق ژورنالیزم وروزنامه نگاری جنایت بحساب می أید. زیرا این حق نویسنده گان است که یا بنام مستعار ویا حقیقی؛ فکر وعقیدهء شان را ابراز نمایند. چنین حقی را درقرن بیست ویک هیچ شخصی وهیچ نهادی وهیچ مرجعی نمیتواند ازنویسنده گان سلب کند وبه بهانه های واهی ازشاعر ویا نویسنده بخواهد که بنام اصلی ویا مستعار بنویسد. مستعار نویس ازنظر حق آزادی بیان وابراز عقیده همان حقی را دارا می باشد که یک نویسندهء دارای هویت حقیقی ازآن برخوردار است. اگر آقای عزیز جرات؛ غیرت وشهامت نشر مضامین جناب ( سنگ شکن) را در وجود خویش نمیدید؛ باید ذریعهء ایمیل به اطلاع آقای < سنگ شکن> یا < استاد صباح> می نوشت که ازنشر مطالب شما معذرت میخواهم. اما جنایتی به این بزرگی که افشا نمودن هویت یک نویسندهء مستعار نویس است خودش یک جرم مطبوعاتی است؛ اگر بعدازین هرخطری زنده گی استاد صباح را درهرگوشهء جهان تهدید نماید؛ مسؤولیت آن مستقیما بدوش جناب عزیز جرأت می باشد.
عزیز جرأت کیست؟
نظربه نوشته های شخصی بنام قاضی محمدعثمان هستی درکانادا؛ عزیز جرأت فرزند یکی از تبعیدیهای کوهدامن درریگستانهای فراه ونیمروز درزمان ظاهر شاه می باشد. او دراصل ازاهالی استالف کوهدامن بوده ومدتهای زیادی درجناح خلق ؛ مشهور به گردپاها مبارزهء سیاسی نموده است. دراصل؛ وی فارغ رشتهء ساختمانی دانشکدهء انجنییری درزمان شاهی می باشد؛ عزیز جرأت باوجودیکه پدر واقاربش ؛ ظلم وحشت وتبعیض های قومی خاندان نادری را باگوشت وپوست خویش احساس نموده اند؛ اما نظر به گفتهء یکی از پسرانش بنام نجیب، بازهم وجود پدرش درمقابل آن همه ظلم و بیداد معافیت حاصل نموده واحساسش کاملا مرده است.
شاید این قول پسر دربارهء پدر از روی شوخی وتفنن گفته شده باشد ولی روش کاری وسلیقوی جناب عزیز جرأت درسایت آریایی عملا چنین چیزی را بر می تاباند. دوستان وعزیزان دیگری هم که با محترم عزیز جرأت ازنزدیک آشنایی دارند میگویند که آقای عزیز جرأت با آنهمه تلاش وپشت کار شباروزی درعرصهء مدیریت یک سایت انترنتی متاسفانه دربرابر یک جرعه شراب حتی از شرف وحیثیت خویش هم میگذرد. اگرچنین ادعاها دربارهء آقای عزیز جرأت صحت داشته باشد او باید به چنین عمل ننگینی دست بزند وهویت اصلی یک همکار قلمی اش را برای دشمنان ومخالفانش فاش سازد.
حالا برگردیم به سخنان گهربار جناب صلاح الدین سعیدی سعید افغانی که درمورد من چنین درفشانی نموده اند:
" وحال که این همه راگفتم یک تجربـﮥ چندی ماه قبل را که به این بحث ارتباط دارد، نیز برای احتیاط کامل با شما شریک میسازم:
شخص به نام بهـمـن در مطبوعات (ویبسایت معین)به نشر چرندیات علیه کسی وتخلفات متعدد میپردازد و فتنه میکند. بعد از مدتیکه اعتراضات مختلف علیه همچونشرات بی بندوبار وفتنه گر ازدیاد مییابد، ویـبسایت به محتوی و فتنه گری نوشتـﮥ آقای بهمن؟! (نام مستعار) متوجه شده و آگاهی حاصل میکند، لذا نوشته ها و چرندیات اش را از ویبسایت خویش خارج کرده و برمیدارد.
بعد از مدتی کسی اطلاع میدهد که این شخص چرند گو، مریض ویا مأمور که نام ویا سازمان استخبارتی اجنبی است اصلاً توســــط آقـــای ( دُریاب ) تمثیل میشود ویا آن شخص دُریـــاب (عمداًنام غلط و دُریاب گفتم که بحث شخصی نه شود.).
چون ما در زمان فتنه و حیله زندگی میکنیم و نمیدانیم سیلی از کدام طرف وارد میشود و افراد مغرض، مریض وخاین چند مرتبه بر کی فروخته شده اند؟ و اینکه معلومات اخیر که این شخص واقعاً ( دُریاب ) خواهد بود ویا این باز پهلوی دیگر فتنه است؟ قضاوت برایم مشکل بود تا قبول کنم که این شخص فتنه گر و چرند گو همان ( دُریـاب) باشد که من میشناسم.
این را بخاطر یاد آوری کردم که اگر کسی به نام (سنگ شکن) همان آقای ( صباح ) نیست. میتواند ساده با نوشتن به ویبسایت این اتهام را رد کند. افتخار ولذت ما دریافتن بد وبدی نیست. هدف ازین نوشته صرف ادای رسالت، اصلاح و تنویر سالم و درست است. "
آقای سعیدی سعید افغانی بزرگوار!
باور کنید که این عبارات شما را حتی یک کودک هفت ساله هم که اگر تازه بخواهد درفن نویسنده گی تمرین نماید چنین نمی نویسد. تخلفات متعدد یعنی چی؟ و ازچی؟ ازکدام قوانین وضوابط؟ بعد این تخلفات؟ را بدون اینکه تشریح نمائید عاجل به طرف فعل شتافته اید ونوشته اید ( می پردازد). بعدا نوشته اید : " فتنه میکند" شاید ازنظر ادبی؛ بهتر بود که می نوشتید: < که .... فتنه خلق میکند>؛ زیرا عبارت فتنه میکند؛ طوریکه دربالا عرض کردم ازاختراعات جنابعالی است که میخواهید به این وسیله زبان شیرین فارسی ویا دُر دری را به لجن بکشانید؛ عجالتا ازغلطیهای انشایی دیگرتان میگذرم؛ اما این را خدمت آن سرورگرامی میخواهم بعرض برسانم که اطلاق صفت بی بند وبار هم به خودتان می زیبد؛ نام سایت اینترنتی که من با آن ازچندسال به اینطرف همکاری قلمی دارم وبه مدد آن افکار وعقایدم را بیان داشته ام؛ کابل پرس^? است، نه (ویبسایت معین). اگر جناب عالی بالای نام من (کلیک) نمائید؛ تا کنون بیش ازنود تا مقاله ام درین سایت ثبت بوده و هرلحظه پیش چشم خواننده گان حاضر می باشد.
اتفاقا من بعدازخواندن این جملهء شما که گویا مقاله هایم ازصفحهء کابل پرس برداشته شده؛ دوباره؛ به ستون مضامین خود درکابل پرس مراجعه کردم تا صحت وسقم موضوع را بدانم؛خوشبختانه دیدم که خیر وخیریت بود و هیچ امر خلاف واقع رخ نداده است؛ تنها چشم های شما بینایی اش را از دست داده است وفکر میکنید زمانیکه یک مقاله از صفحهء اول یک سایت نظر به حجم وتراکم زیاد مضامین دیگر؛ ناپدید شد؛ شما آن مقاله را حذف شده می پندارید؛ نخیر دوست عزیز! چنین نیست؛ مقاله هایم الحمدلله درسایت کابل پرس همه درجاهای شان به ترتیب حروف الفبا تاریخ وار به سلامت وجود دارند؛ وشما هروقتیکه بخواهید آنها را مطالعه کنید بالای نام من دکمه را فشار دهید تمام مقاله هایم منجمله آن دومقاله ای که درباره شما وپدر مرحومی تان نوشته ام پیش چشم تان ظاهرمیگردند؛ وهیچ وقتی سردبیر محترم سایت کابل پرس چنین عمل ضد اخلاقی را مرتکب نمیشود که بخاطر جلوگیری از رسوایی شما؛ مقالات را آنهم بعداز نشر آن ازصفحه بردارد. بهتر آن بود که سایتهای بی بند وبار همان سایتهای قبیلوی وسانسورچی خودتان را بنامید که بخاطر ُگل روی یک انسان مزخرف و قبیله اندیش از پخش ونشر حقایق طفره رفته ودر روز روشن پیش چشمان هزاران بیننده وخواننده مضامین نویسنده هایش را سانسور نموده که بعدا همان مقالات سر ازسایتهای دیگر می برارند.
سایت کابل پرس؛ برخلاف نظرجناب عالی سایت بی بند وبارنبوده بلکه نمیخواهد عقاید ونظریات مردم را سانسور نماید؛ اینجا هرنویسنده مسؤولیت نوشته هایش را پذیرفته وهرپیامگذار، مسؤول نوشته های خویش می باشد. دراینجا عیسی بدین خود وموسی بدین خویش اند؛ هرکسی درچارچوب معیارهای پذیرفتهء شدهء اخلاقی ؛ ازحقوق مساوی درابراز نمودن عقاید وافکارش برخوردار می باشند.
شما هیچ درین مورد تشویش بخودتان راه ندهید و مانند موشی( که ازترس پشک؛ چشمانش را می بندد وخودرا تلقین روحی میکند که پشک نیز اورا ندیده است)، چشمان تان ر نه ا بندید؛ شما اگر چشمان تان را ببندید ویا نه؛ من مقالات شما وبرادران تانرا نقد میکنم. وتوسط ایمیل ؛ شما را باخبر می سازم.
مسألهء دیگر کاربُرد یک سلسله واژه ها و اصطلاحات است که ازنظر من پرسش برانگیز می باشند مثلا: زنده گی کردن در عصر فتنه وحیله چنان می رساند که جناب عالی؛ آنقدر زاهد وپرهیز گار وعابد وپارسای شب زنده دار تشریف دارید که گویا اصلا با مسایل نقد نگاری دراینترنت، وعصرگلوبلازیشن وانقلاب تکنالوژی معلوماتی وایجابات زمان؛ هیچ سر وکار ندارید وچنین پدیده ها را برای تان فتنه وحیله وفساد میدانید. شما را بخدا سوگند که آیا با بکاربُردن این واژه های قرون وسطایی خودتان را ریشخند ومسخره نساخته اید؟
آقای سعیدی سعید افغانی!
من به روی شما سیلی نزده ام؛ بلکه مقالات شما ویک تعداد چاپلوسان قبیلوی تان را که درسایت شخصی وخانواده گی تان به نشررسیده اند آنها را نقد نموده ام وازشما خواسته ام که اگر جوابی راجع به آنها داشته باشید آنرا ازطریق سایتها به نشر برسانید؛ ولی جناب عالی به عوض یک پاسخ مستدل ومنطقی بعداز گذشت چندین ماه که اصلا گوشهای تان را کر انداخته وچشمان تان را به روی مطالب نشرشده درکابل پرس وسایت پندار کور انداخته بودید حالا این همه اراجیف را تحویل خواننده ها نموده اید. جناب عالی درآن شب ها وروزها بخاطر تحریف اذهان خواننده ها برعکس به نوشتن پیامهای شاد باش به آدرس اشتراک کننده گان کنفرانسهای هولند واسپانیا بسنده نمودید وخودتان را بی خبر انداختید؛ چنین روش متکبرانه ازنظر اخلاق نویسنده گی قابل پذیرش نیست. من پرسشهای خیلی ساده را ازشما وازبرادران تان مطرح نموده ام که خلص آنرا بار دیگر تکرار می نمایم:

• وضو وارکان وضو؛ وشرایط نماز و ورزش مشت زنی با مطالعات استراتیژیک چه ارتباط منطقی دارند که جنابعالی وبرادران تان این مسایل را از آدرس یک مرکز مطالعات استراتیژیک تحویل خواننده ها می نمائید؟
• این مرکز تحقیقاتی شما آیا یک مرکزتحقیقاتی برای مطالعات استراتیژیک است یا مرکزی برای نشر جزوه های احکام ابتدایی اسلام نظیر: نماز؛ روزه وزکات وحج؟
• :برادر دیگرتان محترم امین الدین سعیدی که درمقالات شان زیارت قبور وتزئین قبور را برای مسلمان عمل بدعت وشرک آلود دانسته چرا خودش درعکسی که درسایت خودتان منتشر شده است درکنار قبر پدر بزرگوارتان مصحف قرآن را بازنموده ومشغول تلاوت قرآن می باشد؟
• جناب عالی که اینقدر درظاهر امر از اسلام نوع پاکستانی نفرت نشان میدهید که آنها بنام جهاد واسلام تجارت سیاسی نموده اند آیا شما وبرادر بزرگوار تان درشرایط حاضر عین عمل را تکرار نمیکنید؟
• چرا ازگذشتهء سیاسی تان می شرمید؟
• آیا جناب عالی وبرادر تان جناب محترم امین الدین سعیدی؛ عضو حزب دموکراتیک خلق وبعدا حزب وطن یعنی حزب حاکم درسالهای هشتاد و نود میلادی نبودید؟ واگر نبودید چگونه وبه اساس کدام لیاقت، کرسی های بلند وزارت خارجه وسفارت وبورسهای تحصیلی را درکشورهای سوریه وچکوسلواکیا درآن زمان نصیب شده بودید؟
• چرا ازنشر حقایق درمورد پدر بزرگوار تان درسایت شخصی وخانواده گی تان إبا می ورزید؟ آیا پدرجناب عالی با آنهمه اخلاص وارادت ظاهری که ازخود به زنده یاد ببرک کارمل نشان میداد چرا تنها بارق شفیعی را از عدم رضایت خویش از وضعیت حاکم آگاه ساخته بود؟ آیا چنین روش ماکیاولیستی برای یک عالم دین زیبنده است؟
• چگونه پدر بزرگوار شما درتمام این پادشاه گردشی ها وتحولات داغ انقلابی؛ صدر نشین ساکنان حرم سلطنتی وجمهوری باقی ماند وبینی اش هم خون نشد؟
• اگر پدرمرحومی تان ازبنیانگذاران واساسگذاران انجمن استادان دانشگاه کابل بودند؛ بعدازین همه مصایبی که بالای استادان دانشگاه کابل خصوصا استادان دانشکدهء شرعیات آمد پدر بزرگوار شما چه کاری انجام دادند؟
• آیا پدر بزرگوار شما که نظر به بیوگرافی منتشرشدهء شان درسایت شخصی تان درزمان داوود جلاد وفاشیست درکرسی وزارت درشورای عالی قضا تکیه زده بود از حکم جابرانه وفاشیستی اعدام استادان دانشکدهء شرعیات کابل مانند غلام محمد نیازی ومولوی حبیب رحمان لغمانی وحبس استاد غلام ربانی عطیش وعبدالرسول سیاف واقف نشدند؟ چه کاری پدر بزرگوار تان برای نجات هم مسلکانش انجام دادند؟
• چرا و چگونه پدر بزرگوار تان با وجود آن همه قدرت وجاه درزمان داوود؛ نه تنها که مورد خشم خلقی های گردپای تازه بدوران رسییدهء غلجایی قرار نگرفت بلکه درمقام بالاتر یعنی ریاست مقام عالی تمیز یا قاضی القضات کشور مقررگردید؟
  اما درمورد تعصب زبان وقومی وفتنه انگیزی وبیگانه پرستی وغیره اصطلاحات تان یک نکته را خدمت جناب عالی ودیگر همفکران تان میخواهم بعرض برسانم که شما هر انتقاد وهر افشاگری را که به ضررتان تمام میشود آنرا برچسپ تعصب زبانی وقومی وفتنه انگیزی میزنید؛ وبا این بهانه از دادن پاسخ های روشن و واضح بخواننده گان سایتهای اینترنتی طفره میروید، اما من بدین باورم که چنین برچسب زدنها بالای افراد ومنتقدین خصوصا در سایتهای اینترنتی خیلی ازمود افتاده است؛ شما بخواهید ویانخواهید افغانستان کنونی طوریکه خودتان نیز دربعض مقالات تان بطور ُگنگ ودرلفاقه تذکر داده اید هرگز بالای خشتهای کهنه إعمار نمیگردد؛ افغانستان فعلی؛ افغانستان چند ملیتی است؛ هرملیت ازخودش هویت وفرهنگ جداگانه دارد، برای ازبین بردن وحشکاندن ریشه های تعصب زبانی وقومی یگانه راه حل؛ همدیگر پذیری وتحمل آراء وعقاید یکدیگر با همهء تنوعات فکری وسلیقوی می باشد؛ ازهمه اولتر برای إعمار افغانستان جدید طوریکه بارها عرض نموده ام؛ قبل ازهمه نام این کشور مشکل ساز می باشد؛ این کلمه ( افغانستان) یعنی کشور افغانها هرگز مبنای حقوقی نداشته و تنوع فرهنگی وقومی یک کشور چند ملیتی را بازتاب نمیدهد؛ اگر درگذشته ها به زور وتزویر این نام بالای مردم اطلاق گردیده است بعدازین؛ این نام؛ دیگرحتی درمیان پشتونها هرگز جاذبه نداشته و قابلیت دوام وبقا را ندارد، به باور بیشتر زبان شناسان منجمله آقای مجاور احمد زیار؛ اطلاق نام افغان بالای پشتونها بیشتر بار استخفاف وتوهین را درخود دارد که درزمان کوروش صغیر بالای پشتونها گذاشته شده است؛ اما اگر افتخاری هم داشته باشد آن نیز به یک گروه قومی یعنی پشتونها برمیگردد. خوشحال خان ختک درشعری که سروده است خودش را افغان نامیده است:
  د افغان په ننگ می وترله توره
  ننگیالی دزمانی خوشحال ختک یم
  حالا که خوشحال خان بنام افغان شمشیرش را به کمر محکم می بندد وبجنگ حاکمان مغول هندی میرود این افتخار مربوط ایشان واولادهء شان میشود که هیچ ربطی به هزاره ها وتاجیکها وازبیکهای این سرزمین ندارد؛ برعلاوه؛ در محاورات زبان انگلیسی امروزه نام " افغان" نام یک نوع " سگ" می باشد.
  اینک بنده معنای انگلیسی افغان را ازدیکشنری جدید " لونگ من" بیرون کشیده و همراه بامشخصات کتاب خدمت خواننده گان عزیز تقیم میدارم تاسیه رو شود هرکی در او غش باشد.
  یا علی مدد:
  Afghan= hound, a tall thin dog with a pointed nose and very long silk hair, see picture att dogs
  صفحهء بیست دوم
  مشخصات کتاب:
  LONGMAN
  DICTIONARY OF CONTEMORARY ENGLISH
  ONLINE
  www.longman.com
  ترجمهء فارسی:
  Afghan= یک سگ نازک بدن؛ بینی برامده ؛ پر پشم ودارای موهای دراز
  شاید یکتعداد " افغانها" نامگذاری این " سگ" را بنام خود؛ افتخار بدانند وبرای این افتخارات کاذب خویش دلیل تراشی های علمی نیز بنمایند که گویا این سگ از سرزمین افغانستان به غرب برده شده ودرآنجا نسل آن تکثیریافته بناء این یک افتخار به افغانهاست که سگ سرزمین شان درکشورهای غربی مشهور شده است؛ درحالیکه چنین حدسیات وفرضیه ها درهیچ کتاب حیوان شناسی وسگ شناسی نیامده است؛ بناء اگر هرکسی این نام را درزبان انگلیسی برای خودش افتخار میداند؛ هستند کسان دیگری که چنین نام را برای خودشان " ننگ " وعار میدانند.
  بناء باید بحق آنها نیز احترام گذاشت وازیکدنده گی های افراطی درزمینهء إبقای این نام تحقیر آمیز پرهیزنمود. ازین هم گذشته ازنظر عملی نیز اززمانیکه ؛ سرزمین دوست داشتنی ما نام " سگ" را بخود گرفته؛ تا کنون چندین نسل آن درآتش تفرقه های نژادی وقومی؛ وبرتری جویی های قبیلوی می سوزند وهربار زمینهء لشکرکشی های کشورهای ابرقدرت از آدرس همین نام " افغان" مساعد شده و برخلق بیگناه این سرزمین تحمیل گردیده است.
  بناء بخاطر حل ریشه ایی وبنیادی مشکلات ایتنکی افغانستان لازم است که قدمهای استوار وشجاعانه را برداریم ودرقدم نخست؛ نام " سگ" را ازسرباشنده گان این سرزمین وکشور دوست داشتنی خویش برداریم؛ درقدم دوم بطرف دولت سازی ونظام سازی حرکت کرده و یک کشور دارای سه سرود ملی به سه زبان فارسی؛ ترکی وپشتو را بوجود آوریم که تمام باشنده گان وگروه های قومی وزبانی درین کشور احساس شهروندی نموده واین کشوررا مال خودشان بدانند ودرجهت خدمتگزاری به خاک و وطن شان از دل وجان کوشا باشند. تا وقتیکه نام " سگ" بالای این کشور اطلاق میگردد؛ این کشور هرگز روی آرامش وثبات را نمی بیند.
  درآخر طوریکه به خواننده گان عزیز دربالا وعده داده بودم؛ حالا یک نمونه ازسرقتهای ادبی یکی ازبرادران دیگر آقای صلاح الدین سعیدی سعید افغانی را بنام " سمیع الدین سیعیدی سعید افغانی تقدیم حضورتان میکنم این هم شما واین هم نمونه ای سرقت ادبی آقای سمیع الدین سیعیدی سعید افغانی:

لیکنه » افغاني « د سمیع الدین
د نشر نیټه : ۳۲ جنوری ۳۱۰۲ میلادی
خیبره
خیبره ستا لیدو ته دځلمو سره درځم
ستا جګو جګو غرو ته د پښتو سره درځم
اغیار که چیرې لارکې د اغزو دامونه کیږدي
هیڅ ډاره مې ترې نه شي ابله پښو سره درځم
زما دنیکو کوریې تاکې ښکلي تاریخونه دي
میړانه نارینتوب او د اسرو سره درځم
پردي که په خپل زوراو په طاقت باندې نازیږي
زه خپله پښتونواله او شملو سره درځم
دا ستا په سردرو کې د میړانې هدیرې دي
مزار ته یې دسرو ګلو غنچو سره درځم
****
» افغاني « سمیع الدین
محترم محمد آجان غلجی یکی از منتقدین ادبی ادبیات پشتو درین زمینه میگوید:
این شعر درسال 2004 توسط هیواد شیرزاد پسر محمد آقا شیرزاد دریک محفل ادبی بمناسبت تجلیل ازکارکردهای آقایان عبدالباری جهانی وسلیمان لایق درشهرمالموی کشور سوئد سروده شده است؛ اینکه کدام یک شعر دیگری را سرقت نموده اند باید میان خودشان فیصله نمایند. ولی درآن محفل درآن سال تا جای که من بیاد دارم همین شعر ازنام هیواد شیرزاد به آواز خودش دیکلمه شده وشاهدان زیادی منجمله آقای عبدالباری جهانی نیز درآنجا حضور داشتند.
این شعر را درینجا بخوانید!
منابع:

مقالهء آقای سیستانی
مقالهء آقای صلاح الدین سعیدی سعید افغانی
مقالهء منتشرشدهء صاحب این قلم درکابل پرس راجع به زنده یاد دکتور سعید افغانی که تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکرده است
شعر محترم سلیمان لایق: سایت کابل پرس