شعر: اورښتونه

ویناوال: صدیق
الله بدر

اورښتونه

بیګاه کوټه مې لکه زړه شوی
و

بیګاه کوټه شوه راته
ګرانه ډېره

زه او کوټه سره یوازې وو
تل

زه تر کوټې

کوټه تر ما نه ستړې

په یو بل هیڅکله هم نه وو
خبر

د کوټې خپله

زما وه خپله کيسه

«««

زه به مې ځان ته وم

کوټه ځان ته وه

هغه زما، هغه خټینه کوټه

دا ستا یادونه به وو زړه
به مې و

ته ورېدې راورېدلې به
پرې

«««

بیګاه باران و

بیګاه باران عجیبه پېښه
وکړه

ها د عمرونو تنهايي اوسیده

یو مخ له منځه لاړه

«««

بیګاه باران و

بیګاه، باران شپه وه په
سر اخستې

بیګاه کوټې او ما کړه ويښه
تېره

بیګاه شپه ټوله څڅېدله
کوټه

۱۳۹۱.۱۱.‍‍۱۶

Normal
0

false
false
false

EN-US
X-NONE
AR-SA