آب و بی آبی

وقتی در کابل راه می روم هنوز آثار آن درختان سر به فلک کشيده و سر سبز نمايان است که اکنون تبديل به تلی از خاک شده اند. ولی با وجود چند دهه جنگ و ويرانی هنوز در بعضی مناطق همچنان اين سر سبزی، خود را حفظ کرده اند که بسياری مردم از آنجا برای گذران تعطيلات استفاده می کنند. در مجموع محيط زيست يک عامل بسيار مهم است که می تواند علاوه بر محيط سالم برای زندگی کردن که به زيبايی مملکت کمک می کند، باعث رشد اقتصادی مملکت هم شود. مثلا هر چه قدر ما محيط زيست سالم تر و زيباتری داشته باشيم، می توانيم صنعت بزرگ و پر در آمد توريسم را که يکی از پايه های محکم برای رشد اقتصادی کشور می باشد، به وجود آوريم. اما نکته ای در اين جا قابل ذکراست، که کشور ما تقريبا از نظر محيط زيست در حال نابودی ست. جز شمالی، ديگر مکانها از بين رفته اند کوهها سرسبزی ندارند، اکثر جنگلهای انبوه از بين رفته اند و يا چند درخت از آنها باقی مانده است . درياها و دشت ها... بيشتر خشک شده اند. همانطور که می دانيد يکی از مهمترين عناصر برای آبادانی يک مملکت آب است که می تواند منبع درآمد خوبی برای مملکت باشد و دولت بوسيله مهار آن و برنامه ريزی برای چگونگی استفاده از آن به درآمدها ی زيادی برسد. مهمتر از همه بايد بندهای ذخيره ی آب و آب گردان برای مهار اين آبهای سرگردان که بی جهت هدر می روند، ساخت. اگر چه مملکت ما در مکانی واقع شده است که به درياهای بزرگ راه ندارد، اکنون مهم اين است که کشور ما در يک نقطه ی کوهستانی واقع شده است که طبيعتا برف و باران زيادی که دارد، می تواند باعث رشد اقتصادی و آبادانی کشور باشد.

اما تا هنوز دولت هيچگونه اقدامی برای مهار و استفاده ی صحيح از آب ها نکرده است. در راه آبادانی کشور، دولت بايد هزينه و وقت زيادی صرف کند تا صحيح از اين امکانات استفاده شود. الان دولت برق از کشورهای ديگر می آورد با قيمت بالا. در صورتی که آب های افغانستان بدون هيچ مصرف قابل توجهی هدر می روند و آبی که از بارندگی ها بوجود آمده است بدون هيچ استفاده ای سر گردان است و بالاخره به کشورها ی ديگر جريان پيدا می کند . آنجا کشورهای ديگر از آن به نحوه احسنت استفاده می کنند و از آن منافع زيادی می برند و با استفاده از انرژی آب برق توليد می کنند. تاجيکستان مثال خوبی ست که از آمو برق می گيرد و برای داخل کشورشان و يا به همين اقفانستان صادر می کنند که منافع اقتصادی آن به اين کشورها می رسد. برای افغانستان که اين آب از کوهستان هايش سرازير شده هيچ منفعتی ندارد. در صورتی که دولت افغانستان بجای اينکه پول و سرمايه کشور را صرف خريد حاضر آماده ی برق و امثال آن کند، يک مقدار از اين هزينه را صرف درست کردن بندهای ذخيره ی آب و آب گردان کند که آبهای حاصل از بارندگی ها بيشتر آنجا جمع می شوند و از اين طريق هم برق مورد نياز کشور را فراهم آورد و هم ازآن برای موارد ضروری ديگر کشور استفاده کند. کشوری که آب در همه جای آن باشد آبادانی زودتر صورت می گيرد و کشور از اين ويرانی می برآيد.