ما هستیم و به مبارزه ادامه می دهیم
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
حادثۀ روز دوشنبه ۲۱ حمل سالجاری مبنی بر اختطاف مسوول شبکۀ نگاه زن بسیاری از واکنش ها را در پی داشت. افراد، اشخاص، گروههای سیاسی و فعالان جامعۀ زنان، در داخل و خارج از افغانستان ضمن تماس و دیدارهایی که داشته اند حمایت خود را از مبارزۀ جدی شبکه نگاه زن اعلام داشته و تحرکات شوم و نابخردانۀ دشمنان آزادی، برابری و عدالتخواهی را محکوم نمودند.
دشمنان و گروههای زن ستیز به گمان خویش دریافته اند که اکنون در پی معامله های ننگین برخی نهادها و جریانات داخلی و همچنان مصوبه های فرمایشی بعضی شوراها و تجمع های درباری می توانند فعالان حقوق زن و روشنفکران افغانستان را به زانو در بیاورند. این جماعت بزدل و ناکارا در بستر تاریخ افغانستان ثابت ساختند که اینان سلاحی جز ایجاد وحشت و اختناق ندارند و با ترس و زبونی دست به اعمالی می زنند که واقعیت های غیر منطقی آنان را تثبیت و تشخیص می نماید.
طبعا زنان افغانستان با روحیۀ بالاتر و بهتر از گذشته راه مبارزۀ آزادیخواهانۀ خود را دریافته اند. اینان آموخته اند که حقوق خود را باید با همت و رشادت انسانی و اخلاقی خود باز ستانند و به هیچ جریانی دیگر این صلاحیت را ندهند که با سرنوشت تاریخی و وجدانی آنان معامله نمایند. حکومت افغانستان و ابزارهای تبلیغاتی آن نمی توانند زنان را قربانی اهداف سلطه جویانه و خودکامگی خود نمایند و افغانستان و مردم آن را در غرقاب زیاده خواهی ها و انحصار طلبی های خود نمایند.
طراحان و عاملان قضیۀ اختطاف مسوول شبکۀ نگاه زن به اندیشۀ اینکه می توان زنان را با این حرکات ارعاب آور خاموش کرد و یا آنان را سرکوب و منزوی نمود اما بی خبر از آن هستند که امروز نسلی جدید برخواسته از تمامی آرمان های آزادیخواهانۀ زنان افغانستان فریادشان را در محکومیت این استبداد بالا کرده اند. امروز زنان و دختران آگاه این مرز و بوم خود را برای مبارزه های سهمگین با اهریمن انحطاط و ارتجاع مهیا کرده اند و نفس های خود را برای رشادت ها و دلیری ها چون قهرمانان پیش از خود تازه می سازند. باید واضح ساخت که تنها ما یک نگاه زن را در مقابل این بحبوحۀ اضطراب آور سیاسی نداریم بلکه نگاههای پرسشگر و انتقادی نیمی از جامعه را با خود داریم که بر تمامی این شالوده های سست و لرزان حاکمیت اعتراض دارند.
ما هستیم و به مبارزه ادامه میدهیم. زنان قربانی های زیادی را در طول تاریخ کشور و در نظام های مستبد گوناگون داشته اند. این زنان تازیانه های مردسالارانۀ دژخیمان پاکستانی و ایرانی و عرب را بر شانه های خود تحمل کرده اند و مردانی که بر خود ننگ و غیرت افغانی گذاشته اند بی محابا نظاره گر این جنایات غیر انسانی بوده اند و خاموش ایستادند و آرام و خونسرد کشتن زنان آزدایخواه کشور را شاهد بودند و فقط غیرت و ننگ را در اسطوره های رسوب شدۀ اندیشه هایشان به یادگار نگاه داشته اند. ما می مانیم و فریاد مان را برابر و موازی با تاریخ زن ستیزانه در این کشور بالا می بریم. بگذار ما را بکشند، بربایند و بر دار لجاجت های قابیلی شان بکشانند. ما هستیم و نخواهیم هراسید؛ تجربه های سنگسار و گلوله باران را در تذکره های هویتی خود در طول تاریخ حمل کردیم و اینک از این معامله گری های رنگارنگ نمی ترسیم. بگذارید خون ما هم بر خون های شهدای تاریخ زنان کشور افزوده شود و افتخار شهادت و ایستاده گی نصیب مان گردد . و علمایی که در دایره ای تحت عنوان شورای علمای افغانستان نقش خوش خدمتان و مدیحه سرایان حاکمیت و استبداد را نقش آفرینی می کنند همچنان فتوای انزوای زنان را از دریچه های پالیسی های ضد ملی صادر نمایند و آنان را در تار و پود مصوبه های ننگین خود مصلوب کنند. علمایی که همیشه از خود فقط دستاویز ساخته اند و و احکام سلطه جویانه و مکارانۀ زورمندان را احکامی الهی و مقدس جلوه می دهند تا باشد زن را چون جنس دوم و از نسل شیطان به معرفی بگیرند بیخبر از آنکه خود تفسیری از تابوهای اهریمنی هستند که دین و مذهب را ملعبۀ خواسته های نامشروع خود برای تصاحب زر و زوری مقطعی در این دنیا نموده اند.
و اکنون ما خرسندیم که این غیرتمندان!! غیرت کردند و دسیسه های نامیمون خود را آغاز نمودند و پروژه های حذف سیستماتیک زنان را روی دست گرفتند تا به اربابان خود تثبیت کنند که ما اینبار در معامله های خویش همچنان مردانه!! و محکم ایستاده ایم. ما خشنودیم به این مردانگی که فرجامش ذلت و خواری برای این فرومایگان تاریخی است.
اینک ما نهراسیدیم و چون مبارزان نهضت زنان افغانستان در گذشته این راه و مرام را تعقیب می نماییم. ذلت و زبونی نصیب آنانی است که حریم، ناموس و عزت میهنش را در بازار مکارۀ بین المللی به لیلام نهاده است. ما بر آرمان های مقدس خود ایستاده ایم و همچنان درفش آزادگی و عدالت خواهی را به اهتزاز در آورده ایم و همچنان به مبارزۀ خویش با اقتدار و عظمت ادامه می دهیم.
به امید سرنگونی تمامی بت های که برای مردم افغانستان ادعای خدایی دارند.
شبکۀ نگاه زن
۲۳ حمل ۱۳۹۱